< Ijob 7 >

1 Difinita estas ja por la homo la limtempo sur la tero, Kaj liaj tagoj estas kiel la tagoj de dungito.
地上の人には、激しい労務があるではないか。またその日は雇人の日のようではないか。
2 Kiel sklavo, kiu sopiras al ombro, Kaj kiel dungito, kiu atendas sian pagon,
奴隷が夕暮を慕うように、雇人がその賃銀を望むように、
3 Tiel mi ricevis sorte monatojn vantajn, Kaj noktoj turmentaj estas nombritaj al mi.
わたしは、むなしい月を持たせられ、悩みの夜を与えられる。
4 Kiam mi kuŝiĝas, mi diras: Kiam mi leviĝos? Sed la vespero fariĝas longa, kaj mi satiĝas de maltrankvileco ĝis la tagiĝo.
わたしは寝るときに言う、『いつ起きるだろうか』と。しかし夜は長く、暁までころびまわる。
5 Mia korpo estas kovrita de vermoj kaj de pecoj da tero; Mia haŭto krevis kaj putras.
わたしの肉はうじと土くれとをまとい、わたしの皮は固まっては、またくずれる。
6 Miaj tagoj forflugis pli facile, ol bobeno de teksisto, Kaj pasis, lasinte nenian esperon.
わたしの日は機のひよりも速く、望みをもたずに消え去る。
7 Memoru, ke mia vivo estas bloveto, Ke miaj okuloj ne plu revidos bonon;
記憶せよ、わたしの命は息にすぎないことを。わたしの目は再び幸を見ることがない。
8 Ne plu revidos min okulo de vidanto; Vi volos ekrigardi min, sed mi jam ne ekzistos.
わたしを見る者の目は、かさねてわたしを見ることがなく、あなたがわたしに目を向けられても、わたしはいない。
9 Nubo pasas kaj foriras; Tiel ne plu revenas tiu, kiu iris en Ŝeolon; (Sheol h7585)
雲が消えて、なくなるように、陰府に下る者は上がって来ることがない。 (Sheol h7585)
10 Li ne plu revenas en sian domon; Lia loko ne plu rekonos lin.
彼は再びその家に帰らず、彼の所も、もはや彼を認めない。
11 Tial mi ne detenos mian buŝon; Mi parolos en la premiteco de mia spirito, Mi plendos en la maldolĉeco de mia animo.
それゆえ、わたしはわが口をおさえず、わたしの霊のもだえによって語り、わたしの魂の苦しさによって嘆く。
12 Ĉu mi estas maro aŭ mara monstro, Ke Vi starigis gardon por mi?
わたしは海であるのか、龍であるのか、あなたはわたしの上に見張りを置かれる。
13 Kiam mi pensas, ke mia lito min konsolos, Ke mia kuŝejo plifaciligos mian suferadon,
『わたしの床はわたしを慰め、わたしの寝床はわが嘆きを軽くする』とわたしが言うとき、
14 Tiam Vi teruras min per sonĝoj, Timigas min per vizioj;
あなたは夢をもってわたしを驚かし、幻をもってわたしを恐れさせられる。
15 Kaj mia animo deziras sufokiĝon, Miaj ostoj la morton.
それゆえ、わたしは息の止まることを願い、わが骨よりもむしろ死を選ぶ。
16 Tedis al mi; ne eterne mi vivu; Forlasu min, ĉar miaj tagoj estas vantaĵo.
わたしは命をいとう。わたしは長く生きることを望まない。わたしに構わないでください。わたしの日は息にすぎないのだから。
17 Kio estas homo, ke Vi faras lin granda, Ke Vi zorgas pri li,
人は何者なので、あなたはこれを大きなものとし、これにみ心をとめ、
18 Ke Vi rememoras lin ĉiumatene, Elprovas lin ĉiumomente?
朝ごとに、これを尋ね、絶え間なく、これを試みられるのか。
19 Kial Vi ne deturnas Vin de mi, Ne lasas min libera eĉ tiom, ke mi povu engluti mian salivon?
いつまで、あなたはわたしに目を離さず、つばをのむまも、わたしを捨てておかれないのか。
20 Se mi pekis, kion mi per tio faris al Vi, ho gardanto de la homoj? Kial Vi faris min celo de Viaj atakoj, Ke mi fariĝis ŝarĝo por mi mem?
人を監視される者よ、わたしが罪を犯したとて、あなたに何をなしえようか。なにゆえ、わたしをあなたの的とし、わたしをあなたの重荷とされるのか。
21 Kaj kial Vi ne deprenas mian pekon, ne pardonas mian malbonagon? Jen mi ja baldaŭ kuŝos en la tero; Kaj kiam Vi morgaŭ serĉos min, mi ne ekzistos.
なにゆえ、わたしのとがをゆるさず、わたしの不義を除かれないのか。わたしはいま土の中に横たわる。あなたがわたしを尋ねられても、わたしはいないでしょう」。

< Ijob 7 >