Ijob 41

1 Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.