Ijob 17

1 Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.

Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].

2 Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?

3 Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?

4 Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.

5 Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.

Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.

6 Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.

Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.

7 Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.

Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.

8 La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.

Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.

9 Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.

Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.

10 Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.

Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.

11 Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.

12 La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.

13 Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito. (Sheol h7585)

Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)

14 Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.

15 Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?

16 En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo. (Sheol h7585)

Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol h7585)