Hebroj 5

1 Ĉar ĉiu ĉefpastro, prenata el inter homoj, pro homoj estas difinita por aferoj rilatantaj al Dio, por ke li oferu kaj donacojn kaj oferojn pro pekoj;

Toe tinendre hitoloñe ty am’ondatio, amo raha mioza aman’ Añahareo, ze hene mpisorom-bey rinambe am’ ondatio, hibanabana naho hisoroñe, hañefetse hakeo.

2 povante indulgi tiujn, kiuj estas malkleraj kaj erarantaj, tial, ke li mem estas ĉirkaŭata de malforteco;

Maha-fitretrè o tsy mahilalao naho o mandrìkeo re, amy t’ie arisehoan-kaosañe ka.

3 kaj pro tio li devas, kiel por la popolo, tiel ankaŭ por si mem, oferi pro pekoj.

Zay ty isoroña’e ty amo hakeo’ ondatio, naho o azeo ka.

4 Kaj neniu alprenas al si tiun honoron krom la vokato de Dio, tiel same, kiel Aaron.

Le tsy ia ty mandrambe i engeñey am-bata’e, fe rambese’ ze kanjien’ Añahare, manahak’ i Arone.

5 Tiel ankaŭ Kristo sin mem ne honoris, por fariĝi ĉefpastro, sed lin honoris Tiu, kiu diris al li: Vi estas Mia Filo, Hodiaŭ Mi vin naskis;

Toe tsy nisenge ho mpisorom-bey ka i Norizañey, fe teo t’ie nanoeñe ty hoe: Anako rehe, Anindroany ty nisamahako azo.

6 kiel ankaŭ aliloke Li diris: Vi estas pastro por ĉiam, Laŭ la maniero de Melkicedek. (aiōn g165)

mbore teo ty nanovoña’e ty hoe: Mpisoroñe nainai’e rehe ami’ty famosora’ i Melkizedeke. (aiōn g165)

7 En siaj karnaj tagoj, preĝojn kaj petegojn oferinte, kun forta kriado kaj larmoj, al Tiu, kiu povis lin savi el morto, kaj aŭdite pro sia pia timo,

Ie tañ’ andro ama’ nofotse aze, le nibanabana halaly naho hatak’ an-toreo miharo ranom-pihaino amy mahahah’ aze an-kavilasiy, vaho jinanjin-dre ty amy fiambanea’ey.

8 tiu, kvankam li estis Filo, tamen lernis obeon per tio, kion li suferis;

Aa ndra t’ie Anake, niohe’ i halovilovia’ey te hivohotse.

9 kaj perfektigite, li fariĝis la fonto de eterna savo al ĉiuj al li obeantaj; (aiōnios g166)

Le ie nifonireñe ro nanoeñe lohàm-pandrombahañe tsy modo ho amo mivohotse ama’eo (aiōnios g166)

10 nomite de Dio ĉefpastro laŭ la maniero de Melkicedek.

naho kinanjin’ Añahare ho Mpisorom-bey am-pamosora’ i Melkizedeke.

11 Pri tiu ni havas dirotaĵojn multajn, kaj malfacile klarigeblajn tial, ke vi surdiĝis en aŭdado.

Mbe maro ty ho tsaraeñe ty ama’e, f’ie ho saro-pampidodeañe ty amy hakarèña’ areo.

12 Ĉar kvankam vi jam devus esti instruistoj, vi ankoraŭ bezonas, ke oni instruu al vi, kiaj estas la komencaj elementoj de la orakoloj de Dio, kaj vi fariĝis bezonantoj de lakto kaj ne de solida nutraĵo.

Tsy ho ni-mpañoke hao nahareo henaneo? te mone mipay haòke amo manantam-petsen’ Añahareo indraike, vaho mipay ronono fa tsy mahakama vente’e,

13 Ĉar ĉiu, kiu nutriĝas per lakto, estas nesperta rilate la vorton de justeco; ĉar li estas infaneto.

toe tsy zatse o tsaran-kavantañañeo ze veloñe an-dronono, fa mbe anak-ajaja;

14 Sed solida nutraĵo estas por la plenaĝuloj, kiuj per uzado havas la sentojn ekzercitaj, por distingi inter bono kaj malbono.

toe ho a o matoeo ty mahakama vente’e, ie fa niòke am-pitoloñañe haha-fañavake ty soa ami’ty raty.