Hebroj 4

1 Ni do timu, ke, kiam al ni restas promeso veni en Lian ripozejon, iu el vi eble ŝajne malatingos ĝin.

Tengamos temor, no sea que, aunque se sostiene [la] promesa de entrar en su reposo, tal vez alguno de ustedes quede excluido.

2 Ĉar al ni ankaŭ estas evangelio anoncita tiel same, kiel al ili; sed al ili la aŭdita parolo ne utilis, ne miksite kun fido ĉe la aŭdantoj.

Porque tanto a ellos como a nosotros se nos anunciaron las Buenas Noticias, pero a ellos no los benefició la Palabra de la predicación porque los que la oyeron no la mezclaron con la fe.

3 Ĉar ni ekkredintoj venas en la ripozejon, kiel Li diris: Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon; kvankam la faritaĵoj estis finitaj jam de post la fondo de la mondo.

Pero los que creímos entramos en un lugar de reposo. [Con respecto a los que no creyeron], dijo: Juré en mi ira, No entrarán en mi reposo. Sin embargo, Él terminó todas las obras desde [la] fundación del mundo.

4 Ĉar Li diris ie pri la sepa tago jene: Kaj Dio ripozis en la sepa tago de Sia tuta laboro;

Porque así dijo en algún pasaje con respecto al séptimo día: Dios reposó de todas sus obras el séptimo día.

5 kaj ankaŭ jene: Ili ne venos en Mian ripozejon.

Y otra vez en este pasaje: No entrarán en mi reposo.

6 Ĉar restas do por iuj veni en ĝin, kaj tiuj, al kiuj la evangelio unue estis predikita, ne envenis pro malobeo,

Por tanto, puesto que falta que algunos entren en él, y aquellos a quienes primero se les dieron Buenas Noticias no entraron por causa de desobediencia,

7 denove Li difinis iun tagon, dirante en David: Hodiaŭ, post tiom da tempo; kiel estas dirite: Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon, Ne obstinigu vian koron.

[Dios] otra vez fija un día: Hoy, cuando dijo después de mucho tiempo por medio de David, como ya se dijo: Hoy. Si escuchan su voz, No endurezcan sus corazones.

8 Ĉar se Josuo al ili estus doninta ripozon, Li ne parolus poste pri alia tago.

Porque si el mismo Josué [los] hubiera llevado a un lugar de reposo, no hablaría después de estas cosas con respecto a otro día.

9 Tial restas sabata ripozo por la popolo de Dio.

Así que queda un reposo sabático para el pueblo de Dios.

10 Ĉar tiu, kiu venis en sian ripozejon, ankaŭ mem ripozas de siaj faroj, kiel Dio de Siaj.

Porque el que entró en su reposo, también reposó de sus obras, como Dios de las suyas.

11 Ni klopodu do veni en tiun ripozejon, por ke neniu falu laŭ la sama ekzemplo de malobeo.

Procuremos, pues, entrar en aquel reposo, a fin de que ninguno caiga en la misma desobediencia.

12 Ĉar la vorto de Dio estas viva kaj energia, kaj pli akra ol ĉia glavo dutranĉa, kaj penetranta ĝis divido de la animo kaj spirito, kaj de artikoj kaj medolo, kaj kritikanta la pensojn kaj celojn de la koro.

Porque la Palabra de Dios es viva y poderosa, y más cortante que cualquier espada de dos filos. Penetra aun hasta [la] separación de alma y espíritu, y de coyunturas y tuétanos. Distingue pensamientos e intenciones del corazón.

13 Kaj ne ekzistas kreitaĵo kaŝita antaŭ Lia vidado; sed ĉio estas nuda kaj evidenta al la okuloj de Tiu, al kiu nia afero rilatas.

No hay criatura que se oculte en su presencia, sino todas las cosas están desnudas y expuestas ante los ojos de Aquél a Quien [tendremos que] rendir cuenta.

14 Havante do ĉefpastron grandan, trapasintan la ĉielon, Jesuon, la Filon de Dio, ni tenu firme nian konfeson.

Puesto que tenemos a Jesús, [el] Hijo de Dios, el gran Sumo Sacerdote que traspasó los cielos, retengamos la confesión [de fe].

15 Ĉar ni havas ĉefpastron ne tian, kiu ne povus simpatii kun niaj malfortaĵoj, sed tentitan en ĉio tiel same, tamen sen peko.

Porque no tenemos un Sumo Sacerdote Quien no se compadece de nuestras debilidades, mas bien tenemos Uno Quien fue tentado en todo según [nuestra] semejanza, [pero] no pecó.

16 Ni do alvenu kun kuraĝo al la trono de graco, por ke ni ricevu kompaton kaj trovu gracon por ĝustatempa helpo.

Acerquémonos, pues, con confianza al trono de la gracia para que obtengamos misericordia y hallemos gracia para la ayuda oportuna.