Galatoj 4
1 Kaj mi sciigas vin, ke tiel longe, kiel la heredanto estas infano, li neniel malsimilas sklavon, kvankam li estas estro de ĉio;
Digo, pues, ahora: Mientras el heredero es niño, en nada difiere del esclavo, aunque es señor de todo,
2 sed li estas sub guvernantoj kaj administrantoj, ĝis la templimo difinita de la patro.
sino que está bajo tutores y administradores, hasta el tiempo señalado anticipadamente por su padre.
3 Tiel ankaŭ ni, dum ni estis infanoj, estis en sklaveco sub la elementoj de la mondo;
Así también nosotros, cuando éramos niños, estábamos bajo los elementos del mundo, sujetos a servidumbre.
4 sed kiam venis la pleneco de la tempo, Dio elsendis Sian Filon, el virino naskitan, sub leĝo naskitan,
Mas cuando vino la plenitud del tiempo, envió Dios a su Hijo, formado de, mujer, puesto bajo la Ley,
5 por reaĉeti tiujn, kiuj estas sub la leĝo, por ke ni ricevu la filadopton.
para que redimiese a los que estaban bajo la Ley, a fin de que recibiésemos la adopción de hijos.
6 Kaj ĉar vi estas filoj, Dio elsendis la Spiriton de Sia Filo en niajn korojn, kriantan, Aba, Patro!
Y porque sois hijos, envió Dios a vuestros corazones el Espíritu de su Hijo, que clama: “¡Abba, Padre!”
7 Tiel ke ĉiu el vi estas jam ne sklavo, sed filo; kaj se filo, ankaŭ heredanto per Dio.
De modo que ya no eres esclavo, sino hijo; y si hijo, también heredero por merced de Dios.
8 Tamen, tiam ne konante Dion, vi estis en sklaveco al tiuj, kiuj nature ne estas dioj;
En aquel tiempo, cuando no conocíais a Dios, servisteis a los que por su naturaleza no son dioses.
9 sed jam nun konante Dion, aŭ pli ĝuste, de Dio konate, kial vi returniĝas al la malfortaj kaj mizeraj elementoj, al kiuj vi deziras denove sklaviĝi?
Mas ahora que habéis conocido a Dios, o mejor, habéis sido conocidos de Dios, ¿cómo los volvéis de nuevo a aquellos débiles y pobres elementos, a que deseáis otra vez servir como antes?
10 Vi observas tagojn kaj monatojn kaj tempojn kaj jarojn.
Mantenéis la observancia de días, y meses, y tiempos, y años.
11 Mi timas pri vi, ke eble mi vane laboris ĉe vi.
Tengo miedo de vosotros, no sea que en vano me haya afanado con vosotros.
12 Mi petegas vin, fratoj, estu kiel mi, ĉar mi ankaŭ estas kiel vi. Vi neniel al mi malbonfaris;
Os ruego, hermanos, que os hagáis como yo, pues yo también soy como vosotros. No me habéis hecho ninguna injusticia.
13 sed vi scias, ke pro malforteco de la karno mi la unuan fojon predikis al vi la evangelion;
Ya sabéis que cuando os prediqué la primera vez el Evangelio lo hice en enfermedad de la carne;
14 kaj vian elprovon en mia karno vi ne malestimis nek abomenis, sed kvazaŭ anĝelon de Dio vi akceptis min, kvazaŭ Kriston Jesuon.
y lo que en mi carne era para vosotros una prueba, no lo despreciasteis ni lo escupisteis, sino que me recibisteis como a un ángel de Dios, como a Cristo Jesús.
15 Kie do estas via singratulado? mi atestas al vi, ke se estus eble, vi estus elŝirintaj viajn okulojn kaj donintaj ilin al mi.
¿Dónde está ahora vuestro entusiasmo? Porque os doy testimonio de que entonces, de haberos sido posible, os habríais sacado los ojos para dármelos.
16 Ĉu mi do per verdirado fariĝis al vi malamiko?
¿De modo que me he hecho enemigo vuestro por deciros la verdad?
17 Ili fervore serĉas vin, ne bone; ili eĉ volas elŝlosi vin, por ke vi serĉu ilin.
Aquellos tienen celo por vosotros, pero no para bien; al contrario, quieren sacaros fuera para que los sigáis a ellos.
18 Sed estas bone esti fervore serĉata ĉiam en bona afero, kaj ne nur tiam, kiam mi estas ĉe vi.
Bien está que se tenga celo en lo bueno, pero en todo tiempo, y no solamente mientras estoy presente con vosotros,
19 Miaj infanetoj, pro kiuj mi denove suferas naskodoloron, ĝis Kristo formiĝos en vi,
hijitos míos, por quienes vuelvo a sufrir dolores de parto, hasta que Cristo sea formado en vosotros.
20 mi tute deziris esti ĉe vi nun, kaj ŝanĝi mian voĉon; ĉar vere mi dubas pri vi.
Quisiera en esta hora estar presente entre vosotros y cambiar de tono, porque estoy preocupado por vosotros.
21 Diru al mi, vi, kiuj volas esti sub la leĝo, ĉu vi ne aŭskultas la leĝon?
Decidme, los que deseáis estar bajo ley, ¿no escucháis la Ley?
22 Ĉar estas skribite, ke Abraham havis du filojn, unu el la sklavino kaj unu el la liberulino.
Porque escrito está que Abrahán tuvo dos hijos, uno de la esclava y otro de la libre.
23 Tamen tiu el la sklavino naskiĝis laŭ la karno, sed ĉi tiu el la liberulino naskiĝis per promeso.
Mas el de la esclava nació según la carne, mientras que el de la libre, por la promesa.
24 Ĉi tio enhavas alegorion; ĉar la du virinoj estas du interligoj, unu el la monto Sinaj, por sklaveco naskante, kiu estas Hagar.
Esto es una alegoría, porque aquellas mujeres son dos testamentos: el uno del monte Sinaí, que engendra para servidumbre, el cual es Agar.
25 Ĉar tiu Hagar estas la monto Sinaj en Arabujo, kaj prezentas la nunan Jerusalemon, ĉar ŝi estas sklavigita kune kun siaj infanoj.
El Sinaí es un monte en Arabia y corresponde a la Jerusalén de ahora, porque ella con sus hijos está en esclavitud.
26 Sed la supera Jerusalem estas libera, kiu estas patrino nia.
Mas la Jerusalén de arriba es libre, y esta es nuestra madre.
27 Estas ja skribite: Ĝoju, ho senfruktulino, kiu ne naskis, Sonigu kanton kaj ĝojkriu, ho vi, kiu ne suferas naskodoloron; Ĉar la forlasitino havos pli da infanoj, ol la havanta edzon.
Porque escrito está: “Regocíjate, oh estéril, que no das a luz; prorrumpe en júbilo y clama, tú que no conoces los dolores de parto; porque más son los hijos de la abandonada que los de aquella que tiene marido”.
28 Sed ni, fratoj, estas filoj de promeso tiel same, kiel Isaak.
Vosotros, hermanos, sois hijos de la promesa a semejanza de Isaac.
29 Sed kiel tiam la laŭ karno naskita persekutis la laŭspiritulon, tiel estas ankaŭ nuntempe.
Mas así como entonces el que nació según la carne perseguía al que nació según el Espíritu, así es también ahora.
30 Sed kion diras la Skribo? Forpelu la sklavinon kaj ŝian filon; ĉar la filo de la sklavino ne heredos kun la filo de la liberulino.
Pero ¿qué dice la Escritura? “Echa fuera a la esclava y a su hijo, porque no heredará el hijo de la esclava con el hijo de la libre”.
31 Tial, fratoj, ni estas filoj ne de sklavino, sed de la liberulino.
Por consiguiente, hermanos, no somos hijos de la esclava, sino de la libre.
