Agoj 5
1 Sed unu viro, nomata Ananias, kun sia edzino Sapfira vendis posedaĵon,
Екх мурш, савэс акхарэнас Анания и лэстири ромни Сапфира битиндэ хулаимос.
2 kaj retenis iom el la prezo, kun la konsento de sia edzino, kaj iun parton alportis kaj metis antaŭ la piedoj de la apostoloj.
Саво-то котор битинимастар вов тховдя кай пэрнэ апостолонэнди. Ай авэр котор гарадя пэсти. Лэстири ромни жанэлас пала кода.
3 Sed Petro diris: Ananias, kial Satano plenigis vian koron tiel, ke vi mensogas al la Sankta Spirito kaj retenas iom el la prezo de la bieno?
Пэтро пхэндя: — Анания! Пэр со ту дян Сатанасти тэ пхэрдярэл тиро води, кай ту пхэндян найчячимос Свэнтонэ Духости, и гаравдян андай цэмин пхувьятири?
4 Dum ĝi restis, ĉu ĝi ne estis via? kaj post la vendo, ĉu ĝi ne estis en via rajto? Kial do ĉi tiun faron vi celis en via koro? vi mensogis ne al homoj, sed al Dio.
Кода, со ту битиндян, сас тиро, ай ловэ, со ту прилян, сас тирэ. Пэр со ту тховдян андо тиро води тэ тирэс кадя? Ту пхэндян найчячимос на манушэнди, а Дэвлэсти.
5 Kaj aŭdante ĉi tiujn vortojn, Ananias falis kaj senspiriĝis; kaj granda timo venis sur ĉiujn aŭdantojn.
Кала Анания ашундя кала лава, вов пэля и муля. Бари дар авиля пэ всаворэн, ко ашундэ када.
6 Kaj la junuloj leviĝis, kaj lin ĉirkaŭvindis, kaj forportis kaj enterigis.
И тунчи тэрнэ мануша вщиле, гытосардэ тэ гаравэн, выандярдэ тай гаравдэ.
7 Kaj post paso de ĉirkaŭ tri horoj eniris lia edzino, ne sciante, kio okazis.
Ай кала прожыля трин чясоря, авиля и ромни лэстири. Вой на жанэлас, со тердяпэ.
8 Kaj Petro ŝin demandis: Diru al mi, ĉu por tiom vi vendis la bienon? Kaj ŝi respondis: Jes, por tiom.
Пэтро пушля латар: — Пхэн манди, палай кацави цэмин тумэ битиндэ э пхув? — Агэ, — пхэндя вой, — палай кацави.
9 Kaj Petro respondis al ŝi: Kial estis interkonsento inter vi, por inciti la Spiriton de la Eternulo? jen la piedoj de tiuj, kiuj enterigis vian edzon, estas apud la pordo, kaj ili vin forportos.
Нэ Пэтро пхэндя лати: — Со када тумэ допхэндэпэ тэ зумавэн Духос Раестирэс? Акэ, зажан андэ удар кола, савэ гаравдэ тирэ ромэс. Онэ и тут выандярэна.
10 Kaj ŝi tuj falis apud liaj piedoj kaj senspiriĝis; kaj la junuloj eniris, kaj trovis ŝin mortinta, kaj ŝin forportis kaj enterigis apud ŝia edzo.
Андэ кадья ж вряма вой пэля пашай пэрнэ лэстирэ тай муля. Тэрнэ мануша зажыле и аракхле ла муляса. Онэ выандярдэ тай гаравдэ ла паша лако ром.
11 Kaj granda timo venis sur la tutan eklezion kaj sur ĉiujn aŭdantajn pri tio.
И бари дар авиля пэ всавори кхандири и пэ всаворэ, ко ашундя када.
12 Kaj per la manoj de la apostoloj estis faritaj multaj signoj kaj mirindaĵoj meze de la popolo; kaj ili ĉiuj estis unuanime en la portiko Salomona.
Апостолоря пэстирэ вастэнца терэнас бут шпэры и диворя машкар мануша. Всаворэ патикунэ екхэтанэ стидэнаспэ андэ Соломоностирэ тиндэ.
13 Sed el la ceteraj neniu kuraĝis aliĝi al ili; tamen la popolo gloris ilin;
Авэр мануша даранас тэ приашэн лэндэ, ай народо лашарэлас лэн.
14 kaj kredantoj pligrandnombre aldoniĝis al la Sinjoro, amasoj da viroj kaj virinoj;
Майбут мануша авэлас кав патявимос андо Рай, и мурша и жувля.
15 tiel, ke oni elportis la malsanulojn sur la stratojn kaj kuŝigis ilin sur litoj kaj kanapoj, por ke ĉe la preterpaso de Petro, almenaŭ lia ombro ombru iun el ili.
Мануша выандярэнас лэ насвалэн пэ гасы и тховэнас пэ паторя тай пэ паринда, кай и лэ Пэтростири тень, кала вов прожалас, тэ пэрэл пэ варикастэ андар лэндэ.
16 Kunvenis ankaŭ en Jerusalemon la amaso el la ĉirkaŭaj urboj, portante malsanulojn kaj la turmentatajn de malpuraj spiritoj, kaj ĉiuj estis sanigitaj.
Андо Иерусалимо андай пашутнэ фороря зжанаспэ бут мануша. Онэ анэнас насвалэн и колэн, андэр кастэ сас найжужэ духоря, и всаворэ састярэнаспэ.
17 Sed stariĝis la ĉefpastro, kaj ĉiuj, kiuj estis kun li (tio estas la sekto de la Sadukeoj), kaj ili pleniĝis de ĵaluzo,
Баро рашай и всаворэ, ко сас пэ лэстири риг, андав стидимос садукеёско, пхэрдярэпэ холяса пэ лэн,
18 kaj ĵetis manojn sur la apostolojn, kaj metis ilin en la publikan gardejon.
и схутилдэ лэ Апостолонэн и запхандадэ андо фороско баруно.
19 Sed anĝelo de la Eternulo nokte malfermis la pordojn de la karcero, kaj elkondukis ilin, kaj diris:
Нэ ангело Раеско и рят отпхэрнадя удара андав бар, выандярдя лэн тай пхэндя:
20 Iru, kaj staru kaj parolu en la templo al la popolo ĉiujn vortojn pri ĉi tiu Vivo.
— Жантэ, тэрдён андо храмо и пхэнэн всаворэ кала лава жувимастирэ лэ манушэнди.
21 Kaj tion aŭdinte, ili eniris ĉe la tagiĝo en la templon kaj ekinstruis. Sed venis la ĉefpastro, kaj tiuj, kiuj estis kun li, kaj kunvokis la sinedrion kaj la tutan senaton de la Izraelidoj, kaj sendis al la malliberejo, por ilin venigi.
Онэ кангле тай жыле дэнзор андо храмо и сытярэнас. Андэ кодья вряма барэ рашая и кола, савэ сас лэнца, авиле и стидэ Синедрионо, акхардэ всаворэн пхурэдэрэн андай шавэ Израилёстирэ и бишалдэ андо баруно бутярнэн тэ анэн лэ апостолонэн.
22 Sed la oficistoj venis, kaj ne trovis ilin en la karcero, kaj ili revenis kaj rakontis,
Нэ бутярнэ, сар авиле, на аракхле лэн андо баруно и рисайле тай допхэндэ:
23 dirante: Ni ja trovis la malliberejon ŝlosita tute fortike, kaj la gardistojn starantaj antaŭ la pordoj; sed malferminte, ni trovis interne neniun.
— Амэ дикхле, со барунэстирэ удара мишто затердэ и пашай лэндэ тэрдён халавдэ, нэ кала отпхэрнадэ удара, андрэ никас на аракхле.
24 Kiam do la kapitano de la templo kaj la ĉefpastroj aŭdis ĉi tiujn vortojn, ili embarasiĝis pri ili, kio fariĝos el tiu afero.
Кала пхурэдэр халавдэнго андо храмо и барэ рашая ашундэ кала лава, фартэ дивосайле и на жанэнас, сар тэ полэн кода, со тердяпэ.
25 Tiam iu venis, kaj sciigis al ili: Jen la viroj, kiujn vi metis en la karceron, estas en la templo, kaj staras kaj instruas la popolon.
Авиля варико и допхэндя лэнди: — Акэ мурша, савэн тумэ запхандадэ андо баруно, тэрдён андо храмо и сытярэн лэ манушэн.
26 Tiam foriris la kapitano kun la oficistoj, kaj alkondukis ilin sen perforto; ĉar ili timis la popolon, por ke ili ne estu priĵetitaj per ŝtonoj.
Тунчи халавдэнго пхурэдэр жыля лэ бутярнэнца и андя лэн най зораса, колэсти со даранас лэ манушэндар, кай тэ на помарэн лэн барэнца.
27 Kaj oni alkondukis ilin kaj starigis ilin antaŭ la sinedrio. Kaj la ĉefpastro ilin demandis,
Кала андэ лэн и тховдэ андо Синедрионо, баро рашай пушля лэн:
28 dirante: Ni severe ordonis al vi, ke vi ne instruu en ĉi tiu nomo; kaj jen vi plenigis Jerusalemon per via instruado, kaj intencas survenigi sur nin la sangon de tiu homo.
— Чи на запхэндэ амэ тумэнди тэ сытярэн палав кадва алав? Ай тумэ пав всаворо Иерусалимо розандярдэ тумаро сытяримос и камэн тэ ужылисарэн амэн пала миримос Калэстирэс Манушэс.
29 Tiam Petro kaj la apostoloj responde diris: Oni devas obei Dion prefere ol homojn.
Пэтро и апостолоря пхэндэ пэ када: — Трэбуй тэ кандас фэдэр Дэвлэс, сар лэ манушэс.
30 La Dio de niaj patroj levis Jesuon, kiun vi pereigis, pendigante lin sur lignaĵo.
Дэл амарэ дадэндиро жундярдя андай мулэ Исусос, Савэс тумэ тховдэ по каштуно трушул тай умардэ.
31 Lin altigis Dio per Sia dekstra mano, por esti Estro kaj Savanto, por doni al Izrael penton kaj pardonadon de pekoj.
О Дэл вазгля Лэс правонэ вастэса и тердя Пхурэдэрэса и Фэрисаримареса, кай тэ дэл Израилёсти каисаримос и эртисаримос лэ бэзэхэндар.
32 Kaj ni estas atestantoj de ĉi tiuj vortoj, kiel ankaŭ estas la Sankta Spirito, kiun Dio donis al tiuj, kiuj Lin obeas.
Допхэнимаря калэсти амэ и Свэнто Духо, Савэс о Дэл дя колэнди, ко кандэл Лэс.
33 Kaj ili, aŭdinte tion, estis pikitaj en la koro, kaj ili konsiliĝis, por pereigi ilin.
Кола, савэ сас котэ, кала ашундэ када, росшынэнаспэ холятар и камэнас тэ умарэн лэн.
34 Sed unu Fariseo, nomata Gamaliel, leĝinstruisto honorata ĉe la tuta popolo, ekstaris en la sinedrio, kaj ordonis, ke oni eksteren forigu la homojn por kelka tempo.
Тунчи вщиля андо Синедрионо екх фарисеё, савэс акхарэнас Гамалиило, сытяримари Законоско, пативало англай всаворэ мануша. Вов припхэндя тэ выандярэн апостолонэн пэ найбари вряма,
35 Kaj li diris al ili: Izraelidoj, estu singardaj rilate al ĉi tiuj homoj pri tio, kion vi celas fari.
и пхэндя манушэнди андав Синедрионо: — Мурша Израилёстирэ! Погындон машкар пэстэ палай кала мануша, со лэнца тэ терэн.
36 Ĉar antaŭ ĉi tiuj tagoj leviĝis Teŭdas, dirante, ke li estas ia persono; kaj al li aliĝis nombro da viroj, ĉirkaŭ kvarcent; kaj li pereis; kaj ĉiuj, kiuj lin obeis, dispeliĝis kaj nuliĝis.
На фартэ дэлмут авиля Февда, саво сикавэлас пэс пала варисаво баро мануш, и лэстэ приашыле варикай штаршэл мануша. Нэ вов сас умардо, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ, и на ашыляпэ никас.
37 Post tiu leviĝis Judas, Galileano, en la tagoj de la registrado, kaj fortiris post si homojn; li ankaŭ pereis, kaj ĉiuj, kiuj lin obeis, dispeliĝis.
Тунчи пала лэстэ сас Иуда галилеянино. Вов авиля, кала сас запистросаримос, тай андярдя пала пэстэ бутэн манушэн. Нэ вов муля, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ.
38 Kaj nun mi diras al vi: Detenu vin de ĉi tiuj homoj, kaj lasu ilin; ĉar, se ĉi tiu intenco aŭ ĉi tiu laboro estas de homoj, ĝi renversiĝos;
И икхатар пхэнав тумэнди: ашавэн калэн манушэн и отмукэн лэн. Сар када воля и рындо манушэндирэ, то онэ роспэрэнапэ,
39 sed se ĝi estas de Dio, vi ilin ne povos renversi; aŭ eble iel vi troviĝos batalantaj kontraŭ Dio.
ай сар Дэвлэстар, тумэ нисар на роспхагэна лэн. Фэрисавэн, кай тумэ тэ на ашэн вражымаренца Дэвлэсти. Кола, савэ сас котэ, кангле лэс.
40 Kaj ili konsentis kun li; kaj alvokinte la apostolojn kaj batinte ilin, ili ordonis, ke ili ne parolu en la nomo de Jesuo, kaj liberigis ilin.
Онэ акхардэ апостолонэн и припхэндэ тэ марэн лэн чюкнянца. Тунчи запхэндэ лэнди тэ пхэнэн палав алав Исусоско тай отмукле лэн.
41 Sed ili foriris de antaŭ la sinedrio, ĝojante, ke ili estis juĝitaj indaj suferi malhonoron pro la Nomo.
Онэ жыле андав Синедрионо и лошавэнас, со лэнди выпэля патив тэ прилэн лажаимос палав алав Исусоско.
42 Kaj ĉiutage en la templo kaj dome ili ne ĉesis instrui kaj prediki Jesuon, la Kriston.
Всаворэ деса андо храмо и пай чера на пэрэашэнас тэ сытярэн и тэ пхэнэн Радосаво Лав палав Исусо Христосо.
