Agoj 27
1 Kaj kiam estis decidite, ke ni ŝipiru al Italujo, oni transdonis Paŭlon kaj kelkajn aliajn malliberulojn al centestro, nomata Julio, el la Aŭgusta kohorto.
Кала сас прилито, со амэ плывисараса андэ Италия, тунчи лэ Павлос и аврэн коисавэн барунарэн, пэрэдинэ шэлэнгэсти, савэс акхарэнас Юлиё, андав майбарэско императороско полко.
2 Kaj enirinte en ŝipon el Adramitio, veturontan al la lokoj ĉe la marbordo de Azio, ni ekveturis sur la maron, havante kun ni Aristarĥon, Makedonon el Tesaloniko.
Амэ бэшле по кораблё андав порто Адрамитино, савэсти трэбуй сас тэ плывисарэл андэ порторя Цыкня Азиятирэ, тай плывисардэ андо дром. Амэнца сас македонянино Аристархо андай Фесалоника.
3 Kaj la sekvantan tagon ni vizitis Cidonon; kaj Julio kondutis afable rilate Paŭlon, kaj permesis al li iri al siaj amikoj kaj refreŝiĝi.
Пэ авэр дес амэ плывисардэ кав Сидоно. О Юлиё мишто обжаласпэ лэ Павлоса и отмукля лэс, кай вов тэ жал и тэ дикхэлпэ пэстирэ амалэнца, кай онэ тэ поможысарэн лэсти.
4 Kaj irinte de tie sur la maron, ni preterveturis sub la ŝirmo de Kipro, ĉar la ventoj estis kontraŭaj.
Балвал пхурдэлас пэр амэндэ и амэ упалэ плывисардэ андо море и прожыле о Кипро пай бибалвалятири риг.
5 Kaj transveturinte la maron apud Kilikio kaj Pamfilio, ni alvenis al Mira en Likio.
Амэ плывисарасас пай море пашай бэрэгоря Киликияко тай Памфилияко и авиле андо Ликияко форо Мира.
6 Kaj la centestro, trovinte tie ŝipon Aleksandrian veturontan al Italujo, enirigis nin en ĝin.
Котэ шэлэнго аракхля кораблё андай Александрия, саво плывисарэлас андэ Италия, и тховдя амэн пэр лэстэ.
7 Kaj veturante malrapide dum multe da tagoj kaj venkinte kun malfacileco proksime al Knido (ĉar la vento ne permesis al ni atingi ĝin), ni veturis sub la ŝirmo de Kreto, apud Salmone;
Коискачи деса амэ поцыра плывисарасас англэ. Сас фартэ пхарэс, нэ амэ екхпатив авиле андо Книдо. Ай сар балвал на дэлас амэнди тэ жас англэ, амэ обжыле мысо Салмона и плывисардэ пав Крито бибалвалятиря ригатар.
8 kaj kun malfacileco veturinte preter la marbordo, ni alvenis al loko, nomata Belaj Havenoj, proksime de kiu estas la urbo Lasaja.
Амэ барэ пхаримаса плывисарас пашав бэрэго и авиле по тхан, саво акхарэлпэ Лашэ Бухторя, найдур лэ форостар Ласея.
9 Kaj kiam pasis multe da tempo, kaj la vojaĝo jam fariĝis danĝera, ĉar jam pasis la Fasto, Paŭlo avertis ilin,
Амэ хасардэ бут вряма, кай тэ плывисарас майдур сас хасаримаса важ жувимос, колэсти со прожыля постоско дес. Тунчи Павло пхэндя лэнди:
10 dirante al ili: Ho viroj, mi ekvidas, ke la vojaĝo estos kun difekto kaj multa perdo, ne nur de la ŝarĝo kaj de la ŝipo, sed ankaŭ de niaj vivoj.
— Мэ дикхав, со дром авэла пхаро и выжала, со амэ хасараса, на качи грузо и кораблё, нэ и амаро жувимос.
11 Sed la centestro atentis pli la konsilon de la direktilisto kaj la posedanto de la ŝipo, ol la parolon de Paŭlo.
Нэ о шэлэнго на кангля лэ Павлос, ай кангля, со пхэндэ лэсти капитано и кораблёско хулай.
12 Kaj ĉar la haveno ne estis sufiĉe vasta, por tie travintri, la plimulto konsilis ŝipiri de tie, se eble ili povos atingi Fenikson, havenon de Kreto, kiu rigardas en la direkto al la nordokcidenta kaj la sudokcidenta ventoj, por tie travintri.
Кадья бухта на поджалас, кай котэ тэ пэрэвинтярэн, и майбут мануша камле тэ плывисарэ майдур, кай сар-то тэ доплывисарэн кай Финиксо и котэ тэ пэрэвинтярэн. О Финиксо, када бухта по Крито, сави отпхэрнади пэ юго-западо тай северо-западо.
13 Kaj kiam la suda vento blovis malpli forte, ili supozis, ke ili atingis sian celon, kaj levinte la ankrojn, ili preterveturis Kreton tre proksime.
Пхурдя локхи южно балвал, лэнди сикадиля, со прилинэ кода, со трэбуй. Тунчи морякоря подлинэ о якорё и плывисардэ пашав Критоско бэрэго.
14 Sed post mallonga tempo atakis nin el ĝi uragana vento, kiu estas nomata Eŭrakilo;
Нэ сыго пай островостири ригатар нахукля фартэ бари северо-восточно балвал, сави акхарэлпэ Эвракилоно.
15 kaj kiam la ŝipo estis kaptita kaj ne povis kontraŭstari al la vento, ni cedis kaj estis pelataj.
Балвал подхутилдя о кораблё. Амэндэ на выжалас тэ жас англав балвал. Амэ здинэпэ и балвал андярдя амэн.
16 Kaj kurinte sub la ŝirma flanko de insuleto, nomata Kaŭda, ni kun granda klopodo apenaŭ povis savi la boaton;
Амэ подплывисардэ кав цэкноро острово Кавда, саво сас пэ бибалвалятири риг. Котэ амэ барэ пхаримаса фэрисардэ о чёвно,
17 kaj suprenlevinte ĝin, oni uzis helpilojn, por subzoni la ŝipon; kaj timante, ke ni estos ĵetataj sur la Sirtison, oni mallevis la ilaron kaj tiel estis pelataj.
кала вазгле лэс по кораблё. Тунчи матросоря процырдэ дуря талав кораблё и обпхангле лэс. Онэ даранас, со кораблё бэшэла по тишай андо Сирто, колэсти онэ обмукле парусо и балвал андярдя амэн майдур.
18 Kaj kiam ni estis treege premataj de la ventego, la sekvantan tagon ili komencis elĵetadon;
Бари балвал кадя фартэ шолас о кораблё, со пэ авэр дес амэ ашыле тэ вышас грузо андав кораблё.
19 kaj la trian tagon oni elĵetis per siaj propraj manoj la ekipaĵon de la ŝipo.
Ай по трито дес амэ пэстирэ вастэнца вышутэ андо море кораблёско хулаимос.
20 Kaj kiam dum multe da tagoj nek suno nek steloj ekbrilis sur nin, kaj uragano nemalgranda ĉirkaŭis nin, fine ĉia espero pri nia savo estis forprenita.
Бут деса на душолас ни о кхам, ни чиргая, ай бари балвал пхурдэлас инке майфартэ. Амэ хасардэ всавори надия пэ фэрисаримос.
21 Kaj kiam ili jam de longe nenion manĝis, Paŭlo, stariĝinte meze de ili, diris: Ho viroj, vi devis aŭskulti min, kaj ne ŝipiri el Kreto, kaj ne suferi ĉi tiun difekton kaj perdon.
Мануша бут вряма нисо на ханас. Тунчи Павло вщиля машкар лэндэ и пхэндя: — Муршалэ! Тумэнди трэбуй сас тэ кандэн ман и тэ на плывисарэн лэ Критостар, тунчи тумэндэ на авэлас грыжа и нисо б на хасавэлас.
22 Kaj nun mi admonas vin esti kuraĝaj; ĉar estos neniu perdo de vivo inter vi, sed nur de la ŝipo.
Нэ икхатар мангав: ваздэнпэ духоса, нико тумэндар на хасавэла, качи розмардёлапэ о кораблё.
23 Ĉar en tiu nokto staris apud mi anĝelo de la Dio, kies mi estas kaj al kiu mi servas,
Кола рятяса мандэ авиля ангело Дэвлэстар, Савэско мэ исин и Савэсти тэлював.
24 dirante: Paŭlo, ne timu; vi devas stari antaŭ Cezaro; kaj jen Dio donacis al vi ĉiujn, kiuj marveturas kun vi.
Вов пхэндя манди: «Павло, на дара. Тути трэбуй авэла тэ тэрдёс англав императоро, тай о Дэл, пай Пэско мищимос, дя тути всаворэн, ко плывисарэл туса».
25 Tial, viroj, kuraĝu; ĉar mi kredas al Dio, ke la afero estos tiel, kiel estas dirite al mi.
Муршалэ! Ваздэнпэ духоса! Мэ патяв Дэвлэсти и жанав, со вся авэла кадя, сар Вов манди пхэндя.
26 Tamen ni devas esti ĵetitaj sur ian insulon.
О кораблё авэла вышуто пэ варисаво острово.
27 Sed kiam venis la dek-kvara nokto, kaj ni estis ĉirkaŭpelataj en la Adria maro, la maristoj eksentis ĉirkaŭ noktomezo, ke ili alproksimiĝas al ia lando;
Пэ дэшуштартири рят, кала амэн инке андярэлас пав Адриатическо море, андэ епашрят матросоря поле, со подладэн кай пхув.
28 kaj sondinte, ili trovis dudek klaftojn; kaj post mallonga interspaco ili ree sondis, kaj trovis dek kvin klaftojn.
Онэ ужангле, пробиндэ скачи сас кав дно и ужангле, со сас варикай трянда шов метроря, ай кала прожыля найбут вряма онэ упалэ побиндэ и аракхле, со кав дно сас бишта эхта метроря.
29 Kaj timante, ke ni falos sur malmolajn lokojn, ili ĵetis kvar ankrojn el la ŝiplmalantaŭo, kaj preĝis, ke tagiĝu.
Матросоря даранас, кай тэ на арэсэл амэн андэ бара, и змукле пав палатуно тхан по кораблё штар якоря и мангэнас, кай майсыго тэ авэл дес.
30 Kaj kiam la maristoj serĉis rimedon forkuri el la ŝipo, kaj jam mallevis la boaton en la maron sub preteksto, ke ili demetos ankrojn el la antaŭo,
Онэ камле тэ нашэн пав кораблё тай линэ тэ змэкэн чёвно по паи, притерэнаспэ, со камэн тэ змукэн пав кораблёско нак якорё.
31 Paŭlo diris al la centestro kaj la soldatoj: Se ĉi tiuj ne restos en la ŝipo, vi ne povas saviĝi.
Нэ о Павло пхэндя пхурэдэрэсти шэлэн халавдэн и халавдэнди: — Сар кала мануша на ашэнапэ по кораблё, тунчи тумэ на фэрисавэнапэ.
32 Tiam la soldatoj detranĉis la ŝnurojn de la boato, kaj lasis ĝin defali.
Тунчи халавдэ пэрэшындэ дуря, савэ ритярэнас чёвно, и вов пэля андо море.
33 Sed ĝis venis la tagiĝo, Paŭlo petis ĉiujn, ke ili prenu iom da nutraĵo, kaj li diris: La nuna tago estas la dek-kvara, en kiu vi daŭre atendas kaj fastadas, preninte nenion.
Ай англав дэнзор Павло мангля манушэн, кай онэ тэ хан. — Акэ адес дэшуштар дес тумэ ажутярэн дараса и нисо инке на хале, — пхэндя вов.
34 Tial mi petas vin preni nutraĵon, ĉar ĉi tio koncernas vian savon; ĉar eĉ unu haro ne pereos el la kapo al vi ĉiuj.
— Ай колэсти мэ тумэн мангав тэ хан, и када поможысарэла тумэнди тэ фэрисавэн. Ни кастэ тумэндар на пэрэла бал пав шэро.
35 Kaj dirinte tion kaj preninte panon, li donis dankon al Dio antaŭ ĉiuj; kaj dispeciginte ĝin, li komencis manĝi.
Кала вов када пхэндя, ля о марно, англай всаворэндэ наисардя пала лэстэ лэ Дэвлэс, пхагля лэс и ля тэ хал.
36 Tiam ili ĉiuj kuraĝiĝis, kaj ankaŭ mem prenis nutraĵon.
Манушэн када подритярдя, и онэ всаворэ линэ тэ хан.
37 Kaj ni ĉiuj en la ŝipo estis ducent sepdek ses animoj.
Всаворэн манушэн, савэ сас по кораблё, сас дуйшэл эхтадэшушов.
38 Kaj manĝinte ĝissate, ili malpezigis la ŝipon, elĵetante la tritikon en la maron.
Кала и мануша чялиле, онэ линэ тэ вышон андав кораблё андэ море о див, кай вов тэ авэл майлокхо.
39 Kaj kiam plene tagiĝis, ili ne rekonis la landon; sed ili ekvidis unu golfeton kun sablaĵo, kaj ili konsiliĝis inter si, ĉu ili povos surpeli sur ĝin la ŝipon.
Дэнзор онэ на ужангле пхув, сави сикадиляпэ, нэ удикхле бухта и тишаеско бэрэго, каринг онэ камэнас тэ доплывисарэн пэ кораблё.
40 Kaj forlasinte la ankrojn, ili lasis ilin en la maro, kaj samtempe malligis la ŝnurojn de la direktiloj; kaj suprenlevinte la antaŭvelon kontraŭ la vento, ili sin direktis al la sablaĵo.
Тунчи матросоря обшындэ дуря лэ якоренца и ашадэ лэн андэ море, онэ роспхангле рулё, подлинэ цэкно парусо и линэ тэ плывисарэн кав бэрэго.
41 Sed trafinte lokon, kie du marmovoj sin renkontas, ili surterigis la ŝipon; kaj la antaŭo fiksiĝis kaj restis nemovebla, sed la malantaŭo rompiĝis de la forto de la ondoj.
Нэ кораблё нахукля по тишай тай ашыля. Кораблёско нак попэля андо тишай и ашыля, сар ганавдо, ай волноря розмарэнас палатуно тхан по кораблё.
42 Kaj fariĝis intenco ĉe la soldatoj mortigi la malliberulojn, por ke neniu el ili elnaĝu kaj forkuru.
Тунчи и халавдэ камле тэ умарэн всаворэн барунарэн, кай лэндар нико тэ на уплывисарэл и тэ на нашэл.
43 Sed la centestro, dezirante savi Paŭlon, malhelpis ilin de tiu decido, kaj ordonis, ke tiuj, kiuj povas naĝi, forĵetu sin unuaj kaj iru al la tero;
Нэ шэлэнго камля тэ фэрисарэл лэ Павлос и на домэкля лэн. Вов припхэндя колэнди, ко жанэнас тэ плывисарэн, тэ хукэн андо паи майанглал и тэ плывисарэн кав бэрэго.
44 kaj ke la ceteraj sin savu, jen sur tabuloj, jen sur diversaj objektoj el la ŝipo. Kaj tiamaniere ĉiuj saviĝis sur la teron.
Ай всаворэнди аврэнди манушэнди трэбуй сас тэ фэрисарэнпэ пэ кашта и пэ вся, со ашыляпэ лэ кораблёстар. Кадя онэ всаворэ мишто доплывисардэ кав бэрэго.
