Agoj 12
1 Kaj ĉirkaŭ tiu tempo la reĝo Herodo etendis siajn manojn, por premi iujn el la eklezianoj.
Андэ кадья ж вряма тхагар Иродо схутилдя коисавэн манушэн андай кхандири, кай тэ терэл лэнди бида.
2 Kaj li mortigis per glavo Jakobon, la fraton de Johano.
Вов припхэндя тэ умарэн мечёса Иаковос, пхралэс Иоаностирэс.
3 Kaj vidinte, ke tio plaĉas al la Judoj, li plue aldonis la areston de Petro. Kaj tiam estis la tagoj de macoj.
И кала вов дикхля, со иудеёнди када чялиля, вов запхандадя лэ Пэтрос андо баруно. Када сас андэ свэнкостирэ деса Бизакваскатирэ марнэн.
4 Kaj kaptinte lin, li metis lin en malliberejon, transdonante lin al kvar kvaroj da soldatoj, por gardi lin, intencante elkonduki lin post la Pasko al la popolo.
Пэтрос запхандадэ андо баруно и тховдэ штар пэ штар халавдэн, тэ дикхэн пала лэстэ. Иродо камля тэ выандярэл лэс кай и мануша, кала прожала и Патради.
5 Tial Petro estis gardata en la malliberejo; sed preĝo por li estis fervore farata de la eklezio al Dio.
Пэтро сас андо баруно, ай кхандири пхабардэс мангэласпэ пала лэстэ Дэвлэс.
6 Kaj kiam Herodo intencis elkonduki lin, en tiu sama nokto Petro dormis inter du soldatoj, ligite per du katenoj; kaj gardistoj antaŭ la pordoj gardis la malliberejon.
Рятяса, англай кода, кала Иродо камля тэ выандярэл лэс по сындо, Пэтро совэлас машкар дуй халавдэ, спхангло дуе лэпунзэнца, ай инке халавдэ тэрдёнас и дикхэнас пашай удара барунэстирэ.
7 Kaj jen apudstaris anĝelo de la Eternulo, kaj lumo ekbrilis en la ĉambro; kaj li frapis la flankon de Petro, kaj vekis lin, dirante: Leviĝu rapide. Kaj liaj katenoj defalis de liaj manoj.
И акэ, авиля ангело Раеско, и баро удуд свэнтояспэ по тхан, кай сас о Пэтро. Ангело арэсля пай риг Пэтростири и вазгля лэс сунэстар. — Вщи майсыго! — пхэндя вов, и лэпунзэ пэле пай васта Пэтростирэ.
8 Kaj la anĝelo diris al li: Zonu vin, kaj alligu viajn sandalojn. Kaj li faris tion. Kaj li diris al li: Ĵetu ĉirkaŭ vin vian mantelon kaj sekvu min.
Ангело пхэндя: — Обпхандюв кущикаса и уряв пэрналэ. Пэтро тердя кадя. — Уряв пэстири йида и жа пала мандэ, — пхэндя ангело.
9 Kaj li eliris, kaj sekvis; kaj li ne sciis, ke reala estas tio, kion faris la anĝelo, sed li pensis, ke li vidas vizion.
Пэтро выжыля палав ангело андав баруно тай на поля, со вся, со терэл ангело, терэлпэ чячес. Лэсти сикадиляпэ, со вов дикхэл дикхимос.
10 Kaj trapasinte la unuan postenon kaj la duan, ili venis al la fera pordego, kiu kondukas en la urbon; kaj ĝi malfermiĝis al ili propramove; kaj ili eliris, kaj pasis laŭlonge de unu strato; kaj la anĝelo tuj foriris de li.
Онэ прожыле екхэн халавдэн, тунчи машкар аврэн и поджыле кай саструнэ удара, савэ андярэн андо форо. Удара ежэнэ отпхэрнадэпэ англай лэндэ, и онэ выжыле. Онэ прожыле екх гаса, и акэ ангело ужыля.
11 Kaj Petro, rekonsciiĝinte, diris: Nun mi certe scias, ke la Eternulo elsendis Sian anĝelon kaj liberigis min el la mano de Herodo kaj el la tuta atendado de la popolo Juda.
Кала о Пэтро авиля андэр пэстэ, вов пхэндя: — Акана мэ чячимаса жанав, со Рай бишалдя Пэстирэс ангелос и заля ман андай васта Иродостирэ и фэрисардя бидатар, сави камэнас тэ терэн манди иудеёско народо.
12 Kaj pripensinte, li venis al la domo de Maria, la patrino de Johano, alnomata Marko, kie estis multaj kunvenintaj kaj preĝantaj.
Кала Пэтро поля, со тердяпэ, вов жыля андо чер, кай жувэлас Мария и дэй Иоаностири, савэс инке акхарэнас Марко. Котэ стидэпэ тэ мангэнпэ Дэвлэс бут мануша.
13 Kaj kiam li frapis ĉe la pordo de la pordego, venis knabino nomata Roda, por aŭskulti,
Пэтро помардя андэ удара, и бутярни, савя акхарэнас Роза, жыля кай тэ отпхэрнавэл.
14 kaj rekonante la voĉon de Petro, ŝi pro ĝojo ne malfermis la pordegon, sed enkuris, kaj diris, ke Petro staras antaŭ la pordego.
Вой ужангля лэ Пэтрос пав гласо, и лошатар забистардя тэ отпхэрнавэл удара. Вой прастая палпалэ, кай тэ пхэнэл, со Пэтро тэрдёл пашай удара.
15 Kaj oni diris al ŝi: Vi frenezas. Sed ŝi persiste certigis, ke tiel estas. Kaj ili diris: Ĝi estas lia anĝelo.
— Ту на андэ пэстири годи, — пхэндэ лати. Нэ вой инке и инке пхэнэлас лэнди. — Када лэско ангело, — пхэндэ онэ.
16 Sed Petro daŭrigis la frapadon; kaj ili, malferminte, vidis lin, kaj miregis.
Пэтро майдур марэлас андэ удара, и кала онэ отпхэрнадэ удара и удикхле лэс, фартэ дивосайле.
17 Sed li gestis per la mano, ke ili silentu, kaj rakontis al ili, kiamaniere la Eternulo elkondukis lin el la malliberejo. Kaj li diris: Sciigu pri tio Jakobon kaj la fratojn. Kaj li foriris, kaj iris al alia loko.
Пэтро вастэса сикадя кай тэ ашэн мулком и роспхэндя, сар о Рай выандярдя лэс андав баруно. — Роспхэнэнтэ пала када Иаковости и аврэнди пхралэнди, — пхэндя вов и жыля котар андо авэр тхан.
18 Kaj kiam tagiĝis, fariĝis inter la soldatoj ne malgranda ekscitiĝo, kio fariĝis kun Petro.
Дэнзор халавдэ ашыле тэ прастэн кордэ-кардэ, бо нико на жанэлас, со тердяпэ лэ Пэтроса.
19 Kaj Herodo, serĉinte kaj ne trovinte lin, ekzamenis la gardistojn, kaj ordonis forkonduki ilin al morto. Kaj li vojaĝis el Judujo al Cezarea, kaj tie restis iom da tempo.
Иродо родэлас лэ Пэтрос, нэ сар на аракхле лэс, вов допушля халавдэн и припхэндя тэ умарэн лэн. Тунчи Иродо лагля Иудеятар андэ Кесария и сас котэ сави-то вряма.
20 Kaj li estis tre kolera kontraŭ la homoj de Tiro kaj Cidon; kaj ili venis unuanime al li, kaj, akirinte la favoron de Blasto, la reĝa ĉambelano, petis pacon, ĉar ilia lando estis nutrata de la lando de la reĝo.
Иродо сас холяко пэ мануша андав Тиро и Сидоно. Кола допхэндэпэ машкар пэстэ и авиле кав Иродо. Онэ умангле Бластос, саво сас пхурэдэр андэ тхагарастири града, кай вов подритярэл лэн, тай мангле кав тхагар о миро, колэсти со лэндири пхув лэлас о хамос андай тхагарастири пхув.
21 Kaj en difinita tago Herodo, vestita en reĝaj vestoj, sidis sur tribunala seĝo kaj deklamis al ili.
Андэ вытидо дес Иродо урявдя тхагарастири йида, бэшля пэ троно и пхэнэлас лэнди лав.
22 Kaj la popolo kriis: Ĝi estas voĉo de dio, kaj ne de homo.
Мануша ашыле тэ цыписавэн: — Када гласо дэвлэско, ай на манушэско!
23 Kaj anĝelo de la Eternulo tuj frapis lin, pro tio, ke li ne donis al Dio la gloron; kaj manĝate de vermoj, li senspiriĝis.
Нэ андэ кодья ж вряма ангело Раеско умардя Иродос, колэсти со вов на дя слава лэ Дэвлэсти. Лэс схале чермэ, и вов муля.
24 Sed la vorto de Dio kreskis kaj pligrandiĝis.
Ай лав Дэвлэско розжаласпэ майдур и майдур.
25 Kaj Barnabas kaj Saŭlo revenis de Jerusalem, plenuminte sian servadon, kondukante kun si Johanon, kiu estis alnomata Marko.
Варнава и Савло тердэ пэско рындо андо Иерусалимо и рисайле. Онэ линэ пэса Иоанос, савэс инке акхарэнас Марко.
