Agoj 11

1 Kaj la apostoloj kaj la fratoj, kiuj estis en Judujo, aŭdis, ke la nacianoj ankaŭ ricevis la vorton de Dio.

ഇത്ഥം ഭിന്നദേശീയലോകാ അപീശ്വരസ്യ വാക്യമ് അഗൃഹ്ലൻ ഇമാം വാർത്താം യിഹൂദീയദേശസ്ഥപ്രേരിതാ ഭ്രാതൃഗണശ്ച ശ്രുതവന്തഃ|

2 Kaj kiam Petro venis al Jerusalem, tiuj, kiuj estis el la cirkumcido, disputis kun li,

തതഃ പിതരേ യിരൂശാലമ്നഗരം ഗതവതി ത്വക്ഛേദിനോ ലോകാസ്തേന സഹ വിവദമാനാ അവദൻ,

3 dirante: Vi eniris al viroj ne cirkumciditaj, kaj manĝis kun ili.

ത്വമ് അത്വക്ഛേദിലോകാനാം ഗൃഹം ഗത്വാ തൈഃ സാർദ്ധം ഭുക്തവാൻ|

4 Sed Petro klarigis la aferon al ili orde, dirante:

തതഃ പിതര ആദിതഃ ക്രമശസ്തത്കാര്യ്യസ്യ സർവ്വവൃത്താന്തമാഖ്യാതുമ് ആരബ്ധവാൻ|

5 Dum mi preĝis en la urbo Jafo, en ekstazo mi vidis vizion, ujon malsuprenirantan, kvazaŭ grandan tukon, mallevatan el la ĉielo per la kvar anguloj; kaj ĝi venis ĝis mi;

യാഫോനഗര ഏകദാഹം പ്രാർഥയമാനോ മൂർച്ഛിതഃ സൻ ദർശനേന ചതുർഷു കോണേഷു ലമ്ബനമാനം വൃഹദ്വസ്ത്രമിവ പാത്രമേകമ് ആകാശദവരുഹ്യ മന്നികടമ് ആഗച്ഛദ് അപശ്യമ്|

6 kun fiksa rigardo mi ĝin observis, kaj vidis kvarpiedajn bestojn de la tero kaj sovaĝajn bestojn kaj rampaĵojn kaj birdojn de la ĉielo.

പശ്ചാത് തദ് അനന്യദൃഷ്ട്യാ ദൃഷ്ട്വാ വിവിച്യ തസ്യ മധ്യേ നാനാപ്രകാരാൻ ഗ്രാമ്യവന്യപശൂൻ ഉരോഗാമിഖേചരാംശ്ച ദൃഷ്ടവാൻ;

7 Kaj mi aŭdis voĉon dirantan al mi: Leviĝu, Petro; buĉu kaj manĝu.

ഹേ പിതര ത്വമുത്ഥായ ഗത്വാ ഭുംക്ഷ്വ മാം സമ്ബോധ്യ കഥയന്തം ശബ്ദമേകം ശ്രുതവാംശ്ച|

8 Sed mi diris: Ho ne, Sinjoro, ĉar nenio profana aŭ malpura eniris iam en mian buŝon.

തതോഹം പ്രത്യവദം, ഹേ പ്രഭോ നേത്ഥം ഭവതു, യതഃ കിഞ്ചന നിഷിദ്ധമ് അശുചി ദ്രവ്യം വാ മമ മുഖമധ്യം കദാപി ന പ്രാവിശത്|

9 Sed voĉo respondis al mi la duan fojon el la ĉielo: Kion Dio purigis, tion vi ne nomu profana.

അപരമ് ഈശ്വരോ യത് ശുചി കൃതവാൻ തന്നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി ദ്വി ർമാമ്പ്രതീദൃശീ വിഹായസീയാ വാണീ ജാതാ|

10 Ĉi tio fariĝis trifoje, kaj ĉio estis retirata en la ĉielon.

ത്രിരിത്ഥം സതി തത് സർവ്വം പുനരാകാശമ് ആകൃഷ്ടം|

11 Kaj jen antaŭ la domo, en kiu mi estis, tuj staris tri viroj senditaj el Cezarea al mi.

പശ്ചാത് കൈസരിയാനഗരാത് ത്രയോ ജനാ മന്നികടം പ്രേഷിതാ യത്ര നിവേശനേ സ്ഥിതോഹം തസ്മിൻ സമയേ തത്രോപാതിഷ്ഠൻ|

12 Kaj la Spirito ordonis, ke mi iru kun ili, tute ne hezitante. Kaj ĉi tiuj ses fratoj min akompanis, kaj ni eniris en la domon de la viro;

തദാ നിഃസന്ദേഹം തൈഃ സാർദ്ധം യാതുമ് ആത്മാ മാമാദിഷ്ടവാൻ; തതഃ പരം മയാ സഹൈതേഷു ഷഡ്ഭ്രാതൃഷു ഗതേഷു വയം തസ്യ മനുജസ്യ ഗൃഹം പ്രാവിശാമ|

13 kaj li diris al ni, ke li vidis en sia domo la anĝelon starantan, kaj dirantan: Sendu al Jafo, kaj venigu Simonon, kies alnomo estas Petro,

സോസ്മാകം നികടേ കഥാമേതാമ് അകഥയത് ഏകദാ ദൂത ഏകഃ പ്രത്യക്ഷീഭൂയ മമ ഗൃഹമധ്യേ തിഷ്ടൻ മാമിത്യാജ്ഞാപിതവാൻ, യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രഹിത്യ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതം ശിമോനമ് ആഹൂയയ;

14 kiu parolos al vi vortojn, per kiuj vi kaj via tuta familio saviĝos.

തതസ്തവ ത്വദീയപരിവാരാണാഞ്ച യേന പരിത്രാണം ഭവിഷ്യതി തത് സ ഉപദേക്ഷ്യതി|

15 Kaj dum mi komencis paroli, la Sankta Spirito malsupreniris sur ilin tiel same, kiel sur nin en la komenco.

അഹം താം കഥാമുത്ഥാപ്യ കഥിതവാൻ തേന പ്രഥമമ് അസ്മാകമ് ഉപരി യഥാ പവിത്ര ആത്മാവരൂഢവാൻ തഥാ തേഷാമപ്യുപരി സമവരൂഢവാൻ|

16 Kaj mi rememoris la vorton de la Sinjoro, ke li diris: Johano ja baptis per akvo; sed vi baptiĝos per la Sankta Spirito.

തേന യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതവാൻ ഇതി സത്യം കിന്തു യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ, ഇതി യദ്വാക്യം പ്രഭുരുദിതവാൻ തത് തദാ മയാ സ്മൃതമ്|

17 Se do al ili Dio donis la saman donacon, kiel al ni, kiam ni ekkredis al la Sinjoro Jesuo Kristo, kia homo mi estis, ke mi povus kontraŭstari al Dio?

അതഃ പ്രഭാ യീശുഖ്രീഷ്ടേ പ്രത്യയകാരിണോ യേ വയമ് അസ്മഭ്യമ് ഈശ്വരോ യദ് ദത്തവാൻ തത് തേഭ്യോ ലോകേഭ്യോപി ദത്തവാൻ തതഃ കോഹം? കിമഹമ് ഈശ്വരം വാരയിതും ശക്നോമി?

18 Kiam ili tion aŭdis, ili silentiĝis, kaj gloris Dion, dirante: Ankaŭ do al la nacianoj Dio donacis penton por vivo.

കഥാമേതാം ശ്രുവാ തേ ക്ഷാന്താ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ അനുകീർത്ത്യ കഥിതവന്തഃ, തർഹി പരമായുഃപ്രാപ്തിനിമിത്തമ് ഈശ്വരോന്യദേശീയലോകേഭ്യോപി മനഃപരിവർത്തനരൂപം ദാനമ് അദാത്|

19 Tiuj do, kiuj dispeliĝis pro la suferado, kiu okazis pro Stefano, vojaĝis ĝis Fenikio kaj Kipro kaj Antioĥia, priparolante la vorton al neniu krom nur Judoj.

സ്തിഫാനം പ്രതി ഉപദ്രവേ ഘടിതേ യേ വികീർണാ അഭവൻ തൈ ഫൈനീകീകുപ്രാന്തിയഖിയാസു ഭ്രമിത്വാ കേവലയിഹൂദീയലോകാൻ വിനാ കസ്യാപ്യന്യസ്യ സമീപ ഈശ്വരസ്യ കഥാം ന പ്രാചാരയൻ|

20 Sed iuj el ili, viroj el Kipro kaj Kireno, veninte en Antioĥian, parolis al la Grekoj ankaŭ, predikante la Sinjoron Jesuo.

അപരം തേഷാം കുപ്രീയാഃ കുരീനീയാശ്ച കിയന്തോ ജനാ ആന്തിയഖിയാനഗരം ഗത്വാ യൂനാനീയലോകാനാം സമീപേപി പ്രഭോര്യീശോഃ കഥാം പ്രാചാരയൻ|

21 Kaj la mano de la Sinjoro estis kun ili; kaj granda nombro kredis kaj turniĝis al la Sinjoro.

പ്രഭോഃ കരസ്തേഷാം സഹായ ആസീത് തസ്മാദ് അനേകേ ലോകാ വിശ്വസ്യ പ്രഭും പ്രതി പരാവർത്തന്ത|

22 Kaj la raporto pri tio estis aŭdita de la eklezio, kiu estis en Jerusalem; kaj ili forsendis Barnabason ĝis Antioĥia;

ഇതി വാർത്തായാം യിരൂശാലമസ്ഥമണ്ഡലീയലോകാനാം കർണഗോചരീഭൂതായാമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം ഗന്തു തേ ബർണബ്ബാം പ്രൈരയൻ|

23 li, veninte, kaj vidante la gracon de Dio, ĝojis; kaj li admonis ilin ĉiujn, ke kun korfirmeco ili restu fidelaj al la Sinjoro;

തതോ ബർണബ്ബാസ്തത്ര ഉപസ്ഥിതഃ സൻ ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹസ്യ ഫലം ദൃഷ്ട്വാ സാനന്ദോ ജാതഃ,

24 ĉar li estis bona viro, kaj plena de la Sankta Spirito kaj de fido; kaj multo da homoj aldoniĝis al la Sinjoro.

സ സ്വയം സാധു ർവിശ്വാസേന പവിത്രേണാത്മനാ ച പരിപൂർണഃ സൻ ഗനോനിഷ്ടയാ പ്രഭാവാസ്ഥാം കർത്തും സർവ്വാൻ ഉപദിഷ്ടവാൻ തേന പ്രഭോഃ ശിഷ്യാ അനേകേ ബഭൂവുഃ|

25 Kaj li iris al Tarso, por serĉi Saŭlon;

ശേഷേ ശൗലം മൃഗയിതും ബർണബ്ബാസ്താർഷനഗരം പ്രസ്ഥിതവാൻ| തത്ര തസ്യോദ്ദേശം പ്രാപ്യ തമ് ആന്തിയഖിയാനഗരമ് ആനയത്;

26 kaj trovinte, li kondukis lin al Antioĥia. Kaj dum tuta jaro ili kunvenadis kun la eklezio, kaj instruis grandan aron da homoj; kaj en Antioĥia la disĉiploj unue nomiĝis Kristanoj.

തതസ്തൗ മണ്ഡലീസ്ഥലോകൈഃ സഭാം കൃത്വാ സംവത്സരമേകം യാവദ് ബഹുലോകാൻ ഉപാദിശതാം; തസ്മിൻ ആന്തിയഖിയാനഗരേ ശിഷ്യാഃ പ്രഥമം ഖ്രീഷ്ടീയനാമ്നാ വിഖ്യാതാ അഭവൻ|

27 Kaj en tiuj tagoj profetoj el Jerusalem vojaĝis al Antioĥia.

തതഃ പരം ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണേ യിരൂശാലമ ആന്തിയഖിയാനഗരമ് ആഗതേ സതി

28 Kaj stariĝis unu el ili, nomata Agabo, kaj deklaris per la Spirito, ke estos granda malsato tra la tuta mondo; kaj tio okazis en la tagoj de Klaŭdio.

ആഗാബനാമാ തേഷാമേക ഉത്ഥായ ആത്മനഃ ശിക്ഷയാ സർവ്വദേശേ ദുർഭിക്ഷം ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാപിതവാൻ; തതഃ ക്ലൗദിയകൈസരസ്യാധികാരേ സതി തത് പ്രത്യക്ഷമ് അഭവത്|

29 Kaj la disĉiploj decidis, ke ĉiu laŭ sia bonstato sendu helpon al la fratoj, kiuj loĝis en Judujo;

തസ്മാത് ശിഷ്യാ ഏകൈകശഃ സ്വസ്വശക്ത്യനുസാരതോ യിഹൂദീയദേശനിവാസിനാം ഭ്രതൃണാം ദിനയാപനാർഥം ധനം പ്രേഷയിതും നിശ്ചിത്യ

30 tion ankaŭ ili faris, sendante al la presbiteroj per la manoj de Barnabas kaj Saŭlo.

ബർണബ്ബാശൗലയോ ർദ്വാരാ പ്രാചീനലോകാനാം സമീപം തത് പ്രേഷിതവന്തഃ|