2 Tesalonikanoj 3

1 Fine, fratoj, preĝu por ni, ke la vorto de la Sinjoro disvastiĝu kaj estu glorata, kiel ankaŭ ĉe vi;

Honka’e ry longo, mihalalia ho anay te hiboele masika ty tsara’ i Talè, naho ho rengeñe manahake te ama’ areo añe,

2 kaj ke ni forsaviĝu de senprudentaj kaj malbonaj homoj; ĉar ne ĉe ĉiuj estas la fido.

vaho t’ie ho votsorañe am’ondaty lo-tsereke naho tsivokatseo amy te tsy songa mpiato.

3 Sed fidela estas la Sinjoro, kiu vin fortikigos kaj vin defendos kontraŭ la malbonulo.

Fe migahiñe t’i Talè, ie ty hañoreñe naho hikalañe anahareo amy ratiy.

4 Sed ni fidas la Sinjoron rilate vin, ke vi faras kaj faros tion, kion ni ordonas.

Atokisa’ay amy Talè ao t’ie fa manao mbore hanoeñe o fandilia’aio.

5 Kaj la Sinjoro direktu viajn korojn en la amon al Dio kaj en la paciencon de Kristo.

Aa ehe te ho tehafe’ i Talè mb’ amy fikokoan’ Añaharey naho mb’amy figahiña’ i Norizañey ty arofo’ areo.

6 Ni ordonas al vi, fratoj, en la nomo de la Sinjoro Jesuo Kristo, ke vi vin apartigu for de ĉiu frato, kiu iradas senorde kaj ne laŭ la tradicio, kiun oni ricevis de ni.

Ie amy zao ry longo, lilie’ay ami’ty tahina’ i Talèntika Iesoà Norizañey, t’ie hisitake amy ze longo mañavelo an-kelokeloke, tsy amy fañòhañe rinambe’e ama’aiy.

7 Ĉar vi mem scias, kiel vi devas nin imiti; ĉar ni ne kondutis senorde inter vi;

Fa fohi’ areo soa ty fitsikombeañ’ anay, ie tsy nikopiso,

8 nek manĝis panon donace de iu, sed per laboro kaj penado, nokte kaj tage laborante, por ke ni ne fariĝu ŝarĝo por iu el vi;

mbore tsy nikama ty mahakama’ ondaty tsy vinili’ay fe nitromake naho nifanehake handro an-kaleñe, tsy hampivavea’ay,

9 ne kvazaŭ ni ne havus tian rajton, sed por estigi nin ekzemplo antaŭ vi, ke vi nin imitu.

tsy t’ie tsy nanandily, fe nanolo-batañe hitsikombea’ areo.

10 Ĉar eĉ kiam ni estis ĉe vi, la jenon ni ordonis al vi: Se iu ne volas labori, tiu ankaŭ ne manĝu.

Ie mbe tama’ areo le nililie’ay ami’ty hoe: Ehe tsy hikama ty tsy mete mitoloñe.

11 Ĉar ni aŭdas, ke inter vi iradas senorde kelkaj, kiuj tute ne laboras, sed en ĉies aferojn sin enŝovas.

Fa tsinano’ay te ama’ areo ty tsy mahalie-batañe, tsy mitoloñe, fa mirañadrañake avao.

12 Tiajn ni ordonas kaj admonas pro la Sinjoro Jesuo Kristo, ke kviete ili laboru kaj manĝu sian propran panon.

Le hoe ty lilie’ay naho osihe’ay amy Talèntika Iesoà Norizañey o manao zaio: soa re te hitoloñe am-pianjiñañe naho hikama o azeo.

13 Sed vi, fratoj, ne laciĝu en bonfarado.

Ie amy zao ry longo, ko milesa am-panoan-tsoa.

14 Sed se iu ne obeos al la parolo de ĉi tiu nia epistolo, rimarku tiun, kaj ne estu por li kamaradoj, por ke li hontiĝu.

Aa naho eo ty tsy mañaoñe o enta’ay ami’ty taratasy toio, le rendreho vaho ko itraofañe, hisalara’e,

15 Tamen ne rigardu lin kiel malamikon, sed admonu lin kiel fraton.

f’ie ko anoe’ areo rafelahy, fa torò amy t’ie longo.

16 La Sinjoro de paco mem donu al vi pacon ĉiutempe kaj ĉiumaniere. La Sinjoro estu kun vi ĉiuj.

I Talèm-pierañerañañey abey ro hampanintsiñe anahareo nainai’e amy ze sata-soa iaby. Ho ama’ areo abey t’i Talè.

17 La saluto de mi, Paŭlo, per mia propra mano, kiu estas la signo en ĉiu epistolo; tiel mi skribas.

Ingo ty fañontanean-tañako, zaho Paoly, ty viloko amo taratasiko iabio, zao o sokikoo.

18 La graco de nia Sinjoro Jesuo Kristo estu kun vi ĉiuj.

Ty hasoa’ i Talèn-tika Iesoà Norizañey ho ama’ areo iaby. Amena.