2 Korintanoj 13

1 Jen la trian fojon mi venas al vi. Laŭ la diro de du atestantoj aŭ tri ĉiu vorto estu konfirmita.

ഏതത്തൃതീയവാരമ് അഹം യുഷ്മത്സമീപം ഗച്ഛാമി തേന സർവ്വാ കഥാ ദ്വയോസ്ത്രയാണാം വാ സാക്ഷിണാം മുഖേന നിശ്ചേഷ്യതേ|

2 Mi antaŭdiris, kaj mi nun antaŭdiras, kiel ĉeestante la duan fojon, tiel nun forestante, al la jam pekintaj kaj al ĉiuj ceteraj, ke se mi revenos, mi ne indulgos;

പൂർവ്വം യേ കൃതപാപാസ്തേഭ്യോഽന്യേഭ്യശ്ച സർവ്വേഭ്യോ മയാ പൂർവ്വം കഥിതം, പുനരപി വിദ്യമാനേനേവേദാനീമ് അവിദ്യമാനേന മയാ കഥ്യതേ, യദാ പുനരാഗമിഷ്യാമി തദാഹം ന ക്ഷമിഷ്യേ|

3 ĉar vi serĉas pruvon de tio, ke parolas en mi Kristo, kiu rilate al vi ne estas malforta, sed energias en vi;

ഖ്രീഷ്ടോ മയാ കഥാം കഥയത്യേതസ്യ പ്രമാണം യൂയം മൃഗയധ്വേ, സ തു യുഷ്മാൻ പ്രതി ദുർബ്ബലോ നഹി കിന്തു സബല ഏവ|

4 ĉar li estis krucumita pro malforto, tamen li vivas per la potenco de Dio. Ĉar ni ankaŭ estas malfortaj kune kun li, sed ni vivos kune kun li per la potenco de Dio rilate al vi.

യദ്യപി സ ദുർബ്ബലതയാ ക്രുശ ആരോപ്യത തഥാപീശ്വരീയശക്തയാ ജീവതി; വയമപി തസ്മിൻ ദുർബ്ബലാ ഭവാമഃ, തഥാപി യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രകാശിതയേശ്വരീയശക്ത്യാ തേന സഹ ജീവിഷ്യാമഃ|

5 Provu vin mem, ĉu vi estas en la fido; ekzamenu vin mem. Aŭ ĉu vi ne scias pri vi mem, ke Jesuo Kristo estas en vi? se ja vi ne estas malaprobindaj.

അതോ യൂയം വിശ്വാസയുക്താ ആധ്വേ ന വേതി ജ്ഞാതുമാത്മപരീക്ഷാം കുരുധ്വം സ്വാനേവാനുസന്ധത്ത| യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ വിദ്യതേ സ്വാനധി തത് കിം ന പ്രതിജാനീഥ? തസ്മിൻ അവിദ്യമാനേ യൂയം നിഷ്പ്രമാണാ ഭവഥ|

6 Sed mi esperas, ke vi sciiĝos, ke ni ne estas malaprobindaj.

കിന്തു വയം നിഷ്പ്രമാണാ ന ഭവാമ ഇതി യുഷ്മാഭി ർഭോത്സ്യതേ തത്ര മമ പ്രത്യാശാ ജായതേ|

7 Ni preĝas al Dio, ke vi faru nenian malbonon; ne por tio, ke ni montriĝu aprobataj, sed por ke vi faradu tion, kio estas honorinda, eĉ kvankam ni estus malaprobindaj.

യൂയം കിമപി കുത്സിതം കർമ്മ യന്ന കുരുഥ തദഹമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയേ| വയം യത് പ്രാമാണികാ ഇവ പ്രകാശാമഹേ തദർഥം തത് പ്രാർഥയാമഹ ഇതി നഹി, കിന്തു യൂയം യത് സദാചാരം കുരുഥ വയഞ്ച നിഷ്പ്രമാണാ ഇവ ഭവാമസ്തദർഥം|

8 Ĉar ni ne povas fari ion kontraŭ la vero, sed nur por la vero.

യതഃ സത്യതായാ വിപക്ഷതാം കർത്തും വയം ന സമർഥാഃ കിന്തു സത്യതായാഃ സാഹായ്യം കർത്തുമേവ|

9 Ĉar ni ĝojas, kiam ni estas malfortaj kaj vi estas fortaj; ankaŭ ni preĝas por via perfektiĝo.

വയം യദാ ദുർബ്ബലാ ഭവാമസ്തദാ യുഷ്മാൻ സബലാൻ ദൃഷ്ട്വാനന്ദാമോ യുഷ്മാകം സിദ്ധത്വം പ്രാർഥയാമഹേ ച|

10 Pro tio mi skribas ĉi tion, forestante, por ke, ĉeestante, mi ne agu severe laŭ la aŭtoritato, kiun la Sinjoro donis al mi por edifado kaj ne por deĵetado.

അതോ ഹേതോഃ പ്രഭു ര്യുഷ്മാകം വിനാശായ നഹി കിന്തു നിഷ്ഠായൈ യത് സാമർഥ്യമ് അസ്മഭ്യം ദത്തവാൻ തേന യദ് ഉപസ്ഥിതികാലേ കാഠിന്യം മയാചരിതവ്യം ന ഭവേത് തദർഥമ് അനുപസ്ഥിതേന മയാ സർവ്വാണ്യേതാനി ലിഖ്യന്തേ|

11 Fine, fratoj, adiaŭ. Perfektiĝu, konsoliĝu, estu unuanimaj, vivu pace; kaj la Dio de amo kaj paco estos ĉe vi.

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി യൂയമ് ആനന്ദത സിദ്ധാ ഭവത പരസ്പരം പ്രബോധയത, ഏകമനസോ ഭവത പ്രണയഭാവമ് ആചരത| പ്രേമശാന്ത്യോരാകര ഈശ്വരോ യുഷ്മാകം സഹായോ ഭൂയാത്|

12 Salutu unu la alian per sankta kiso.

യൂയം പവിത്രചുമ്ബനേന പരസ്പരം നമസ്കുരുധ്വം|

13 Ĉiuj sanktuloj vin salutas.

പവിത്രലോകാഃ സർവ്വേ യുഷ്മാൻ നമന്തി|

14 La graco de la Sinjoro Jesuo Kristo kaj la amo de Dio kaj la kuneco de la Sankta Spirito estu kun vi ĉiuj.

പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹ ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ പവിത്രസ്യാത്മനോ ഭാഗിത്വഞ്ച സർവ്വാൻ യുഷ്മാൻ പ്രതി ഭൂയാത്| തഥാസ്തു|