1 Tesalonikanoj 4

1 Fine do, fratoj, ni petegas kaj admonas vin en la Sinjoro Jesuo, ke kiamaniere vi lernis de ni, kiel vi devus iradi kaj plaĉi al Dio (kaj vi ja tiel iradas), tiamaniere vi pli kaj pli abunde agu.

Por lo demás, hermanos, les rogamos y exhortamos en [el] Señor Jesús que, como les enseñamos la manera de vivir y agradar a Dios, tal como viven, así abunden más,

2 Ĉar vi scias, kian admonon ni donis al vi en la Sinjoro Jesuo.

pues saben cuáles instrucciones les dimos por medio del Señor Jesús.

3 Ĉar jen estas la volo de Dio, via sanktiĝo, ke vi vin detenu de malĉasteco;

Esta es [la] voluntad de Dios: su santificación, que ustedes se abstengan de la inmoralidad sexual.

4 ke ĉiu el vi sciu preni al si sian propran aĵon en sankteco kaj honoro,

Que sepa cada uno de ustedes mantener su propio vaso en santificación y honor,

5 ne en la pasio de volupto, kiel la nacianoj, kiuj ne konas Dion;

no con pasión de placeres deshonestos, como los gentiles que no conocen a Dios.

6 ke neniu peku kaj trompu sian fraton en ĉi tio; ĉar la Eternulo estas venĝanto en ĉio tio, kiel ankaŭ ni antaŭavertis vin kaj atestis.

Que no pequen ni engañen a su hermano en este asunto. Porque como les dijimos con anticipación y solemnemente fuimos testigos, el Señor es vengador de todas estas cosas.

7 Ĉar Dio nin vokis ne por malpureco, sed por sanktiĝo.

Porque Dios no nos llamó a la impureza, sino a santificación.

8 Tiu do, kiu malakceptas, malakceptas ne homon, sed Dion, kiu donas al vi Sian Sanktan Spiriton.

Por tanto, el que rechaza [esto], no rechaza a hombre, sino a Dios, Quien les da su mismo Espíritu Santo.

9 Sed pri amo al la frataro, vi ne bezonas, ke oni skribu al vi, ĉar vi mem estas instruitaj de Dio ami unu la alian;

Con respecto al amor fraternal, no tienen necesidad de que les escriba, porque ustedes mismos son enseñados por Dios a amarse los unos a los otros.

10 ĉar vi ja tion faras al ĉiuj fratoj, kiuj estas en la tuta Makedonujo. Sed ni admonas vin, fratoj, ke vi amu pli kaj pli abunde,

Ciertamente lo hacen con todos los hermanos en toda Macedonia, pero les rogamos, hermanos, que abunden más,

11 kaj ke vi celu esti kvietaj, kaj fari viajn proprajn aferojn, kaj labori per viaj manoj, ĝuste kiel ni al vi ordonis;

que consideren un honor estar tranquilos, que hagan sus propios asuntos y trabajen con sus manos, como les ordenamos,

12 por ke vi iradu konvene antaŭ tiuj, kiuj estas ekstere, kaj por ke nenio al vi manku.

a fin de que vivan decentemente hacia los de afuera, y que de nada tengan necesidad.

13 Sed ni ne volas, fratoj, ke vi ne sciu pri tiuj, kiuj endormiĝis; por ke vi ne malĝoju, kiel la ceteraj, kiuj havas nenian esperon.

Hermanos, no queremos que ignoren en cuanto a los que duermen, para que no se entristezcan como los demás que no tienen esperanza.

14 Ĉar se ni kredas, ke Jesuo mortis kaj releviĝis, tiel ankaŭ tiujn, kiuj endormiĝis en Jesuo, Dio venigos kun li.

Porque si creemos que Jesús murió y resucitó, así también Dios traerá con Jesús a los que durmieron en Cristo.

15 Ĉar ni diras al vi per la vorto de la Sinjoro, ke ni, kiuj estos vivaj, restantaj ĝis la alveno de la Sinjoro, tute ne havos lokon antaŭ la endormiĝintoj.

Les decimos esto en Palabra [del] Señor: Nosotros los que vivamos, los que seamos dejados atrás hasta la venida del Señor, ¡que de ningún modo precedamos a los que durmieron!

16 Ĉar la Sinjoro mem malsupreniros de la ĉielo, kun signalkrio, kun la voĉo de la ĉefanĝelo, kaj kun la trumpeto de Dio; kaj la mortintoj en Kristo leviĝos la unuaj;

Porque el Señor mismo con señal de mando, con voz de arcángel y con trompeta de Dios, descenderá del cielo, y los muertos en Cristo resucitarán primero.

17 poste ni, kiuj vivas, ankoraŭ restantaj, estos kune kun ili suprenkaptitaj en la nubojn, por renkonti la Sinjoron en la aero; kaj tiel ni estos por ĉiam kun la Sinjoro.

Luego nosotros, los que vivamos, los que quedemos atrás, seremos arrebatados simultáneamente con ellos en [las] nubes a encontrar al Señor en al aire. Así estaremos siempre con [el] Señor.

18 Tial per tiuj vortoj konsolu unu la alian.

Por tanto consuélense los unos a los otros con estas palabras.