< 1 Kroniko 16 >

1 Kaj oni alportis la keston de Dio, kaj metis ĝin interne de la tendo, kiun David starigis por ĝi; kaj oni alportis bruloferojn kaj pacoferojn antaŭ Dion.
Entraron el Arca de Dios y la colocaron en medio del Tabernáculo que David había erigido para ella; y ofrecieron ante Dios holocaustos y sacrificios pacíficos.
2 Kiam David finis la oferadon de la bruloferoj kaj de la pacoferoj, li benis la popolon en la nomo de la Eternulo.
Cuando David hubo acabado de ofrecer los holocaustos y los sacrificios pacíficos, bendijo al pueblo en nombre de Yahvé,
3 Kaj li disdonis al ĉiuj Izraelidoj, kiel al la viroj, tiel ankaŭ al la virinoj, al ĉiu po unu bulo da pano, po unu porcio da viando, kaj po unu peniko da sekvinberoj.
y distribuyó a toda la gente de Israel, hombres y mujeres, a cada uno, una torta de pan, una porción de carne y un pastel de uvas pasas.
4 Kaj li starigis antaŭ la kesto de la Eternulo el la Levidoj servantojn, por kantadi gloron, dankon, kaj laŭdon al la Eternulo, Dio de Izrael:
Y puso levitas que habían de hacer el servicio delante del Arca de Yahvé, invocando, alabando y ensalzando a Yahvé, el Dios de Israel.
5 la ĉefo estis Asaf, la dua estis Zeĥarja, poste Jeiel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Matitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom, kaj Jeiel, kun psalteroj kaj harpoj, kaj Asaf sonigadis per cimbaloj;
Asaf era el jefe; después de él, Zacarías, Jeiel, Semiramot, Jehiel, Matatías, Eliab, Banaías, Obededom y Jeiel, que tenían salterios y cítaras. Asaf hacía sonar los címbalos.
6 Benaja kaj Jaĥaziel, la pastroj, estis kun trumpetoj ĉiam antaŭ la kesto de interligo de Dio.
Los sacerdotes Banaías y Jahaziel estaban con trompetas continuamente delante del Arca de la Alianza de Yahvé.
7 Tiam, en tiu tago, David la unuan fojon aranĝis dankokanton al la Eternulo per Asaf kaj liaj fratoj:
Entonces, en aquel día, David dio por primera vez (este himno) en manos de Asaf y de sus hermanos para que alabasen a Yahvé:
8 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
“¡Alabad a Yahvé, invocad su nombre; pregonad a las naciones sus proezas!
9 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
¡Cantadle, tañed salmos en su honor; narrad todas sus maravillas!
10 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
¡Gloriaos en su santo Nombre; alégrese el corazón de los que buscan a Yahvé!
11 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
¡Buscad a Yahvé y su fortaleza; buscad de continuo su Rostro!
12 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris; Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
¡Acordaos de las maravillas que Él ha hecho, de sus prodigios y de los juicios de su boca,
13 Vi, semo de Izrael, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
oh hijos de Israel, su siervo, descendientes de Jacob, sus elegidos!
14 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
Él es Yahvé, Dios nuestro; Él es quien juzga toda la tierra.
15 Memoru eterne Lian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
Recordad para siempre su Alianza, la palabra valedera para mil generaciones;
16 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
el pacto que firmó con Abrahán, y el juramento que prestó a Isaac.
17 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
Lo estableció para Jacob como ley, y para Israel como alianza eterna;
18 Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
diciendo: “Te daré el país de Canaán, como parte de vuestra herencia.”
19 Kiam vi estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
Cuando erais escasa gente, poco numerosos, y extranjeros en el país;
20 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
cuando iban de una nación a otra, y de un reino a otro pueblo,
21 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn;
no permitió que nadie los oprimiese. Por amor de ellos castigó a reyes;
22 Dirante: Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
“¡No toquéis a mis ungidos, ni hagáis mal a mis profetas!”
23 Kantu al la Eternulo la tuta tero; Proklamu de tago al tago Lian savon.
Cantad a Yahvé, oh tierra toda, anunciad de día en día su salvación.
24 Rakontu inter la popoloj Lian gloron, Inter ĉiuj gentoj Liajn miraklojn.
Narrad entre las naciones su gloria, sus maravillas a todos los pueblos.
25 Ĉar la Eternulo estas granda kaj tre glorinda; Li estas timinda super ĉiuj dioj;
Pues grande es Yahvé, y digno de toda alabanza; y más temible que todos los dioses.
26 Ĉar ĉiuj dioj de la popoloj estas idoloj; Sed la Eternulo kreis la ĉielon.
Porque ídolos son todos los dioses de los pueblos. Yahvé ha creado los cielos;
27 Gloro kaj majesto estas antaŭ Li; Forto kaj beleco estas sur Lia loko.
gloria y majestad están ante Él, fortaleza y alegría, en su Morada.
28 Tributu al la Eternulo, familioj de la popoloj; Tributu al la Eternulo gloron kaj potencon.
Tributad a Yahvé, oh familias de los pueblos, dad a Yahvé la gloria y el poder!
29 Tributu al la Eternulo honoron de Lia nomo; Alportu donacon, kaj venu antaŭ Lin; Adorkliniĝu antaŭ la Eternulo en sankta ornamo.
¡Tributad a Yahvé la gloria de su Nombre! ¡Traed ofrendas, y presentaos delante de Él! ¡Adorad a Yahvé con adorno sagrado!
30 Tremu antaŭ Li la tuta tero; Li aranĝis ja la mondon, ke ĝi ne ŝanceliĝu.
¡Conmuévase ante Él toda la tierra! Firme está el orbe, y no será conmovido.
31 Ĝoju la ĉielo, kaj estu gaja la tero; Kaj oni diru inter la nacioj: La Eternulo reĝas.
¡Regocíjense los cielos, y alégrese la tierra; digan los gentiles: “¡Yahvé es rey!”
32 Bruu la maro, kaj ĉio, kio ĝin plenigas; Ĝoju la kampo, kaj ĉio, kio estas sur ĝi.
¡Brame el mar, y cuanto lo llena! ¡Salten de júbilo los campos, y cuanto en ellos existe!
33 Tiam kantu ĉiuj arboj de la arbaro antaŭ la Eternulo, Ĉar Li venas, por juĝi la teron.
Prorrumpan en gritos de alegría los árboles de la selva, ante Yahvé; pues viene a juzgar la tierra.
34 Laŭdu la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia favorkoreco.
¡Alabad a Yahvé, porque Él es bueno, porque es eterna su misericordia!
35 Kaj diru: Savu nin, ho Dio de nia savo, Kolektu nin kaj liberigu nin el inter la nacioj, Por ke ni danku Vian sanktan nomon, Por ke ni gloru nin per Via majesto.
Y decid: “¡Sálvanos, oh Dios de nuestra salvación; reúnenos y líbranos de las naciones, para que celebremos tu santo Nombre, y nos gloriemos, cantando tus alabanzas!
36 Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diris: Amen! kaj gloro al la Eternulo!
Bendito sea Yahvé, el Dios de Israel, por eternidad de eternidades.” Y todo el pueblo dijo: “Amén”, y alabó a Yahvé.
37 Kaj li restigis tie antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo Asafon kaj liajn fratojn, por servadi antaŭ la kesto konstante, laŭ la ordo de ĉiu tago;
Entonces dejó (David) allí, delante del Arca de la Alianza de Yahvé, a Asaf y sus hermanos, para el servicio continuo delante del Arca, según el reglamento de cada día;
38 kaj Obed-Edomon kaj liajn fratojn, sesdek ok; Obed-Edom, filo de Jedutun, kaj Ĥosa, restis kiel pordegistoj;
y a Obededom, con sus hermanos, en número de sesenta y ocho; y a Obededom, hijo de Iditún, y a Hosá, como porteros;
39 kaj la pastron Cadok kaj liajn fratojn, la pastrojn, antaŭ la loĝejo de la Eternulo sur la altaĵo en Gibeon,
asimismo a Sadoc, el sacerdote, y sus hermanos, los sacerdotes, delante de la Morada de Yahvé, en la altura de Gabaón,
40 por ke ili alportadu bruloferojn al la Eternulo sur la altaro de bruloferoj konstante, matene kaj vespere, kaj por ĉio, kio estas skribita en la instruo de la Eternulo, kiun Li donis al Izrael.
para que ofreciesen continuamente holocaustos a Yahvé en el altar del holocausto, por la mañana y por la tarde, según todo lo dispuesto en la Ley de Yahvé, que Él había prescrito a Israel.
41 Kaj kun ili estis Heman kaj Jedutun, kaj la aliaj elektitoj, difinitaj laŭnome, por kantadi laŭdon al la Eternulo, ĉar eterna estas Lia favorkoreco;
Con ellos (estableció) a Hemán y a Iditún, y a los otros escogidos y nominalmente designados, para alabar a Yahvé: “Porque su misericordia es eterna.”
42 kun ili estis Heman kaj Jedutun, kun trumpetoj kaj cimbaloj kaj aliaj instrumentoj por kantado antaŭ Dio; kaj la filoj de Jedutun estis ĉe la pordego.
Con ellos estaban, pues, Hemán e Iditún, que tenían las trompetas y los címbalos para cuantos los tocaban, y los instrumentos para los cánticos de Dios. Los hijos de Iditún eran porteros.
43 Kaj la tuta popolo disiris ĉiu en sian domon; kaj David iris returne, por beni sian domon.
Luego todo el pueblo se fue, cada cual a su casa; también David se volvió para bendecir su casa.

< 1 Kroniko 16 >