Psalms 88
1 A Song, a Psalm, by sons of Korah, to the Overseer, 'Concerning the Sickness of Afflictions.' — An instruction, by Heman the Ezrahite. O Jehovah, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before Thee,
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 My prayer cometh in before Thee, Incline Thine ear to my loud cry,
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 Among the dead — free, As pierced ones lying in the grave, Whom Thou hast not remembered any more, Yea, they by Thy hand have been cut off.
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 Thou hast put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 Upon me hath Thy fury lain, And [with] all Thy breakers Thou hast afflicted. (Selah)
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 Thou hast put mine acquaintance far from me, Thou hast made me an abomination to them, Shut up — I go not forth.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 Mine eye hath grieved because of affliction, I called Thee, O Jehovah, all the day, I have spread out unto Thee my hands.
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 To the dead dost Thou do wonders? Do Rephaim rise? do they thank Thee? (Selah)
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 Is Thy kindness recounted in the grave? Thy faithfulness in destruction?
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 Are Thy wonders known in the darkness? And Thy righteousness in the land of forgetfulness?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 And I, unto Thee, O Jehovah, I have cried, And in the morning doth my prayer come before Thee.
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 Why, O Jehovah, castest Thou off my soul? Thou hidest Thy face from me.
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Thy terrors — I pine away.
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 Over me hath Thy wrath passed, Thy terrors have cut me off,
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 They have surrounded me as waters all the day, They have gone round against me together,
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 Thou hast put far from me lover and friend, Mine acquaintance [is] the place of darkness!
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
