Psalms 82

1 — A Psalm of Asaph. God hath stood in the company of God, In the midst God doth judge.

Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.

2 Till when do ye judge perversely? And the face of the wicked lift up? (Selah)

Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)

3 Judge ye the weak and fatherless, The afflicted and the poor declare righteous.

Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.

4 Let the weak and needy escape, From the hand of the wicked deliver them.

Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.

5 They knew not, nor do they understand, In darkness they walk habitually, Moved are all the foundations of earth.

Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.

6 I — I have said, 'Gods ye [are], And sons of the Most High — all of you,

Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.

7 But as man ye die, and as one of the heads ye fall,

Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”

8 Rise, O God, judge the earth, For Thou hast inheritance among all the nations!

Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.