Psalms 144

1 By David. Blessed [is] Jehovah my rock, who is teaching My hands for war, my fingers for battle.

Davut'un mezmuru Ellerime vuruşmayı, Parmaklarıma savaşmayı öğreten Kayam RAB'be övgüler olsun!

2 My kind one, and my bulwark, My tower, and my deliverer, My shield, and in whom I have trusted, Who is subduing my people under me!

O'dur benim vefalı dostum, kalem, Kurtarıcım, kulem, Kalkanım, O'na sığınırım; O'dur halkları bana boyun eğdiren!

3 Jehovah, what [is] man that Thou knowest him? Son of man, that Thou esteemest him?

Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?

4 Man to vanity hath been like, His days [are] as a shadow passing by.

İnsan bir soluğu andırır, Günleri geçici bir gölge gibidir.

5 Jehovah, incline Thy heavens and come down, Strike against mountains, and they smoke.

Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, Dokun dağlara, tütsünler.

6 Send forth lightning, and scatter them, Send forth Thine arrows, and trouble them,

Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, Savur oklarını, şaşkına çevir onları.

7 Send forth Thy hand from on high, Free me, and deliver me from many waters, From the hand of sons of a stranger,

Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; Çıkar derin sulardan, Al eloğlunun elinden.

8 Because their mouth hath spoken vanity, And their right hand [is] a right hand of falsehood.

Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

9 O God, a new song I sing to Thee, On a psaltery of ten strings I sing praise to Thee.

Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.

10 Who is giving deliverance to kings, Who is freeing David His servant from the sword of evil.

Sensin kralları zafere ulaştıran, Kulun Davut'u kötülük kılıcından kurtaran.

11 Free me, and deliver me From the hand of sons of a stranger, Because their mouth hath spoken vanity, And their right hand [is] a right hand of falsehood,

Kurtar beni, özgür kıl Eloğlunun elinden. Onların ağzı yalan saçar, Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.

12 Because our sons [are] as plants, Becoming great in their youth, Our daughters as hewn stones, Polished — the likeness of a palace,

O zaman gençliğinde Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.

13 Our garners [are] full, bringing out from kind to kind, Our flocks are bringing forth thousands, Ten thousands in our out-places,

Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; Binlerce, on binlerce yavrulayacak Çayırlarda davarlarımız.

14 Our oxen are carrying, there is no breach, And there is no outgoing, And there is no crying in our broad places.

Semiz olacak sığırlarımız; Surlarımıza gedik açılmayacak, İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!

15 O the happiness of the people that is thus, O the happiness of the people whose God [is] Jehovah!

Ne mutlu bunlara sahip olan halka! Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!