Psalms 137

1 By rivers of Babylon — There we did sit, Yea, we wept when we remembered Zion.

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 On willows in its midst we hung our harps.

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 For there our captors asked us the words of a song, And our spoilers — joy: 'Sing ye to us of a song of Zion.'

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 How do we sing the song of Jehovah, On the land of a stranger?

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 If I forget thee, O Jerusalem, my right hand forgetteth!

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 My tongue doth cleave to my palate, If I do not remember thee, If I do not exalt Jerusalem above my chief joy.

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 Remember, Jehovah, for the sons of Edom, The day of Jerusalem, Those saying, 'Rase, rase to its foundation!'

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 O daughter of Babylon, O destroyed one, O the happiness of him who repayeth to thee thy deed, That thou hast done to us.

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 O the happiness of him who doth seize, And hath dashed thy sucklings on the rock!

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!