Proverbs 19
1 Better [is] the poor walking in his integrity, Than the perverse [in] his lips, who [is] a fool.
Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
2 Also, without knowledge the soul [is] not good, And the hasty in feet is sinning.
Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
3 The folly of man perverteth his way, And against Jehovah is his heart wroth.
İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
4 Wealth addeth many friends, And the poor from his neighbour is separated.
Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
5 A false witness is not acquitted, Whoso breatheth out lies is not delivered.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
6 Many entreat the face of the noble, And all have made friendship to a man of gifts.
Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
7 All the brethren of the poor have hated him, Surely also his friends have been far from him, He is pursuing words — they are not!
Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
8 Whoso is getting heart is loving his soul, He is keeping understanding to find good.
Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
9 A false witness is not acquitted, And whoso breatheth out lies perisheth.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
10 Luxury is not comely for a fool, Much less for a servant to rule among princes.
Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
11 The wisdom of a man hath deferred his anger, And his glory [is] to pass over transgression.
İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
12 The wrath of a king [is] a growl as of a young lion, And as dew on the herb his good-will.
Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
13 A calamity to his father [is] a foolish son, And the contentions of a wife [are] a continual dropping.
Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
14 House and wealth [are] the inheritance of fathers, And from Jehovah [is] an understanding wife.
İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
15 Sloth causeth deep sleep to fall, And an indolent soul doth hunger.
Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
16 Whoso is keeping the command is keeping his soul, Whoso is despising His ways dieth.
Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
17 Whoso is lending [to] Jehovah is favouring the poor, And his deed He repayeth to him.
Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
18 Chastise thy son, for there is hope, And to put him to death lift not up thy soul.
Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
19 A man of great wrath is bearing punishment, For, if thou dost deliver, yet again thou dost add.
Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
20 Hear counsel and receive instruction, So that thou art wise in thy latter end.
Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
21 Many [are] the purposes in a man's heart, And the counsel of Jehovah it standeth.
İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
22 The desirableness of a man [is] his kindness, And better [is] the poor than a liar.
İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
23 The fear of Jehovah [is] to life, And satisfied he remaineth — he is not charged with evil.
Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
24 The slothful hath hidden his hand in a dish, Even unto his mouth he bringeth it not back.
Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
25 A scorner smite, and the simple acts prudently, And give reproof to the intelligent, He understandeth knowledge.
Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
26 Whoso is spoiling a father causeth a mother to flee, A son causing shame, and bringing confusion.
Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
27 Cease, my son, to hear instruction — To err from sayings of knowledge.
Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
28 A worthless witness scorneth judgment, And the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
29 Judgments have been prepared for scorners, And stripes for the back of fools!
Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
