Job 37
1 Also, at this my heart trembleth, And it moveth from its place.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Hearken diligently to the trembling of His voice, Yea, the sound from His mouth goeth forth.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 Under the whole heavens He directeth it, And its light [is] over the skirts of the earth.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 After it roar doth a voice — He thundereth with the voice of His excellency, And He doth not hold them back, When His voice is heard.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 God thundereth with His voice wonderfully, Doing great things and we know not.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 For to snow He saith, 'Be [on] the earth.' And the small rain and great rain of His power.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Into the hand of every man he sealeth, For the knowledge by all men of His work.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 And enter doth the beast into covert, And in its habitations it doth continue.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 From the inner chamber cometh a hurricane, And from scatterings winds — cold,
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is straitened,
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Yea, by filling He doth press out a cloud, Scatter a cloud doth His light.
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 And it is turning itself round by His counsels, For their doing all He commandeth them, On the face of the habitable earth.
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 Whether for a rod, or for His land, Or for kindness — He doth cause it to come.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Dost thou know when God doth place them, And caused to shine the light of His cloud?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Dost thou know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 How thy garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Thou hast made an expanse with Him For the clouds — strong as a hard mirror!
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Let us know what we say to Him, We set not in array because of darkness.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Is it declared to Him that I speak? If a man hath spoken, surely he is swallowed up.
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 And now, they have not seen the light, Bright it [is] in the clouds, And the wind hath passed by and cleanseth them.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 From the golden north it cometh, Beside God [is] fearful honour.
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 The Mighty! we have not found Him out, High in power and judgment, He doth not answer! And abundant in righteousness,
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Therefore do men fear Him, He seeth not any of the wise of heart.
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
