Ecclesiastes 10
1 Dead flies cause a perfumer's perfume To send forth a stink; The precious by reason of wisdom — By reason of honour — a little folly!
Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.
2 The heart of the wise [is] at his right hand, And the heart of a fool at his left.
Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.
3 And also, when he that is a fool Is walking in the way, his heart is lacking, And he hath said to every one, 'He [is] a fool.'
Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.
4 If the spirit of the ruler go up against thee, Thy place leave not, For yielding quieteth great sinners.
Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.
5 There is an evil I have seen under the sun, As an error that goeth out from the ruler,
Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:
6 He hath set the fool in many high places, And the rich in a low place do sit.
Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.
7 I have seen servants on horses, And princes walking as servants on the earth.
Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.
8 Whoso is digging a pit falleth into it, And whoso is breaking a hedge, a serpent biteth him.
Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.
9 Whoso is removing stones is grieved by them, Whoso is cleaving trees endangered by them.
Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.
10 If the iron hath been blunt, And he the face hath not sharpened, Then doth he increase strength, And wisdom [is] advantageous to make right.
Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.
11 If the serpent biteth without enchantment, Then there is no advantage to a master of the tongue.
Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.
12 Words of the mouth of the wise [are] gracious, And the lips of a fool swallow him up.
Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.
13 The beginning of the words of his mouth [is] folly, And the latter end of his mouth [Is] mischievous madness.
Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.
14 And the fool multiplieth words: 'Man knoweth not that which is, And that which is after him, who doth declare to him?'
Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?
15 The labour of the foolish wearieth him, In that he hath not known to go unto the city.
Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.
16 Woe to thee, O land, when thy king [is] a youth, And thy princes do eat in the morning.
Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!
17 Happy art thou, O land, When thy king [is] a son of freemen, And thy princes do eat in due season, For might, and not for drunkenness.
Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!
18 By slothfulness is the wall brought low, And by idleness of the hands doth the house drop.
Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.
19 For mirth they are making a feast, And wine maketh life joyful, And the silver answereth with all.
Şölen eğlenmek için yapılır, Şarap yaşama sevinç katar, Paraysa her ihtiyacı karşılar.
20 Even in thy mind a king revile not, And in the inner parts of thy bed-chamber Revile not the rich: For a fowl of the heavens causeth the voice to go, And a possessor of wings declareth the word.
İçinden bile krala sövme, Yatak odanda zengine lanet etme, Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.
