1 Corinthians 3

1 And I, brethren, was not able to speak to you as to spiritual, but as to fleshly — as to babes in Christ;

Лекин мән, и қериндашлар, Роһқа тәвә кишиләргә сөз қилғандәк силәргә сөз қилалмай келиватимән; әксичә силәрни әткә тәвә кишиләр, Мәсиһдә болған бовақ һесаплап силәргә сөзләшкә мәҗбур болдум.

2 with milk I fed you, and not with meat, for ye were not yet able, but not even yet are ye now able,

Мән силәргә сүт ичкүздүм, гөшни йегүзмидим; чүнки силәр гөшни һәзим қилалмайттиңлар, шундақла һазирму техи һәзим қилалмайсиләр;

3 for yet ye are fleshly, for where [there is] among you envying, and strife, and divisions, are ye not fleshly, and in the manner of men do walk?

Чүнки силәр йәнила әткә тәвәдурсиләр. Араңларда һәсәтхорлуқ вә талаш-тартишлар бар болғачқа, силәр әткә тәвә әмәсму, инсанларчә меңиватмамсиләр?

4 for when one may say, 'I, indeed, am of Paul;' and another, 'I — of Apollos;' are ye not fleshly?

Чүнки бириси «Мән Павлус тәрәпдари», башқа бириси «Мән Аполлос тәрәпдари» десә, силәр пәқәт инсанларниң йолида маңған болуп қалмамсиләр?

5 Who, then, is Paul, and who Apollos, but ministrants through whom ye did believe, and to each as the Lord gave?

Аполлос дегән ким? Павлус ким еди? Биз пәқәт силәрниң етиқатиңларға васитичи болдуқ, халас; һәр биримиз пәқәт Рәб бизгә тәқсим қилғини бойичә вәзипә ада қилидиған хизмәткарлар, халас, шундақ әмәсму?

6 I planted, Apollos watered, but God was giving growth;

Мән тиктим, Аполлос суғарди; амма өстүргүчи болса Худадур.

7 so that neither is he who is planting anything, nor he who is watering, but He who is giving growth — God;

Шуңа тиккүчи һеч немигә һесап әмәс, суғарғучиму һеч немигә һесап әмәс, пәқәт өстүргүчи Худа Өзи һәммидур.

8 and he who is planting and he who is watering are one, and each his own reward shall receive, according to his own labour,

Амма тиккүчи вә оса қилғучи болса бир мәхсәттидур; шундақтиму һәр бири өз әҗри бойичә инъамини қобул қилиду.

9 for of God we are fellow-workmen; God's tillage, God's building ye are.

Чүнки биз Худаға тәвә меһнәтдаштурмиз; силәр болсаңлар Худаниң бағ-етизи, Худаниң қурулушисиләр.

10 According to the grace of God that was given to me, as a wise master-builder, a foundation I have laid, and another doth build on [it],

Худаниң маңа тәқсим қилған меһри-шәпқити бойичә, худди уста мемардәк һул салдим, андин башқа бириси униң үстигә қуруватиду. Амма һәр бир қурғучи қандақ қуруватқанлиғиға еһтият қилсун.

11 for other foundation no one is able to lay except that which is laid, which is Jesus the Christ;

Чүнки селинған һулни, йәни Әйса Мәсиһдин башқа һеч қандақ һулни селишқа болмайду.

12 and if any one doth build upon this foundation gold, silver, precious stones, wood, hay, straw —

Әнди бириси бу һул үстигә алтун, күмүч, қиммәтлик ташлар, яғач, чөпләр, саман салса,

13 of each the work shall become manifest, for the day shall declare [it], because in fire it is revealed, and the work of each, what kind it is, the fire shall prove;

һәр бириниң сиңдүргән әҗриниң қандақлиғи көрүниду; чүнки шу күни уни ашкарә қилиду, чүнки униң маһийити отта көрүлиду; от һәр бир кишиниң әҗрини, қандақ маһийәттин болғанлиғини синайду.

14 if of any one the work doth remain that he built on [it], a wage he shall receive;

Бирисиниң һул үстигә қурған иши пухта сақлинип қалса, у инъамға еришиду;

15 if of any the work is burned up, he shall suffer loss; and himself shall be saved, but so as through fire.

Бирисиниң қурғини көйүп кәтсә, у зиян тартиду; у өзи қутулиду, амма гоя оттин өтүп қутулған бирисигә охшап қалиду.

16 have ye not known that ye are a sanctuary of God, and the Spirit of God doth dwell in you?

Әҗәба, өзүңларниң Худаниң ибадәтханиси екәнлигиңларни вә Худаниң Роһиниң силәрдә турғанлиғини билмәмсиләр?

17 if any one the sanctuary of God doth waste, him shall God waste; for the sanctuary of God is holy, the which ye are.

Бириси Худаниң ибадәтханисини харап қилса, Худа уни харап қилиду; чүнки Худаниң ибадәтханиси пак-муқәддәстур, силәр дәл шундақсиләр.

18 Let no one deceive himself; if any one doth seem to be wise among you in this age — let him become a fool, that he may become wise, (aiōn g165)

Һеч ким өз-өзини алдимисун; бириси өзини бу дәвирдә дана дәп саниса, надан болуп қалсун; шуниң билән у дана болиду. (aiōn g165)

19 for the wisdom of this world is foolishness with God, for it hath been written, 'Who is taking the wise in their craftiness;'

Чүнки бу дуниядики даналиқ Худаға нисбәтән ахмақлиқтур; чүнки: — «У данишмәнләрни өз һейлигәрлигиниң қапқиниға алиду», дәп вә йәнә: «Рәб данишмәнләрниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду» дәп пүтүклүктур.

20 and again, 'The Lord doth know the reasonings of the wise, that they are vain.'

21 So then, let no one glory in men, for all things are yours,

Шуңа һеч ким инсан дегәнләрни пәхирлинип даңлимисун; чүнки һәммә мәвҗудатлар силәргә тәвәдур;

22 whether Paul, or Apollos, or Cephas, or the world, or life, or death, or things present, or things about to be — all are yours,

Павлус болсун, Аполлос болсун, Кефас болсун, дуния-җаһан болсун, һаят болсун, өлүм болсун, һазирқи ишлар болсун, кәлгүси ишлар болсун, һәммиси силәргә мәнсуптур;

23 and ye [are] Christ's, and Christ [is] God's.

силәр болсаңлар Мәсиһниң, Мәсиһ болса Худаниңкидур.