Psalms 120

1 The song of greces. Whanne Y was set in tribulacioun, Y criede to the Lord; and he herde me.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Lord, delyuere thou my soule fro wickid lippis; and fro a gileful tunge.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 What schal be youun to thee, ether what schal be leid to thee; to a gileful tunge?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Scharpe arowis of the myyti; with colis that maken desolat.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Allas to me! for my dwelling in an alien lond is maad long, Y dwellide with men dwellinge in Cedar; my soule was myche a comelyng.

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 I was pesible with hem that hatiden pees;

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 whanne Y spak to hem, thei ayenseiden me with outen cause.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.