Psalms 119
1 Alleluia. Blessid ben men with out wem in the weie; that gon in the lawe of the Lord.
Alleluja. [Aleph Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
2 Blessid ben thei, that seken hise witnessingis; seken him in al the herte.
Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
3 For thei that worchen wickidnesse; yeden not in hise weies.
Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
4 Thou hast comaundid; that thin heestis be kept greetly.
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 I wolde that my weies be dressid; to kepe thi iustifiyngis.
Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
6 Thanne Y schal not be schent; whanne Y schal biholde perfitli in alle thin heestis.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 I schal knouleche to thee in the dressing of herte; in that that Y lernyde the domes of thi riytfulnesse.
Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
8 I schal kepe thi iustifiyngis; forsake thou not me on ech side.
Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
9 In what thing amendith a yong waxinge man his weie? in keping thi wordis.
Beth In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 In al myn herte Y souyte thee; putte thou me not awei fro thin heestis.
In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
11 In myn herte Y hidde thi spechis; that Y do not synne ayens thee.
In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
12 Lord, thou art blessid; teche thou me thi iustifiyngis.
Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
13 In my lippis Y haue pronounsid; alle the domes of thi mouth.
In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
14 I delitide in the weie of thi witnessingis; as in alle richessis.
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 I schal be ocupied in thin heestis; and Y schal biholde thi weies.
In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
16 I schal bithenke in thi iustifiyngis; Y schal not foryete thi wordis.
In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 Yelde to thi seruaunt; quiken thou me, and Y schal kepe thi wordis.
Ghimel Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18 Liytne thou myn iyen; and Y schal biholde the merueils of thi lawe.
Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19 I am a comeling in erthe; hide thou not thin heestis fro me.
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 Mi soule coueitide to desire thi iustifiyngis; in al tyme.
Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21 Thou blamedist the proude; thei ben cursid, that bowen awei fro thin heestis.
Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Do thou awei `fro me schenschipe and dispising; for Y souyte thi witnessingis.
Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23 For whi princis saten, and spaken ayens me; but thi seruaunt was exercisid in thi iustifiyngis.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24 For whi and thi witnessyngis is my thenkyng; and my counsel is thi iustifiyngis.
Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
25 Mi soule cleuede to the pawment; quykine thou me bi thi word.
Daleth Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 I telde out my weies, and thou herdist me; teche thou me thi iustifiyngis.
Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
27 Lerne thou me the weie of thi iustifiyngis; and Y schal be exercisid in thi merueils.
Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
28 Mi soule nappide for anoye; conferme thou me in thi wordis.
Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
29 Remoue thou fro me the weie of wickidnesse; and in thi lawe haue thou merci on me.
Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
30 I chees the weie of treuthe; Y foryat not thi domes.
Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
31 Lord, Y cleuede to thi witnessyngis; nyle thou schende me.
Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
32 I ran the weie of thi comaundementis; whanne thou alargidist myn herte.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 Lord, sette thou to me a lawe, the weie of thi iustifiyngis; and Y schal seke it euere.
He Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
34 Yyue thou vndurstonding to me, and Y schal seke thi lawe; and Y schal kepe it in al myn herte.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
35 Lede me forth in the path of thin heestis; for Y wolde it.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
36 `Bowe thou myn herte in to thi witnessingus; and not in to aueryce.
Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
37 Turne thou awei myn iyen, that `tho seen not vanyte; quykene thou me in thi weie.
Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
38 Ordeyne thi speche to thi seruaunt; in thi drede.
Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
39 Kitte awey my schenschip, which Y supposide; for thi domes ben myrie.
Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
40 Lo! Y coueitide thi comaundementis; quikene thou me in thin equite.
Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
41 And, Lord, thi merci come on me; thin heelthe come bi thi speche.
Vau Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 And Y schal answere a word to men seiynge schenschipe to me; for Y hopide in thi wordis.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
43 And take thou not awei fro my mouth the word of treuthe outerli; for Y hopide aboue in thi domes.
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
44 And Y schal kepe thi lawe euere; in to the world, and in to the world of world.
Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
45 And Y yede in largenesse; for Y souyte thi comaundementis.
Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
46 And Y spak of thi witnessyngis in the siyt of kingis; and Y was not schent.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
47 And Y bithouyte in thin heestis; whiche Y louede.
Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 And Y reiside myn hondis to thi comaundementis, whiche Y louede; and Y schal be excercisid in thi iustifiyngis.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
49 Lord, haue thou mynde on thi word to thi seruaunt; in which word thou hast youe hope to me.
Zain Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 This coumfortide me in my lownesse; for thi word quikenede me.
Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
51 Proude men diden wickidli bi alle thingis; but Y bowide not awei fro thi lawe.
Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
52 Lord, Y was myndeful on thi domes fro the world; and Y was coumfortid.
Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
53 Failing helde me; for synneris forsakinge thi lawe.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 Thi iustifiyngis weren delitable to me to be sungun; in the place of my pilgrimage.
Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
55 Lord, Y hadde mynde of thi name bi niyt; and Y kepte thi lawe.
Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
56 This thing was maad to me; for Y souyte thi iustifiyngis.
Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
57 Lord, my part; Y seide to kepe thi lawe.
Heth Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
58 I bisouyte thi face in al myn herte; haue thou merci on me bi thi speche.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
59 I bithouyte my weies; and Y turnede my feet in to thi witnessyngis.
Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
60 I am redi, and Y am not disturblid; to kepe thi comaundementis.
Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
61 The coordis of synneris han biclippid me; and Y haue not foryete thi lawe.
Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
62 At mydnyyt Y roos to knouleche to thee; on the domes of thi iustifiyngis.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
63 I am parcener of alle that dreden thee; and kepen thin heestis.
Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
64 Lord, the erthe is ful of thi merci; teche thou me thi iustifiyngis.
Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
65 Lord, thou hast do goodnesse with thi seruaunt; bi thi word.
Teth Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
66 Teche thou me goodnesse, and loore, and kunnyng; for Y bileuede to thin heestis.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
67 Bifor that Y was maad meke, Y trespasside; therfor Y kepte thi speche.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Thou art good; and in thi goodnesse teche thou me thi iustifiyngis.
Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
69 The wickidnesse of hem that ben proude, is multiplied on me; but in al myn herte Y schal seke thin heestis.
Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 The herte of hem is cruddid as mylk; but Y bithouyte thi lawe.
Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
71 It is good to me, that thou hast maad me meke; that Y lerne thi iustifiyngis.
Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
72 The lawe of thi mouth is betere to me; than thousyndis of gold and of siluer.
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
73 Thin hondis maden me, and fourmeden me; yyue thou vndurstondyng to me, that Y lerne thin heestis.
Jod Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Thei that dreden thee schulen se me, and schulen be glad; for Y hopide more on thi wordis.
Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
75 Lord, Y knewe, that thi domes ben equite; and in thi treuth thou hast maad me meke.
Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
76 Thi merci be maad, that it coumforte me; bi thi speche to thi seruaunt.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Thi merciful doyngis come to me, and Y schal lyue; for thi lawe is my thenkyng.
Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
78 Thei that ben proude be schent, for vniustli thei diden wickidnesse ayens me; but Y schal be exercisid in thin heestis.
Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Thei that dreden thee be turned to me; and thei that knowen thi witnessyngis.
Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
80 Myn herte be maad vnwemmed in thi iustifiyngis; that Y be not schent.
Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
81 Mi soule failide in to thin helthe; and Y hopide more on thi word.
Caph Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
82 Myn iyen failiden in to thi speche; seiynge, Whanne schalt thou coumforte me?
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 For Y am maad as a bowge in frost; Y haue not foryete thi iustifiyngis.
Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
84 Hou many ben the daies of thi seruaunt; whanne thou schalt make doom of hem that pursuen me?
Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
85 Wickid men telden to me ianglyngis; but not as thi lawe.
Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
86 Alle thi comaundementis ben treuthe; wickid men han pursued me, helpe thou me.
Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
87 Almeest thei endiden me in erthe; but I forsook not thi comaundementis.
Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Bi thi mersi quikene thou me; and Y schal kepe the witnessingis of thi mouth.
Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
89 Lord, thi word dwellith in heuene; with outen ende.
Lamed In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 Thi treuthe dwellith in generacioun, and in to generacioun; thou hast foundid the erthe, and it dwellith.
In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
91 The dai lastith contynueli bi thi ordynaunce; for alle thingis seruen to thee.
Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
92 No but that thi lawe was my thenking; thanne perauenture Y hadde perischid in my lownesse.
Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
93 With outen ende Y schal not foryete thi iustifiyngis; for in tho thou hast quikened me.
In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
94 I am thin, make thou me saaf; for Y haue souyt thi iustifiyngis.
Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
95 Synneris aboden me, for to leese me; Y vndurstood thi witnessingis.
Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
96 I siy the ende of al ende; thi comaundement is ful large.
Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
97 Lord, hou louede Y thi lawe; al dai it is my thenking.
Mem Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
98 Aboue myn enemyes thou madist me prudent bi thi comaundement; for it is to me with outen ende.
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
99 I vndurstood aboue alle men techinge me; for thi witnessingis is my thenking.
Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100 I vndirstood aboue eelde men; for Y souyte thi comaundementis.
Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
101 I forbeed my feet fro al euel weie; that Y kepe thi wordis.
Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102 I bowide not fro thi domes; for thou hast set lawe to me.
A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103 Thi spechis ben ful swete to my cheekis; aboue hony to my mouth.
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
104 I vnderstood of thin heestis; therfor Y hatide al the weie of wickidnesse.
A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 Thi word is a lanterne to my feet; and liyt to my pathis.
Nun Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 I swoor, and purposide stidefastli; to kepe the domes of thi riytfulnesse.
Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
107 I am maad low bi alle thingis; Lord, quykene thou me bi thi word.
Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
108 Lord, make thou wel plesinge the wilful thingis of my mouth; and teche thou me thi domes.
Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
109 Mi soule is euere in myn hondis; and Y foryat not thi lawe.
Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
110 Synneris settiden a snare to me; and Y erride not fro thi comaundementis.
Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
111 I purchasside thi witnessyngis bi eritage with outen ende; for tho ben the ful ioiyng of myn herte.
Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
112 I bowide myn herte to do thi iustifiyngis with outen ende; for reward.
Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 I hatide wickid men; and Y louede thi lawe.
Samech Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
114 Thou art myn helpere, and my `taker vp; and Y hopide more on thi word.
Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
115 Ye wickide men, bowe awei fro me; and Y schal seke the comaundementis of my God.
Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
116 Vp take thou me bi thi word, and Y schal lyue; and schende thou not me fro myn abydyng.
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
117 Helpe thou me, and Y schal be saaf; and Y schal bithenke euere in thi iustifiyngis.
Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
118 Thou hast forsake alle men goynge awey fro thi domes; for the thouyt of hem is vniust.
Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
119 I arettide alle the synneris of erthe brekeris of the lawe; therfor Y louede thi witnessyngis.
Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.
120 Naile thou my fleischis with thi drede; for Y dredde of thi domes.
Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
121 I dide doom and riytwisnesse; bitake thou not me to hem that falsli chalengen me.
Ain Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Take vp thi seruaunt in to goodnesse; thei that ben proude chalenge not me.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Myn iyen failiden in to thin helthe; and in to the speche of thi riytfulnesse.
Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
124 Do thou with thi seruaunt bi thi merci; and teche thou me thi iustifiyngis.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
125 I am thi seruaunt, yyue thou vndurstondyng to me; that Y kunne thi witnessingis.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 Lord, it is tyme to do; thei han distried thi lawe.
Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Therfor Y louede thi comaundementis; more than gold and topazion.
Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
128 Therfor Y was dressid to alle thin heestis; Y hatide al wickid weie.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
129 Lord, thi witnessingis ben wondirful; therfor my soule souyte tho.
Phe Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 Declaring of thi wordis liytneth; and yyueth vnderstonding to meke men.
Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
131 I openede my mouth, and drouy the spirit; for Y desiride thi comaundementis.
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Biholde thou on me, and haue merci on me; bi the dom of hem that louen thi name.
Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
133 Dresse thou my goyingis bi thi speche; that al vnriytfulnesse haue not lordschip on me.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
134 Ayeyn bie thou me fro the false chalengis of men; that Y kepe thin heestis.
Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
135 Liytne thi face on thi seruaunt; and teche thou me thi iustifiyngis.
Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
136 Myn iyen ledden forth the outgoynges of watris; for thei kepten not thi lawe.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
137 Lord, thou art iust; and thi dom is riytful.
Sade Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
138 Thou hast comaundid riytfulnesse, thi witnessingis; and thi treuthe greetli to be kept.
Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
139 Mi feruent loue made me to be meltid; for myn enemys foryaten thi wordis.
Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 Thi speche is greetli enflawmed; and thi seruaunt louede it.
Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
141 I am yong, and dispisid; Y foryat not thi iustifiyngis.
Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
142 Lord, thi riytfulnesse is riytfulnesse with outen ende; and thi lawe is treuthe.
Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
143 Tribulacioun and angwische founden me; thin heestis is my thenking.
Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
144 Thi witnessyngis is equite with outen ende; yyue thou vndirstondyng to me, and Y schal lyue.
Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 I criede in al myn herte, Lord, here thou me; and Y schal seke thi iustifiyngis.
Coph Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
146 I criede to thee, make thou me saaf; that Y kepe thi comaundementis.
Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 I bifor cam in ripenesse, and Y criede; Y hopide aboue on thi wordis.
Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Myn iyen bifor camen to thee ful eerli; that Y schulde bithenke thi speches.
Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149 Lord, here thou my vois bi thi merci; and quykene thou me bi thi doom.
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
150 Thei that pursuen me neiyden to wickidnesse; forsothe thei ben maad fer fro thi lawe.
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 Lord, thou art nyy; and alle thi weies ben treuthe.
Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
152 In the bigynnyng Y knewe of thi witnessingis; for thou hast foundid tho with outen ende.
Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
153 Se thou my mekenesse, and delyuere thou me; for Y foryat not thi lawe.
Res Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154 Deme thou my dom, and ayenbie thou me; quikene thou me for thi speche.
Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 Heelthe is fer fro synners; for thei souyten not thi iustifiyngis.
Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156 Lord, thi mercies ben manye; quykene thou me bi thi dom.
Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
157 Thei ben manye that pursuen me, and doen tribulacioun to me; Y bowide not awei fro thi witnessingis.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
158 I siy brekers of the lawe, and Y was meltid; for thei kepten not thi spechis.
Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159 Lord, se thou, for Y louede thi comaundementis; quikene thou me in thi merci.
Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 The bigynnyng of thi wordis is treuthe; alle the domes of thi riytwisnesse ben withouten ende.
Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
161 Princes pursueden me with outen cause; and my herte dredde of thi wordis.
Sin Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 I schal be glad on thi spechis; as he that fyndith many spuylis.
Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163 I hatide and wlatide wickidnesse; forsothe Y louede thi lawe.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164 I seide heriyngis to thee seuene sithis in the dai; on the domes of thi riytfulnesse.
Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
165 Miche pees is to hem that louen thi lawe; and no sclaundir is to hem.
Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166 Lord, Y abood thin heelthe; and Y louede thin heestis.
Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167 Mi soule kepte thi witnessyngis; and louede tho greetli.
Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168 I kepte thi `comaundementis, and thi witnessingis; for alle my weies ben in thi siyt.
Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 Lord, my biseching come niy in thi siyt; bi thi speche yyue thou vndurstonding to me.
Tau Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Myn axing entre in thi siyt; bi thi speche delyuere thou me.
Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
171 Mi lippis schulen telle out an ympne; whanne thou hast tauyte me thi iustifiyngis.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
172 Mi tunge schal pronounce thi speche; for whi alle thi comaundementis ben equite.
Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
173 Thin hond be maad, that it saue me; for Y haue chose thin heestis.
Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
174 Lord, Y coueitide thin heelthe; and thi lawe is my thenking.
Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
175 Mi soule schal lyue, and schal herie thee; and thi domes schulen helpe me.
Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
176 I erride as a scheep that perischide; Lord, seke thi seruaunt, for Y foryat not thi comaundementis.
Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.]
