Psalms 44
1 For the Chief Musician. By the sons of Korah. A contemplative psalm. We have heard with our ears, God; our fathers have told us what work you did in their days, in the days of old.
| برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای. |
2 You drove out the nations with your hand, but you planted them. You afflicted the peoples, but you spread them abroad.
| تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی. |
3 For they didn’t get the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them; but your right hand, your arm, and the light of your face, because you were favorable to them.
| قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی. |
4 God, you are my King. Command victories for Jacob!
| ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان. |
5 Through you, we will push down our adversaries. Through your name, we will tread down those who rise up against us.
| ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد. |
6 For I will not trust in my bow, neither will my sword save me.
| امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد، |
7 But you have saved us from our adversaries, and have shamed those who hate us.
| زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی. |
8 In God we have made our boast all day long. We will give thanks to your name forever. (Selah)
| برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود. |
9 But now you rejected us, and brought us to dishonor, and don’t go out with our armies.
| اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی. |
10 You make us turn back from the adversary. Those who hate us take plunder for themselves.
| تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند. |
11 You have made us like sheep for food, and have scattered us among the nations.
| ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای. |
12 You sell your people for nothing, and have gained nothing from their sale.
| تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای. |
13 You make us a reproach to our neighbors, a scoffing and a derision to those who are around us.
| ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم. |
14 You make us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
| ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند. |
15 All day long my dishonor is before me, and shame covers my face,
| از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است. |
16 at the taunt of one who reproaches and verbally abuses, because of the enemy and the avenger.
| از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم. |
17 All this has come on us, yet we haven’t forgotten you. We haven’t been false to your covenant.
| این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم. |
18 Our heart has not turned back, neither have our steps strayed from your path,
| نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم. |
19 though you have crushed us in the haunt of jackals, and covered us with the shadow of death.
| با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای. |
20 If we have forgotten the name of our God, or spread out our hands to a strange god,
| اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم، |
21 won’t God search this out? For he knows the secrets of the heart.
| آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟ |
22 Yes, for your sake we are killed all day long. We are regarded as sheep for the slaughter.
| تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند. |
23 Wake up! Why do you sleep, Lord? Arise! Don’t reject us forever.
| ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز! |
24 Why do you hide your face, and forget our affliction and our oppression?
| چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟ |
25 For our soul is bowed down to the dust. Our body clings to the earth.
| اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم. |
26 Rise up to help us. Redeem us for your loving kindness’ sake.
| برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی! |
