Psalms 104
1 Bless the LORD, my soul. The LORD, my God, you are very great. You are clothed with honor and majesty.
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 He covers himself with light as with a garment. He stretches out the heavens like a curtain.
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 He lays the beams of his rooms in the waters. He makes the clouds his chariot. He walks on the wings of the wind.
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 He makes his messengers winds, and his servants flames of fire.
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 He laid the foundations of the earth, that it should not be moved forever.
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 You covered it with the deep as with a cloak. The waters stood above the mountains.
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 At your rebuke they fled. At the voice of your thunder they hurried away.
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 The mountains rose, the valleys sank down, to the place which you had assigned to them.
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 You have set a boundary that they may not pass over, that they don’t turn again to cover the earth.
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 He sends springs into the valleys. They run among the mountains.
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 They give drink to every animal of the field. The wild donkeys quench their thirst.
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 The birds of the sky nest by them. They sing among the branches.
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 He waters the mountains from his rooms. The earth is filled with the fruit of your works.
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 He causes the grass to grow for the livestock, and plants for man to cultivate, that he may produce food out of the earth:
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 wine that makes the heart of man glad, oil to make his face to shine, and bread that strengthens man’s heart.
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 The LORD’s trees are well watered, the cedars of Lebanon, which he has planted,
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 where the birds make their nests. The stork makes its home in the cypress trees.
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the rock badgers.
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 He appointed the moon for seasons. The sun knows when to set.
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 You make darkness, and it is night, in which all the animals of the forest prowl.
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 The sun rises, and they steal away, and lie down in their dens.
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 Man goes out to his work, to his labor until the evening.
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 LORD, how many are your works! In wisdom, you have made them all. The earth is full of your riches.
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 There is the sea, great and wide, in which are innumerable living things, both small and large animals.
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 There the ships go, and leviathan, whom you formed to play there.
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 These all wait for you, that you may give them their food in due season.
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 You give to them; they gather. You open your hand; they are satisfied with good.
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 You hide your face; they are troubled. You take away their breath; they die and return to the dust.
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 You send out your Spirit and they are created. You renew the face of the ground.
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 Let the LORD’s glory endure forever. Let the LORD rejoice in his works.
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 He looks at the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 I will sing to the LORD as long as I live. I will sing praise to my God while I have any being.
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 Let my meditation be sweet to him. I will rejoice in the LORD.
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 Let sinners be consumed out of the earth. Let the wicked be no more. Bless the LORD, my soul. Praise the LORD!
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
