Lamentations 5

1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our reproach.

Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.

2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.

İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.

3 We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.

Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.

4 We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.

Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.

5 Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.

Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.

6 We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.

7 Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.

Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.

8 Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.

Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.

9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.

Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.

10 Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.

Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.

11 They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.

Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.

12 Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honored.

Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.

13 The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.

Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.

14 The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.

Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.

15 The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.

Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.

16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!

Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.

17 For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:

Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,

18 for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.

Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.

19 You, LORD, remain forever. Your throne is from generation to generation.

Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.

20 Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?

Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?

21 Turn us to yourself, LORD, and we will be turned. Renew our days as of old.

Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!

22 But you have utterly rejected us. You are very angry against us.

Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?