Job 9
1 Then Job answered,
Əyyub belə cavab verdi:
2 “Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 God is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 He commands the sun and it doesn’t rise, and seals up the stars.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 “God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less will I answer him, and choose my words to argue with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Though I am righteous, my own mouth will condemn me. Though I am blameless, it will prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 “It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 “Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up,’
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 I am afraid of all my sorrows. I know that you will not hold me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 I will be condemned. Why then do I labor in vain?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 yet you will plunge me in the ditch. My own clothes will abhor me.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
