Job 6
1 Then Job answered,
Əyyub belə cavab verdi:
2 “Oh that my anguish were weighed, and all my calamity laid in the balances!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 For now it would be heavier than the sand of the seas, therefore my words have been rash.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For the arrows of the Almighty are within me. My spirit drinks up their poison. The terrors of God set themselves in array against me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Does the wild donkey bray when he has grass? Or does the ox low over his fodder?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Can that which has no flavor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 My soul refuses to touch them. They are as loathsome food to me.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 “Oh that I might have my request, that God would grant the thing that I long for,
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Let it still be my consolation, yes, let me exult in pain that doesn’t spare, that I have not denied the words of the Holy One.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 What is my strength, that I should wait? What is my end, that I should be patient?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of bronze?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Isn’t it that I have no help in me, that wisdom is driven away from me?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 “To him who is ready to faint, kindness should be shown from his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 My brothers have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 which are black by reason of the ice, in which the snow hides itself.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 In the dry season, they vanish. When it is hot, they are consumed out of their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 The caravans that travel beside them turn away. They go up into the waste, and perish.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 The caravans of Tema looked. The companies of Sheba waited for them.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 They were distressed because they were confident. They came there, and were confounded.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 For now you are nothing. You see a terror, and are afraid.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Did I ever say, ‘Give to me’? or, ‘Offer a present for me from your substance’?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 or, ‘Deliver me from the adversary’s hand’? or, ‘Redeem me from the hand of the oppressors’?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 “Teach me, and I will hold my peace. Cause me to understand my error.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 How forcible are words of uprightness! But your reproof, what does it reprove?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Do you intend to reprove words, since the speeches of one who is desperate are as wind?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Yes, you would even cast lots for the fatherless, and make merchandise of your friend.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Now therefore be pleased to look at me, for surely I will not lie to your face.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Please return. Let there be no injustice. Yes, return again. My cause is righteous.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Is there injustice on my tongue? Can’t my taste discern mischievous things?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
