Job 21
1 Then Job answered,
Unya si Job mitubag ug miingon.
2 “Listen diligently to my speech. Let this be your consolation.
Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.
3 Allow me, and I also will speak. After I have spoken, mock on.
Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.
4 As for me, is my complaint to man? Why shouldn’t I be impatient?
Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?
5 Look at me, and be astonished. Lay your hand on your mouth.
Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.
6 When I remember, I am troubled. Horror takes hold of my flesh.
Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.
7 “Why do the wicked live, become old, yes, and grow mighty in power?
Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?
8 Their child is established with them in their sight, their offspring before their eyes.
Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.
9 Their houses are safe from fear, neither is the rod of God upon them.
Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.
10 Their bulls breed without fail. Their cows calve, and don’t miscarry.
Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.
11 They send out their little ones like a flock. Their children dance.
Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.
12 They sing to the tambourine and harp, and rejoice at the sound of the pipe.
Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.
Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol. (Sheol h7585)
14 They tell God, ‘Depart from us, for we don’t want to know about your ways.
Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.
15 What is the Almighty, that we should serve him? What profit should we have, if we pray to him?’
Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?
16 Behold, their prosperity is not in their hand. The counsel of the wicked is far from me.
Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.
17 “How often is it that the lamp of the wicked is put out, that their calamity comes on them, that God distributes sorrows in his anger?
Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.
18 How often is it that they are as stubble before the wind, as chaff that the storm carries away?
Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
19 You say, ‘God lays up his iniquity for his children.’ Let him recompense it to himself, that he may know it.
Kamo magaingon: Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:
20 Let his own eyes see his destruction. Let him drink of the wrath of the Almighty.
Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.
21 For what does he care for his house after him, when the number of his months is cut off?
Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?
22 “Shall any teach God knowledge, since he judges those who are high?
May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?
23 One dies in his full strength, being wholly at ease and quiet.
Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:
24 His pails are full of milk. The marrow of his bones is moistened.
Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.
25 Another dies in bitterness of soul, and never tastes of good.
Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.
26 They lie down alike in the dust. The worm covers them.
Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.
27 “Behold, I know your thoughts, the plans with which you would wrong me.
Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.
28 For you say, ‘Where is the house of the prince? Where is the tent in which the wicked lived?’
Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?
29 Haven’t you asked wayfaring men? Don’t you know their evidences,
Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,
30 that the evil man is reserved to the day of calamity, that they are led out to the day of wrath?
Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?
31 Who will declare his way to his face? Who will repay him what he has done?
Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?
32 Yet he will be borne to the grave. Men will keep watch over the tomb.
Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.
33 The clods of the valley will be sweet to him. All men will draw after him, as there were innumerable before him.
Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.
34 So how can you comfort me with nonsense, because in your answers there remains only falsehood?”
Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?
