Job 14
1 “Man, who is born of a woman, is of few days, and full of trouble.
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 He grows up like a flower, and is cut down. He also flees like a shadow, and doesn’t continue.
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 Do you open your eyes on such a one, and bring me into judgment with you?
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one.
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 Seeing his days are determined, the number of his months is with you, and you have appointed his bounds that he can’t pass.
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 Look away from him, that he may rest, until he accomplishes, as a hireling, his day.
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 “For there is hope for a tree if it is cut down, that it will sprout again, that the tender branch of it will not cease.
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 Though its root grows old in the earth, and its stock dies in the ground,
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 yet through the scent of water it will bud, and sprout boughs like a plant.
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 But man dies, and is laid low. Yes, man gives up the spirit, and where is he?
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 As the waters fail from the sea, and the river wastes and dries up,
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 so man lies down and doesn’t rise. Until the heavens are no more, they will not awake, nor be roused out of their sleep.
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 “Oh that you would hide me in Sheol, that you would keep me secret until your wrath is past, that you would appoint me a set time and remember me! (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 If a man dies, will he live again? I would wait all the days of my warfare, until my release should come.
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 You would call, and I would answer you. You would have a desire for the work of your hands.
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 But now you count my steps. Don’t you watch over my sin?
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 My disobedience is sealed up in a bag. You fasten up my iniquity.
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 “But the mountain falling comes to nothing. The rock is removed out of its place.
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 The waters wear the stones. The torrents of it wash away the dust of the earth. So you destroy the hope of man.
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 You forever prevail against him, and he departs. You change his face, and send him away.
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 His sons come to honor, and he doesn’t know it. They are brought low, but he doesn’t perceive it of them.
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 But his flesh on him has pain, and his soul within him mourns.”
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
