Psalms 95

1 Oh come, let’s sing to the LORD. Let’s shout aloud to the rock of our salvation!

Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

2 Let’s come before his presence with thanksgiving. Let’s extol him with songs!

Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

3 For the LORD is a great God, a great King above all gods.

Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

4 In his hand are the deep places of the earth. The heights of the mountains are also his.

Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

5 The sea is his, and he made it. His hands formed the dry land.

I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

6 Oh come, let’s worship and bow down. Let’s kneel before the LORD, our Maker,

Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

7 for he is our God. We are the people of his pasture, and the sheep in his care. Today, oh that you would hear his voice!

Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

8 Don’t harden your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness,

“mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

9 when your fathers tempted me, tested me, and saw my work.

ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

10 Forty long years I was grieved with that generation, and said, “They are a people who err in their heart. They have not known my ways.”

Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

11 Therefore I swore in my wrath, “They won’t enter into my rest.”

Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.