< Psalms 73 >

1 A Psalm by Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 But as for me, my feet were almost gone. My steps had nearly slipped.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 For I was envious of the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 For there are no struggles in their death, but their strength is firm.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 They are free from burdens of men, neither are they plagued like other men.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Therefore pride is like a chain around their neck. Violence covers them like a garment.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Their eyes bulge with fat. Their minds pass the limits of conceit.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 They scoff and speak with malice. In arrogance, they threaten oppression.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 They have set their mouth in the heavens. Their tongue walks through the earth.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Therefore their people return to them, and they drink up waters of abundance.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 They say, “How does God know? Is there knowledge in the Most High?”
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Behold, these are the wicked. Being always at ease, they increase in riches.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Surely I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocence,
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 For all day long I have been plagued, and punished every morning.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 If I had said, “I will speak thus”, behold, I would have betrayed the generation of your children.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 When I tried to understand this, it was too painful for me—
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 until I entered God’s sanctuary, and considered their latter end.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Surely you set them in slippery places. You throw them down to destruction.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 How they are suddenly destroyed! They are completely swept away with terrors.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 As a dream when one wakes up, so, Lord, when you awake, you will despise their fantasies.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 For my soul was grieved. I was embittered in my heart.
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 I was so senseless and ignorant. I was a brute beast before you.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Nevertheless, I am continually with you. You have held my right hand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 You will guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Whom do I have in heaven? There is no one on earth whom I desire besides you.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 My flesh and my heart fails, but God is the strength of my heart and my portion forever.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 For, behold, those who are far from you shall perish. You have destroyed all those who are unfaithful to you.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 But it is good for me to come close to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all your works.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Psalms 73 >