Psalms 146

1 Praise the LORD! Praise the LORD, my soul.

۱ هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!

2 While I live, I will praise the LORD. I will sing praises to my God as long as I exist.

۲ تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.

3 Don’t put your trust in princes, in a son of man in whom there is no help.

۳ بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.

4 His spirit departs, and he returns to the earth. In that very day, his thoughts perish.

۴ روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.

5 Happy is he who has the God of Jacob for his help, whose hope is in the LORD, his God,

۵ خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،

6 who made heaven and earth, the sea, and all that is in them; who keeps truth forever;

۶ که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛

7 who executes justice for the oppressed; who gives food to the hungry. The LORD frees the prisoners.

۷ که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.

8 The LORD opens the eyes of the blind. The LORD raises up those who are bowed down. The LORD loves the righteous.

۸ خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.

9 The LORD preserves the foreigners. He upholds the fatherless and widow, but he turns the way of the wicked upside down.

۹ خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.

10 The LORD will reign forever; your God, O Zion, to all generations. Praise the LORD!

۱۰ خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!