Psalms 12

1 For the Chief Musician; upon an eight-stringed lyre. A Psalm of David. Help, LORD; for the godly man ceases. For the faithful fail from amongst the children of men.

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است.

2 Everyone lies to his neighbour. They speak with flattering lips, and with a double heart.

همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند.

3 May the LORD cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,

ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر

4 who have said, “With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?”

که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.»

5 “Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise,” says the LORD; “I will set him in safety from those who malign him.”

خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.»

6 The LORD’s words are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.

وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است.

7 You will keep them, LORD. You will preserve them from this generation forever.

ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد.

8 The wicked walk on every side, when what is vile is exalted amongst the sons of men.