Psalms 105
1 Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known amongst the peoples.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvellous works.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Remember his marvellous works that he has done: his wonders, and the judgements of his mouth,
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 He is the LORD, our God. His judgements are in all the earth.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 “Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 They performed miracles amongst them, and wonders in the land of Ham.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 He turned their waters into blood, and killed their fish.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He gave them hail for rain, with lightning in their land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person amongst his tribes.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 He brought his people out with joy, his chosen with singing.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 He gave them the lands of the nations. They took the labour of the peoples in possession,
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
