Proverbs 19
1 Better is the poor who walks in his integrity than he who is perverse in his lips and is a fool.
| بهتر است انسان فقیر باشد و درستکار تا اینکه بدکار باشد و نادان. |
2 It isn’t good to have zeal without knowledge, nor being hasty with one’s feet and missing the way.
| داشتن دل و جرأت بدون حکمت بی‌فایده است و عجله باعث اشتباه می‌شود. |
3 The foolishness of man subverts his way; his heart rages against the LORD.
| انسان با حماقتش زندگی خود را تباه می‌کند و بعد تقصیر را به گردن خداوند می‌اندازد. |
4 Wealth adds many friends, but the poor is separated from his friend.
| شخص ثروتمند دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما وقتی کسی فقیر می‌شود هیچ دوستی برایش باقی نمی‌ماند. |
5 A false witness shall not be unpunished. He who pours out lies shall not go free.
| شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی که دائم دروغ می‌بافد جان به در نخواهد برد. |
6 Many will entreat the favour of a ruler, and everyone is a friend to a man who gives gifts.
| مردم دوست دارند پیش بزرگان، خود شیرینی کنند و با کسانی دوست شوند که بذل و بخشش می‌کنند. |
7 All the relatives of the poor shun him; how much more do his friends avoid him! He pursues them with pleas, but they are gone.
| وقتی انسان فقیر شود حتی برادرانش او را ترک می‌کنند چه رسد به دوستانش، و تلاش او برای بازیافتن آنها به جایی نمی‌رسد. |
8 He who gets wisdom loves his own soul. He who keeps understanding shall find good.
| هر که در پی حکمت است جانش را دوست دارد و آنکه برای حکمت ارزش قائل شود سعادتمند خواهد شد. |
9 A false witness shall not be unpunished. He who utters lies shall perish.
| شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و هر که دائم دروغ می‌بافد هلاک خواهد شد. |
10 Delicate living is not appropriate for a fool, much less for a servant to have rule over princes.
| شایسته نیست که آدم نادان در ناز و نعمت زندگی کند و یا یک برده بر امیران حکومت راند. |
11 The discretion of a man makes him slow to anger. It is his glory to overlook an offence.
| کسی که خشم خود را فرو می‌نشاند عاقل است و آنکه از تقصیرات دیگران چشم‌پوشی می‌کند سرافراز خواهد شد. |
12 The king’s wrath is like the roaring of a lion, but his favour is like dew on the grass.
| غضب پادشاه مانند غرش شیر است، اما خشنودی او مثل شبنمی است که بر سبزه می‌نشیند. |
13 A foolish son is the calamity of his father. A wife’s quarrels are a continual dripping.
| فرزند نادان بلای جان پدرش است و غرغرهای زن بهانه‌گیر مثل قطرات آبی است که دائم در حال چکیدن می‌باشد. |
14 House and riches are an inheritance from fathers, but a prudent wife is from the LORD.
| خانه و ثروت از اجداد به ارث می‌رسد، اما زن عاقل بخشش خداوند است. |
15 Slothfulness casts into a deep sleep. The idle soul shall suffer hunger.
| کسی که تنبل است و زیاد می‌خوابد، گرسنه می‌ماند. |
16 He who keeps the commandment keeps his soul, but he who is contemptuous in his ways shall die.
| احکام خدا را نگه دار تا زنده بمانی، زیرا هر که آنها را خوار بشمارد خواهد مرد. |
17 He who has pity on the poor lends to the LORD; he will reward him.
| وقتی به فقیر کمک می‌کنی مثل این است که به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است که قرض تو را پس خواهد داد. |
18 Discipline your son, for there is hope; don’t be a willing party to his death.
| فرزند خود را تا دیر نشده تربیت کن؛ اگر غفلت نمایی زندگی او را تباه خواهی کرد. |
19 A hot-tempered man must pay the penalty, for if you rescue him, you must do it again.
| اگر کسی تندخویی می‌کند بگذار عواقبش را ببیند و مانع او نشو، چون در غیر این صورت او به تندخویی خود ادامه خواهد داد. |
20 Listen to counsel and receive instruction, that you may be wise in your latter end.
| اگر به پند و اندرز گوش دهی تا آخر عمرت از حکمت برخوردار خواهی بود. |
21 There are many plans in a man’s heart, but the LORD’s counsel will prevail.
| انسان نقشه‌های زیادی در سر می‌پروراند، اما نقشه‌هایی که مطابق با خواست خدا باشد اجرا خواهد شد. |
22 That which makes a man to be desired is his kindness. A poor man is better than a liar.
| آنچه مهم است محبت و وفاداری است. بهتر است شخص فقیر باشد تا اینکه با نادرستی زندگی کند. |
23 The fear of the LORD leads to life, then contentment; he rests and will not be touched by trouble.
| خداترسی به انسان حیات می‌بخشد و او را کامیاب گردانده از هر بلایی محفوظ می‌دارد. |
24 The sluggard buries his hand in the dish; he will not so much as bring it to his mouth again.
| آدم تنبل دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند، ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد. |
25 Flog a scoffer, and the simple will learn prudence; rebuke one who has understanding, and he will gain knowledge.
| مسخره کننده را تنبیه کن تا مایهٔ عبرت جاهلان شود. اشتباهات شخص فهمیده را به او گوشزد نما تا فهمیده‌تر شود. |
26 He who robs his father and drives away his mother is a son who causes shame and brings reproach.
| پسری که با پدرش بدرفتاری می‌کند و مادرش را از خانه بیرون می‌راند، مایه ننگ و رسوایی است. |
27 If you stop listening to instruction, my son, you will stray from the words of knowledge.
| پسرم، از گوش دادن به تعلیمی که تو را از حکمت دور می‌کند خودداری نما. |
28 A corrupt witness mocks justice, and the mouth of the wicked gulps down iniquity.
| شاهد پست و فرومایه عدالت را به بازی می‌گیرد و از گناه کردن لذت می‌برد. |
29 Penalties are prepared for scoffers, and beatings for the backs of fools.
| مسخره‌کنندگان و احمقان، به شدت مجازات خواهند شد. |
