Mark 11
1 When they came near to Jerusalem, to Bethsphage and Bethany, at the Mount of Olives, he sent two of his disciples
អនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមះ សមីបស្ថយោ រ្ពៃត្ផគីពៃថនីយបុរយោរន្តិកស្ថំ ជៃតុននាមាទ្រិមាគតេឞុ យីឝុះ ប្រេឞណកាលេ ទ្វៅ ឝិឞ្យាវិទំ វាក្យំ ជគាទ,
2 and said to them, “Go your way into the village that is opposite you. Immediately as you enter into it, you will find a young donkey tied, on which no one has sat. Untie him and bring him.
យុវាមមុំ សម្មុខស្ថំ គ្រាមំ យាតំ, តត្រ ប្រវិឝ្យ យោ នរំ នាវហត៑ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ទ្រក្ឞ្យថស្តំ មោចយិត្វានយតំ។
3 If anyone asks you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord needs him;’ and immediately he will send him back here.”
កិន្តុ យុវាំ កម៌្មេទំ កុតះ កុរុថះ? កថាមិមាំ យទិ កោបិ ប្ឫច្ឆតិ តហ៌ិ ប្រភោរត្រ ប្រយោជនមស្តីតិ កថិតេ ស ឝីឃ្រំ តមត្រ ប្រេឞយិឞ្យតិ។
4 They went away, and found a young donkey tied at the door outside in the open street, and they untied him.
តតស្តៅ គត្វា ទ្វិមាគ៌មេលនេ កស្យចិទ៑ ទ្វារស្យ បាឝ៌្វេ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ប្រាប្យ មោចយតះ,
5 Some of those who stood there asked them, “What are you doing, untying the young donkey?”
ឯតហ៌ិ តត្រោបស្ថិតលោកានាំ កឝ្ចិទ៑ អប្ឫច្ឆត៑, គទ៌្ទភឝិឝុំ កុតោ មោចយថះ?
6 They said to them just as Yeshua had said, and they let them go.
តទា យីឝោរាជ្ញានុសារេណ តេភ្យះ ប្រត្យុទិតេ តត្ក្ឞណំ តមាទាតុំ តេៜនុជជ្ញុះ។
7 They brought the young donkey to Yeshua and threw their garments on it, and Yeshua sat on it.
អថ តៅ យីឝោះ សន្និធិំ គទ៌្ទភឝិឝុម៑ អានីយ តទុបរិ ស្វវស្ត្រាណិ បាតយាមាសតុះ; តតះ ស តទុបរិ សមុបវិឞ្ដះ។
8 Many spread their garments on the way, and others were cutting down branches from the trees and spreading them on the road.
តទានេកេ បថិ ស្វវាសាំសិ បាតយាមាសុះ, បរៃឝ្ច តរុឝាខាឝ្ឆិតវា មាគ៌េ វិកីណ៌ាះ។
9 Those who went in front and those who followed cried out, “Hoshia'na! Blessed is he who comes in the name of the Lord!
អបរញ្ច បឝ្ចាទ្គាមិនោៜគ្រគាមិនឝ្ច សវ៌្វេ ជនា ឧចៃះស្វរេណ វក្តុមារេភិរេ, ជយ ជយ យះ បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ។
10 Blessed is the kingdom of our father David that is coming in the name of the Lord! Hoshia'na in the highest!”
តថាស្មាកមំ បូវ៌្វបុរុឞស្យ ទាយូទោ យទ្រាជ្យំ បរមេឝ្វរនាម្នាយាតិ តទបិ ធន្យំ, សវ៌្វស្មាទុច្ឆ្រាយេ ស្វគ៌េ ឦឝ្វរស្យ ជយោ ភវេត៑។
11 Yeshua entered into the temple in Jerusalem. When he had looked around at everything, it being now evening, he went out to Bethany with the twelve.
ឥត្ថំ យីឝុ រ្យិរូឝាលមិ មន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថានិ សវ៌្វាណិ វស្តូនិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑; អថ សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ទ្វាទឝឝិឞ្យសហិតោ ពៃថនិយំ ជគាម។
12 The next day, when they had come out from Bethany, he was hungry.
អបរេហនិ ពៃថនិយាទ៑ អាគមនសមយេ ក្ឞុធាត៌្តោ ពភូវ។
13 Seeing a fig tree afar off having leaves, he came to see if perhaps he might find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.
តតោ ទូរេ សបត្រមុឌុម្ពរបាទបំ វិលោក្យ តត្រ កិញ្ចិត៑ ផលំ ប្រាប្តុំ តស្យ សន្និក្ឫឞ្ដំ យយៅ, តទានីំ ផលបាតនស្យ សមយោ នាគច្ឆតិ។ តតស្តត្រោបស្ថិតះ បត្រាណិ វិនា កិមប្យបរំ ន ប្រាប្យ ស កថិតវាន៑,
14 Yeshua told it, “May no one ever eat fruit from you again!” and his disciples heard it. (aiōn g165)
អទ្យារភ្យ កោបិ មានវស្ត្វត្តះ ផលំ ន ភុញ្ជីត; ឥមាំ កថាំ តស្យ ឝិឞ្យាះ ឝុឝ្រុវុះ។ (aiōn g165)
15 They came to Jerusalem, and Yeshua entered into the temple and began to throw out those who sold and those who bought in the temple, and overthrew the money changers’ tables and the seats of those who sold the doves.
តទនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមមាយាតេឞុ យីឝុ រ្មន្ទិរំ គត្វា តត្រស្ថានាំ ពណិជាំ មុទ្រាសនានិ បារាវតវិក្រេត្ឫណាម៑ អាសនានិ ច ន្យុព្ជយាញ្ចការ សវ៌្វាន៑ ក្រេត្ឫន៑ វិក្រេត្ឫំឝ្ច ពហិឝ្ចការ។
16 He would not allow anyone to carry a container through the temple.
អបរំ មន្ទិរមធ្យេន កិមបិ បាត្រំ វោឍុំ សវ៌្វជនំ និវារយាមាស។
17 He taught, saying to them, “Isn’t it written, ‘My house will be called a house of prayer for all the nations’? But you have made it a den of robbers!”
លោកានុបទិឝន៑ ជគាទ, មម គ្ឫហំ សវ៌្វជាតីយានាំ ប្រាត៌្ហនាគ្ឫហម៑ ឥតិ នាម្នា ប្រថិតំ ភវិឞ្យតិ ឯតត៑ កិំ ឝាស្ត្រេ លិខិតំ នាស្តិ? កិន្តុ យូយំ តទេវ ចោរាណាំ គហ្វរំ កុរុថ។
18 The chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him. For they feared him, because all the multitude was astonished at his teaching.
ឥមាំ វាណីំ ឝ្រុត្វាធ្យាបកាះ ប្រធានយាជកាឝ្ច តំ យថា នាឝយិតុំ ឝក្នុវន្តិ តថោបាយំ ម្ឫគយាមាសុះ, កិន្តុ តស្យោបទេឝាត៑ សវ៌្វេ លោកា វិស្មយំ គតា អតស្តេ តស្មាទ៑ ពិភ្យុះ។
19 When evening came, he went out of the city.
អថ សាយំសមយ ឧបស្ថិតេ យីឝុន៌គរាទ៑ ពហិវ៌វ្រាជ។
20 As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away from the roots.
អនន្តរំ ប្រាតះកាលេ តេ តេន មាគ៌េណ គច្ឆន្តស្តមុឌុម្ពរមហីរុហំ សមូលំ ឝុឞ្កំ ទទ្ឫឝុះ។
21 Peter, remembering, said to him, “Rabbi, look! The fig tree which you cursed has withered away.”
តតះ បិតរះ បូវ៌្វវាក្យំ ស្មរន៑ យីឝុំ ពភាឞំ, ហេ គុរោ បឝ្យតុ យ ឧឌុម្ពរវិដបី ភវតា ឝប្តះ ស ឝុឞ្កោ ពភូវ។
22 Yeshua answered them, “Have faith in God.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយមីឝ្វរេ វិឝ្វសិត។
23 For most certainly I tell you, whoever may tell this mountain, ‘Be taken up and cast into the sea,’ and doesn’t doubt in his heart, but believes that what he says is happening, he shall have whatever he says.
យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ កោបិ យទ្យេតទ្គិរិំ វទតិ, ត្វមុត្ថាយ គត្វា ជលធៅ បត, ប្រោក្តមិទំ វាក្យមវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ, មនសា កិមបិ ន សន្ទិហ្យ ចេទិទំ វិឝ្វសេត៑ តហ៌ិ តស្យ វាក្យានុសារេណ តទ៑ ឃដិឞ្យតេ។
24 Therefore I tell you, all things whatever you pray and ask for, believe that you have received them, and you shall have them.
អតោ ហេតោរហំ យុឞ្មាន៑ វច្មិ, ប្រាត៌្ហនាកាលេ យទ្យទាកាំក្ឞិឞ្យធ្វេ តត្តទវឝ្យំ ប្រាប្ស្យថ, ឥត្ថំ វិឝ្វសិត, តតះ ប្រាប្ស្យថ។
25 Whenever you stand praying, forgive, if you have anything against anyone; so that your Father, who is in heaven, may also forgive you your transgressions.
អបរញ្ច យុឞ្មាសុ ប្រាត៌្ហយិតុំ សមុត្ថិតេឞុ យទិ កោបិ យុឞ្មាកម៑ អបរាធី តិឞ្ឋតិ, តហ៌ិ តំ ក្ឞមធ្វំ, តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកំ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំមិ ក្ឞមិឞ្យតេ។
26 But if you do not forgive, neither will your Father in heaven forgive your transgressions.”
កិន្តុ យទិ ន ក្ឞមធ្វេ តហ៌ិ វះ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំសិ ន ក្ឞមិឞ្យតេ។
27 They came again to Jerusalem, and as he was walking in the temple, the chief priests, the scribes, and the elders came to him,
អនន្តរំ តេ បុន រ្យិរូឝាលមំ ប្រវិវិឝុះ, យីឝុ រ្យទា មធ្យេមន្ទិរម៑ ឥតស្តតោ គច្ឆតិ, តទានីំ ប្រធានយាជកា ឧបាធ្យាយាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តទន្តិកមេត្យ កថាមិមាំ បប្រច្ឆុះ,
28 and they began saying to him, “By what authority do you do these things? Or who gave you this authority to do these things?”
ត្វំ កេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? តថៃតានិ កម៌្មាណិ កត៌្តាំ កេនាទិឞ្ដោសិ?
29 Yeshua said to them, “I will ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ អហមបិ យុឞ្មាន៑ ឯកកថាំ ប្ឫច្ឆាមិ, យទិ យូយំ តស្យា ឧត្តរំ កុរុថ, តហ៌ិ កយាជ្ញយាហំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ តទ៑ យុឞ្មភ្យំ កថយិឞ្យាមិ។
30 The immersion of Yochanan—was it from heaven, or from men? Answer me.”
យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរាត៑ ជាតំ កិំ មានវាត៑? តន្មហ្យំ កថយត។
31 They reasoned with themselves, saying, “If we should say, ‘From heaven;’ he will say, ‘Why then did you not believe him?’
តេ បរស្បរំ វិវេក្តុំ ប្រារេភិរេ, តទ៑ ឦឝ្វរាទ៑ ពភូវេតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ កុតស្តំ ន ប្រត្យៃត? កថមេតាំ កថយិឞ្យតិ។
32 If we should say, ‘From men’”—they feared the people, for all held Yochanan to really be a prophet.
មានវាទ៑ អភវទិតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ លោកេភ្យោ ភយមស្តិ យតោ ហេតោះ សវ៌្វេ យោហនំ សត្យំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មន្យន្តេ។
33 They answered Yeshua, “We don’t know.” Yeshua said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
អតឯវ តេ យីឝុំ ប្រត្យវាទិឞុ រ្វយំ តទ៑ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។ យីឝុរុវាច, តហ៌ិ យេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ, អហមបិ យុឞ្មភ្យំ តន្ន កថយិឞ្យាមិ។
