< Luke 1 >

1 Since many have undertaken to set in order a narrative concerning those matters which have been fulfilled amongst us,
επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
2 even as those who from the beginning were eyewitnesses and servants of the word delivered them to us,
καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
3 it seemed good to me also, having traced the course of all things accurately from the first, to write to you in order, most excellent Theophilus;
εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
4 that you might know the certainty concerning the things in which you were instructed.
ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
5 There was in the days of Herod, the king of Judea, a certain priest named Zechariah, of the priestly division of Abijah. He had a wife of the daughters of Aaron, and her name was Elisheva.
εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και η γυνη αυτου εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ
6 They were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and ordinances of the Lord.
ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι ενωπιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
7 But they had no child, because Elisheva was barren, and they both were well advanced in years.
και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι η ελισαβετ ην στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
8 Now while he executed the priest’s office before God in the order of his division
εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου
9 according to the custom of the priest’s office, his lot was to enter into the temple of the Lord and burn incense.
κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
10 The whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense.
και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
11 An angel of the Lord appeared to him, standing on the right side of the altar of incense.
ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
12 Zechariah was troubled when he saw him, and fear fell upon him.
και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
13 But the angel said to him, “Don’t be afraid, Zechariah, because your request has been heard. Your wife, Elisheva, will bear you a son, and you shall call his name Yochanan.
ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
14 You will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth.
και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γεννησει αυτου χαρησονται
15 For he will be great in the sight of the Lord, and he will drink no wine nor strong drink. He will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb.
εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
16 He will turn many of the children of Israel to the Lord their God.
και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
17 He will go before him in the spirit and power of Elijah, ‘to turn the hearts of the fathers to the children,’ and the disobedient to the wisdom of the just; to prepare a people prepared for the Lord.”
και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
18 Zechariah said to the angel, “How can I be sure of this? For I am an old man, and my wife is well advanced in years.”
και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
19 The angel answered him, “I am Gabriel, who stands in the presence of God. I was sent to speak to you and to bring you this good news.
και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
20 Behold, you will be silent and not able to speak until the day that these things will happen, because you didn’t believe my words, which will be fulfilled in their proper time.”
και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
21 The people were waiting for Zechariah, and they marvelled that he delayed in the temple.
και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω
22 When he came out, he could not speak to them. They perceived that he had seen a vision in the temple. He continued making signs to them, and remained mute.
εξελθων δε ουκ ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
23 When the days of his service were fulfilled, he departed to his house.
και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
24 After these days Elisheva his wife conceived, and she hid herself five months, saying,
μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
25 “Thus has the Lord done to me in the days in which he looked at me, to take away my reproach amongst men.”
οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν το ονειδος μου εν ανθρωποις
26 Now in the sixth month, the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth,
εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρετ
27 to a virgin pledged to be married to a man whose name was Joseph, of David’s house. The virgin’s name was Miriam.
προς παρθενον μεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
28 Having come in, the angel said to her, “Rejoice, you highly favoured one! The Lord is with you. Blessed are you amongst women!”
και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξιν
29 But when she saw him, she was greatly troubled at the saying, and considered what kind of salutation this might be.
η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω αυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
30 The angel said to her, “Don’t be afraid, Miriam, for you have found favour with God.
και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
31 Behold, you will conceive in your womb and give birth to a son, and shall name him ‘Yeshua.’
και ιδου συλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
32 He will be great and will be called the Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his father David,
ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτου
33 and he will reign over the house of Jacob forever. There will be no end to his Kingdom.” (aiōn g165)
και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος (aiōn g165)
34 Miriam said to the angel, “How can this be, seeing I am a virgin?”
ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω
35 The angel answered her, “The Holy Spirit will come on you, and the power of the Most High will overshadow you. Therefore also the holy one who is born from you will be called the Son of God.
και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
36 Behold, Elisheva your relative also has conceived a son in her old age; and this is the sixth month with her who was called barren.
και ιδου ελισαβετ η συγγενης σου και αυτη συνειληφυια υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
37 For nothing spoken by God is impossible.”
οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα
38 Miriam said, “Behold, the servant of the Lord; let it be done to me according to your word.” Then the angel departed from her.
ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
39 Miriam arose in those days and went into the hill country with haste, into a city of Judah,
αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
40 and entered into the house of Zechariah and greeted Elisheva.
και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
41 When Elisheva heard Miriam’s greeting, the baby leapt in her womb; and Elisheva was filled with the Holy Spirit.
και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριας εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
42 She called out with a loud voice and said, “Blessed are you amongst women, and blessed is the fruit of your womb!
και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
43 Why am I so favoured, that the mother of my Lord should come to me?
και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με
44 For behold, when the voice of your greeting came into my ears, the baby leapt in my womb for joy!
ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν το βρεφος εν αγαλλιασει εν τη κοιλια μου
45 Blessed is she who believed, for there will be a fulfilment of the things which have been spoken to her from the Lord!”
και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
46 Miriam said, “My soul magnifies the Lord.
και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
47 My spirit has rejoiced in God my Saviour,
και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
48 for he has looked at the humble state of his servant. For behold, from now on, all generations will call me blessed.
οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
49 For he who is mighty has done great things for me. Holy is his name.
οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
50 His mercy is for generations and generations on those who fear him.
και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον
51 He has shown strength with his arm. He has scattered the proud in the imagination of their hearts.
εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
52 He has put down princes from their thrones, and has exalted the lowly.
καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
53 He has filled the hungry with good things. He has sent the rich away empty.
πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
54 He has given help to Israel, his servant, that he might remember mercy,
αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
55 as he spoke to our fathers, to Abraham and his offspring forever.” (aiōn g165)
καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος (aiōn g165)
56 Miriam stayed with her about three months, and then returned to her house.
εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
57 Now the time that Elisheva should give birth was fulfilled, and she gave birth to a son.
τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
58 Her neighbours and her relatives heard that the Lord had magnified his mercy towards her, and they rejoiced with her.
και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
59 On the eighth day, they came to circumcise the child; and they would have called him Zechariah, after the name of his father.
και εγενετο εν τη ογδοη ημερα ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
60 His mother answered, “Not so; but he will be called Yochanan.”
και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
61 They said to her, “There is no one amongst your relatives who is called by this name.”
και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εν τη συγγενεια σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
62 They made signs to his father, what he would have him called.
ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτον
63 He asked for a writing tablet, and wrote, “His name is Yochanan.” They all marvelled.
και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εσται το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
64 His mouth was opened immediately and his tongue freed, and he spoke, blessing God.
ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
65 Fear came on all who lived around them, and all these sayings were talked about throughout all the hill country of Judea.
και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
66 All who heard them laid them up in their heart, saying, “What then will this child be?” The hand of the Lord was with him.
και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και χειρ κυριου ην μετ αυτου
67 His father Zechariah was filled with the Holy Spirit, and prophesied, saying,
και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και προεφητευσεν λεγων
68 “Blessed be the Lord, the God of Israel, for he has visited and redeemed his people;
ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
69 and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David
και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν τω οικω δαυιδ του παιδος αυτου
70 (as he spoke by the mouth of his holy prophets who have been from of old), (aiōn g165)
καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων των απ αιωνος προφητων αυτου (aiōn g165)
71 salvation from our enemies and from the hand of all who hate us;
σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας
72 to show mercy towards our fathers, to remember his holy covenant,
ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
73 the oath which he swore to Abraham our father,
ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων
74 to grant to us that we, being delivered out of the hand of our enemies, should serve him without fear,
του δουναι ημιν αφοβως εκ χειρος των εχθρων ημων ρυσθεντας λατρευειν αυτω
75 in holiness and righteousness before him all the days of our life.
εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας της ζωης ημων
76 And you, child, will be called a prophet of the Most High; for you will go before the face of the Lord to prepare his ways,
και συ παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προ προσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
77 to give knowledge of salvation to his people by the remission of their sins,
του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων
78 because of the tender mercy of our God, by which the dawn from on high will visit us,
δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψους
79 to shine on those who sit in darkness and the shadow of death; to guide our feet into the way of peace.”
επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
80 The child was growing and becoming strong in spirit, and was in the desert until the day of his public appearance to Israel.
το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ

< Luke 1 >