Luke 22
1 Now the feast of unleavened bread, which is called the Passover, was approaching.
| و چون عید فطیر که به فصح معروف است نزدیک شد، | ۱ |
2 The chief priests and the scribes sought how they might put him to death, for they feared the people.
| روسای کهنه وکاتبان مترصد می‌بودند که چگونه او را به قتل رسانند، زیرا که از قوم ترسیدند. | ۲ |
3 Satan entered into Judah, who was also called Iscariot, who was counted with the twelve.
| اما شیطان در یهودای مسمی به اسخریوطی که از‌جمله آن دوازده بود داخل گشت، | ۳ |
4 He went away and talked with the chief priests and captains about how he might deliver him to them.
| و اورفته با روسای کهنه و سرداران سپاه گفتگو کرد که چگونه او را به ایشان تسلیم کند. | ۴ |
5 They were glad, and agreed to give him money.
| ایشان شادشده با او عهد بستند که نقدی به وی دهند. | ۵ |
6 He consented and sought an opportunity to deliver him to them in the absence of the multitude.
| و اوقبول کرده در صدد فرصتی برآمد که اورا درنهانی از مردم به ایشان تسلیم کند. | ۶ |
7 The day of unleavened bread came, on which the Passover must be sacrificed.
| اما چون روز فطیر که در آن می‌بایست فصح را ذبح کنند رسید، | ۷ |
8 Yeshua sent Peter and Yochanan, saying, “Go and prepare the Passover for us, that we may eat.”
| پطرس و یوحنا را فرستاده، گفت: «بروید و فصح را بجهت ما آماده کنید تابخوریم.» | ۸ |
9 They said to him, “Where do you want us to prepare?”
| به وی گفتند: «در کجا می‌خواهی مهیا کنیم؟» | ۹ |
10 He said to them, “Behold, when you have entered into the city, a man carrying a pitcher of water will meet you. Follow him into the house which he enters.
| ایشان را گفت: «اینک هنگامی که داخل شهر شوید، شخصی با سبوی آب به شمابرمی خورد. به خانه‌ای که او درآید، از عقب وی بروید، | ۱۰ |
11 Tell the master of the house, ‘The Rabbi says to you, “Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?”’
| و به صاحب‌خانه گویید، استاد تو را می گوید مهمانخانه کجا است تا در آن فصح را باشاگردان خود بخورم. | ۱۱ |
12 He will show you a large, furnished upper room. Make preparations there.”
| او بالاخانه‌ای بزرگ ومفروش به شما نشان خواهد داد در آنجا مهیاسازید.» | ۱۲ |
13 They went, found things as Yeshua had told them, and they prepared the Passover.
| پس رفته چنانکه به ایشان گفته بودیافتند و فصح را آماده کردند. | ۱۳ |
14 When the hour had come, he sat down with the twelve emissaries.
| و چون وقت رسید با دوازده رسول بنشست. | ۱۴ |
15 He said to them, “I have earnestly desired to eat this Passover with you before I suffer,
| و به ایشان گفت: «اشتیاق بی‌نهایت داشتم که پیش از زحمت دیدنم، این فصح را باشما بخورم. | ۱۵ |
16 for I tell you, I will no longer by any means eat of it until it is fulfilled in God’s Kingdom.”
| زیرا به شما می‌گویم از این دیگرنمی خورم تا وقتی که در ملکوت خدا تمام شود.» | ۱۶ |
17 He received a cup, and when he had given thanks, he said, “Take this and share it amongst yourselves,
| پس پیاله‌ای گرفته، شکر نمود و گفت: «این رابگیرید و در میان خود تقسیم کنید. | ۱۷ |
18 for I tell you, I will not drink at all again from the fruit of the vine, until God’s Kingdom comes.”
| زیرا به شما می‌گویم که تا ملکوت خدا نیاید، از میوه مودیگر نخواهم نوشید.» | ۱۸ |
19 He took bread, and when he had given thanks, he broke and gave it to them, saying, “This is my body which is given for you. Do this in memory of me.”
| و نان را گرفته، شکرنمود و پاره کرده، به ایشان داد و گفت: «این است جسد من که برای شما داده می‌شود، این را به یادمن به‌جا آرید.» | ۱۹ |
20 Likewise, he took the cup after supper, saying, “This cup is the new covenant in my blood, which is poured out for you.
| و همچنین بعد از شام پیاله راگرفت و گفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته می‌شود. | ۲۰ |
21 But behold, the hand of him who betrays me is with me on the table.
| لیکن اینک دست آن کسی‌که مرا تسلیم می‌کند با من در سفره است. | ۲۱ |
22 The Son of Man indeed goes as it has been determined, but woe to that man through whom he is betrayed!”
| زیرا که پسر انسان برحسب آنچه مقدراست، می‌رود لیکن وای بر آن کسی‌که او را تسلیم کند.» | ۲۲ |
23 They began to question amongst themselves which of them it was who would do this thing.
| آنگاه از یکدیگر شروع کردند به پرسیدن که کدام‌یک از ایشان باشد که این کار بکند؟ | ۲۳ |
24 A dispute also arose amongst them, which of them was considered to be greatest.
| و در میان ایشان نزاعی نیز افتاد که کدام‌یک ازایشان بزرگتر می‌باشد؟ | ۲۴ |
25 He said to them, “The kings of the nations lord it over them, and those who have authority over them are called ‘benefactors.’
| آنگاه به ایشان گفت: «سلاطین امت‌ها بر ایشان سروری می‌کنند وحکام خود را ولی‌نعمت می‌خوانند. | ۲۵ |
26 But not so with you. Rather, the one who is greater amongst you, let him become as the younger, and one who is governing, as one who serves.
| لیکن شماچنین مباشید، بلکه بزرگتر از شما مثل کوچکترباشد و پیشوا چون خادم. | ۲۶ |
27 For who is greater, one who sits at the table, or one who serves? Isn’t it he who sits at the table? But I am amongst you as one who serves.
| زیرا کدام‌یک بزرگتراست آنکه به غذا نشیند یا آنکه خدمت کند آیانیست آنکه نشسته است؟ لیکن من در میان شماچون خادم هستم. | ۲۷ |
28 “But you are those who have continued with me in my trials.
| و شما کسانی می‌باشید که در امتحانهای من با من به‌سر بردید. | ۲۸ |
29 I confer on you a kingdom, even as my Father conferred on me,
| و من ملکوتی برای شما قرار می‌دهم چنانکه پدرم برای من مقرر فرمود. | ۲۹ |
30 that you may eat and drink at my table in my Kingdom. You will sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel.”
| تا در ملکوت من از خوان من بخورید و بنوشید و بر کرسیها نشسته بردوازده سبط اسرائیل داوری کنید.» | ۳۰ |
31 The Lord said, “Simon, Simon, behold, Satan asked to have all of you, that he might sift you as wheat,
| پس خداوند گفت: «ای شمعون، ای شمعون، اینک شیطان خواست شما را چون گندم غربال کند، | ۳۱ |
32 but I prayed for you, that your faith wouldn’t fail. You, when once you have turned again, establish your brothers.”
| لیکن من برای تو دعا کردم تاایمانت تلف نشود و هنگامی که تو بازگشت کنی برادران خود را استوار نما.» | ۳۲ |
33 He said to him, “Lord, I am ready to go with you both to prison and to death!”
| به وی گفت: «ای خداوند حاضرم که با تو بروم حتی در زندان و درموت.» | ۳۳ |
34 He said, “I tell you, Peter, the rooster will by no means crow today until you deny that you know me three times.”
| گفت: «تو را می‌گویم‌ای پطرس امروزخروس بانگ نزده باشد که سه مرتبه انکار خواهی کرد که مرا نمی شناسی.» | ۳۴ |
35 He said to them, “When I sent you out without purse, bag, and sandals, did you lack anything?” They said, “Nothing.”
| و به ایشان گفت: «هنگامی که شما را بی‌کیسه و توشه‌دان و کفش فرستادم به هیچ‌چیز محتاج شدید؟» گفتند هیچ. | ۳۵ |
36 Then he said to them, “But now, whoever has a purse, let him take it, and likewise a bag. Whoever has none, let him sell his cloak, and buy a sword.
| پس به ایشان گفت: «لیکن الان هر‌که کیسه دارد، آن را بردارد و همچنین توشه‌دان را و کسی‌که شمشیر ندارد جامه خود را فروخته آن رابخرد. | ۳۶ |
37 For I tell you that this which is written must still be fulfilled in me: ‘He was counted with transgressors.’ For that which concerns me is being fulfilled.”
| زیرا به شما می‌گویم که این نوشته در من می‌باید به انجام رسید، یعنی با گناهکاران محسوب شد زیرا هر‌چه در خصوص من است، انقضا دارد. | ۳۷ |
38 They said, “Lord, behold, here are two swords.” He said to them, “That is enough.”
| گفتند: «ای خداوند اینک دوشمشیر.» به ایشان گفت: «کافی است.» | ۳۸ |
39 He came out and went, as his custom was, to the Mount of Olives. His disciples also followed him.
| و برحسب عادت بیرون شده به کوه زیتون رفت و شاگردانش از عقب او رفتند. | ۳۹ |
40 When he was at the place, he said to them, “Pray that you don’t enter into temptation.”
| و چون به آن موضع رسید، به ایشان گفت: «دعا کنید تا درامتحان نیفتید.» | ۴۰ |
41 He was withdrawn from them about a stone’s throw, and he knelt down and prayed,
| و او از ایشان به مسافت پرتاپ سنگی دور شده، به زانو درآمد و دعا کرده، گفت: | ۴۱ |
42 saying, “Father, if you are willing, remove this cup from me. Nevertheless, not my will, but yours, be done.”
| «ای پدر اگر بخواهی این پیاله را از من بگردان، لیکن نه به خواهش من بلکه به اراده تو.» | ۴۲ |
43 An angel from heaven appeared to him, strengthening him.
| وفرشته‌ای از آسمان بر او ظاهر شده او را تقویت می‌نمود. | ۴۳ |
44 Being in agony, he prayed more earnestly. His sweat became like great drops of blood falling down on the ground.
| پس به مجاهده افتاده به سعی بلیغتردعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت. | ۴۴ |
45 When he rose up from his prayer, he came to the disciples and found them sleeping because of grief,
| پس از دعا برخاسته نزدشاگردان خود آمده ایشان را از حزن در خواب یافت. | ۴۵ |
46 and said to them, “Why do you sleep? Rise and pray that you may not enter into temptation.”
| به ایشان گفت: «برای چه در خواب هستید؟ برخاسته دعا کنید تا در امتحان نیفتید.» | ۴۶ |
47 While he was still speaking, a crowd appeared. He who was called Judah, one of the twelve, was leading them. He came near to Yeshua to kiss him.
| و سخن هنوز بر زبانش بود که ناگاه جمعی آمدند و یکی از آن دوازده که یهودا نام داشت بردیگران سبقت جسته نزد عیسی آمد تا او راببوسد. | ۴۷ |
48 But Yeshua said to him, “Judah, do you betray the Son of Man with a kiss?”
| و عیسی بدو گفت: «ای یهودا آیا به بوسه پسر انسان را تسلیم می‌کنی؟» | ۴۸ |
49 When those who were around him saw what was about to happen, they said to him, “Lord, shall we strike with the sword?”
| رفقایش چون دیدند که چه می‌شود عرض کردند خداوندابه شمشیر بزنیم. | ۴۹ |
50 A certain one of them struck the servant of the high priest, and cut off his right ear.
| و یکی از ایشان، غلام رئیس کهنه را زده، گوش راست او را از تن جدا کرد. | ۵۰ |
51 But Yeshua answered, “Let me at least do this”—and he touched his ear and healed him.
| عیسی متوجه شده گفت: «تا به این بگذارید.» وگوش او را لمس نموده، شفا داد. | ۵۱ |
52 Yeshua said to the chief priests, captains of the temple, and elders, who had come against him, “Have you come out as against a robber, with swords and clubs?
| پس عیسی به روسای کهنه و سرداران سپاه هیکل و مشایخی که نزد او آمده بودند گفت: «گویا بر دزد با شمشیرها و چوبها بیرون آمدید. | ۵۲ |
53 When I was with you in the temple daily, you didn’t stretch out your hands against me. But this is your hour, and the power of darkness.”
| وقتی که هر روزه در هیکل با شما می‌بودم دست بر من دراز نکردید، لیکن این است ساعت شما و قدرت ظلمت.» | ۵۳ |
54 They seized him and led him away, and brought him into the high priest’s house. But Peter followed from a distance.
| پس او را گرفته بردند و به‌سرای رئیس کهنه آوردند و پطرس از دور از عقب می‌آمد. | ۵۴ |
55 When they had kindled a fire in the middle of the courtyard and had sat down together, Peter sat amongst them.
| و چون در میان ایوان آتش افروخته گردش نشسته بودند، پطرس در میان ایشان بنشست. | ۵۵ |
56 A certain servant girl saw him as he sat in the light, and looking intently at him, said, “This man also was with him.”
| آنگاه کنیزکی چون او را در روشنی آتش نشسته دید بر او چشم دوخته گفت: «این شخص هم با او می‌بود.» | ۵۶ |
57 He denied Yeshua, saying, “Woman, I don’t know him.”
| او وی را انکار کرده گفت: «ای زن او را نمی شناسم.» | ۵۷ |
58 After a little while someone else saw him and said, “You also are one of them!” But Peter answered, “Man, I am not!”
| بعد از زمانی دیگری او را دیده گفت: «تو از اینها هستی.» پطرس گفت: «ای مرد، من نیستم.» | ۵۸ |
59 After about one hour passed, another confidently affirmed, saying, “Truly this man also was with him, for he is a Galilean!”
| و چون تخمین یک ساعت گذشت یکی دیگر با تاکیدگفت: «بلاشک این شخص از رفقای او است زیراکه جلیلی هم هست.» | ۵۹ |
60 But Peter said, “Man, I don’t know what you are talking about!” Immediately, while he was still speaking, a rooster crowed.
| پطرس گفت: «ای مردنمی دانم چه می‌گویی؟» در همان ساعت که این رامی گفت خروس بانگ زد. | ۶۰ |
61 The Lord turned and looked at Peter. Then Peter remembered the Lord’s word, how he said to him, “Before the rooster crows you will deny me three times.”
| آنگاه خداوندروگردانیده به پطرس نظر افکند پس پطرس آن کلامی را که خداوند به وی گفته بود به‌خاطرآورد که قبل از بانگ زدن خروس سه مرتبه مراانکار خواهی کرد. | ۶۱ |
62 He went out, and wept bitterly.
| پس پطرس بیرون رفته زارزار بگریست. | ۶۲ |
63 The men who held Yeshua mocked him and beat him.
| و کسانی که عیسی را گرفته بودند، او راتازیانه زده استهزا نمودند. | ۶۳ |
64 Having blindfolded him, they struck him on the face and asked him, “Prophesy! Who is the one who struck you?”
| و چشم او را بسته طپانچه بر رویش زدند و از وی سوال کرده، گفتند: «نبوت کن که تو را زده است؟» | ۶۴ |
65 They spoke many other things against him, insulting him.
| و بسیارکفر دیگر به وی گفتند. | ۶۵ |
66 As soon as it was day, the assembly of the elders of the people were gathered together, both chief priests and scribes, and they led him away into their council, saying,
| و چون روز شد اهل شورای قوم یعنی روسای کهنه و کاتبان فراهم آمده در مجلس خوداو را آورده، | ۶۶ |
67 “If you are the Messiah, tell us.” But he said to them, “If I tell you, you won’t believe,
| گفتند: «اگر تو مسیح هستی به مابگو: «او به ایشان گفت: «اگر به شما گویم مراتصدیق نخواهید کرد. | ۶۷ |
68 and if I ask, you will in no way answer me or let me go.
| و اگر از شما سوال کنم جواب نمی دهید و مرا رها نمی کنید. | ۶۸ |
69 From now on, the Son of Man will be seated at the right hand of the power of God.”
| لیکن بعداز این پسر انسان به طرف راست قوت خداخواهد نشست.» | ۶۹ |
70 They all said, “Are you then the Son of God?” He said to them, “You say it, because I am.”
| همه گفتند: «پس تو پسر خداهستی؟» او به ایشان گفت: «شما می‌گویید که من هستم.» | ۷۰ |
71 They said, “Why do we need any more witness? For we ourselves have heard from his own mouth!”
| گفتند: «دیگر ما را چه حاجت به شهادت است، زیرا خود از زبانش شنیدیم.» | ۷۱ |
