Lamentations 3
1 I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. |
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. |
3 Surely he turns his hand against me again and again all day long.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. |
4 He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. |
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. |
6 He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. |
7 He has walled me about, so that I can’t go out. He has made my chain heavy.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. |
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. |
9 He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. |
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ |
11 He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. |
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، |
13 He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. |
14 I have become a derision to all my people, and their song all day long.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. |
15 He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. |
16 He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. |
17 You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. |
18 I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. |
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. |
20 My soul still remembers them, and is bowed down within me.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. |
21 This I recall to my mind; therefore I have hope.
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که |
22 It is because of the LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies don’t fail.
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. |
23 They are new every morning. Great is your faithfulness.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. |
24 “The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» |
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. |
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. |
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. |
28 Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند |
29 Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. |
30 Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، |
31 For the Lord will not cast off forever.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. |
32 For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. |
33 For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. |
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، |
35 to turn away the right of a man before the face of the Most High,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، |
36 to subvert a man in his cause, the Lord doesn’t approve.
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ |
37 Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord doesn’t command it?
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ |
38 Doesn’t evil and good come out of the mouth of the Most High?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ |
39 Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ |
40 Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. |
41 Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: |
42 “We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. |
43 “You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. |
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. |
45 You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. |
46 “All our enemies have opened their mouth wide against us.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. |
47 Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» |
48 My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست |
49 My eye pours down and doesn’t cease, without any intermission,
50 until the LORD looks down, and sees from heaven.
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! |
51 My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. |
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. |
53 They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. |
54 Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. |
55 I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم |
56 You heard my voice: “Don’t hide your ear from my sighing, and my cry.”
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. |
57 You came near in the day that I called on you. You said, “Don’t be afraid.”
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» |
58 Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. |
59 LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. |
60 You have seen all their vengeance and all their plans against me.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. |
61 You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. |
62 the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. |
63 You see their sitting down and their rising up. I am their song.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. |
64 You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. |
65 You will give them hardness of heart, your curse to them.
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. |
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. |
