Job 23

1 Then Job answered,

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 “Even today my complaint is rebellious. His hand is heavy in spite of my groaning.

Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

3 Oh that I knew where I might find him! That I might come even to his seat!

O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

4 I would set my cause in order before him, and fill my mouth with arguments.

Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

5 I would know the words which he would answer me, and understand what he would tell me.

Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

6 Would he contend with me in the greatness of his power? No, but he would listen to me.

Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

7 There the upright might reason with him, so I should be delivered forever from my judge.

Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

8 “If I go east, he is not there. If I go west, I can’t find him.

[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

9 He works to the north, but I can’t see him. He turns south, but I can’t catch a glimpse of him.

[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

10 But he knows the way that I take. When he has tried me, I will come out like gold.

Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

11 My foot has held fast to his steps. I have kept his way, and not turned away.

Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

12 I haven’t gone back from the commandment of his lips. I have treasured up the words of his mouth more than my necessary food.

Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

13 But he stands alone, and who can oppose him? What his soul desires, even that he does.

Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

14 For he performs that which is appointed for me. Many such things are with him.

Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

15 Therefore I am terrified at his presence. When I consider, I am afraid of him.

Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

16 For God has made my heart faint. The Almighty has terrified me.

Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

17 Because I was not cut off before the darkness, neither did he cover the thick darkness from my face.

O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.