1 Corinthians 13
1 If I speak with the languages of men and of angels, but don’t have love, I have become sounding brass or a clanging cymbal.
İnsanların ve meleklerin diliyle konuşsam, ama sevgim olmasa, ses çıkaran bakırdan ya da çınlayan zilden farkım kalmaz.
2 If I have the gift of prophecy, and know all mysteries and all knowledge, and if I have all faith, so as to remove mountains, but don’t have love, I am nothing.
Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam, dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim.
3 If I give away all my goods to feed the poor, and if I give my body to be burnt, but don’t have love, it profits me nothing.
Varımı yoğumu sadaka olarak dağıtsam, bedenimi yakılmak üzere teslim etsem, ama sevgim olmasa, bunun bana hiçbir yararı olmaz.
4 Love is patient and is kind. Love doesn’t envy. Love doesn’t brag, is not proud,
Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez.
5 doesn’t behave itself inappropriately, doesn’t seek its own way, is not provoked, takes no account of evil;
Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz.
6 doesn’t rejoice in unrighteousness, but rejoices with the truth;
Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir.
7 bears all things, believes all things, hopes all things, and endures all things.
Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.
8 Love never fails. But where there are prophecies, they will be done away with. Where there are various languages, they will cease. Where there is knowledge, it will be done away with.
Sevgi asla son bulmaz. Ama peygamberlikler ortadan kalkacak, diller sona erecek, bilgi ortadan kalkacaktır.
9 For we know in part and we prophesy in part;
Çünkü bilgimiz de peygamberliğimiz de sınırlıdır.
10 but when that which is complete has come, then that which is partial will be done away with.
Ne var ki, yetkin olan geldiğinde sınırlı olan ortadan kalkacaktır.
11 When I was a child, I spoke as a child, I felt as a child, I thought as a child. Now that I have become a man, I have put away childish things.
Çocukken çocuk gibi konuşur, çocuk gibi anlar, çocuk gibi düşünürdüm. Yetişkin biri olunca çocukça davranışları bıraktım.
12 For now we see in a mirror, dimly, but then face to face. Now I know in part, but then I will know fully, even as I was also fully known.
Şimdi her şeyi aynadaki silik görüntü gibi görüyoruz, ama o zaman yüz yüze görüşeceğiz. Şimdi bilgim sınırlıdır, ama o zaman bilindiğim gibi tam bileceğim.
13 But now faith, hope, and love remain—these three. The greatest of these is love.
İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir.
