Revelation 9
1 The fifth angel sounded, and I saw a star from the sky which had fallen to the earth. The key to the pit of the abyss was given to him. (Abyssos g12)
Nú blés fimmti engillinn. Þá sá ég einhvern, sem hafði fallið frá himnum og niður til jarðarinnar, og var honum fenginn lykillinn að hinum botnlausu undirdjúpum. (Abyssos g12)
2 He opened the pit of the abyss, and smoke went up out of the pit, like the smoke from a burning furnace. The sun and the air were darkened because of the smoke from the pit. (Abyssos g12)
Þegar hann opnaði þau gaus upp reykur, eins og úr stórum ofni, svo að sólin og loftið myrkvuðust. (Abyssos g12)
3 Then out of the smoke came locusts on the earth, and power was given to them, as the scorpions of the earth have power.
Allt í einu flugu engisprettur út úr reyknum og settust á jörðina. Þeim var gefið vald til að stinga á sama hátt og sporðdrekar.
4 They were told that they should not hurt the grass of the earth, neither any green thing, neither any tree, but only those people who don’t have God’s seal on their foreheads.
Þeim var sagt að hlífa grasi, plöntum og trjám, en ráðast hins vegar á fólk sem ekki hafði innsigli Guðs á enni sér.
5 They were given power, not to kill them, but to torment them for five months. Their torment was like the torment of a scorpion when it strikes a person.
Þeim var bannað að drepa, en þær máttu kvelja fólkið í fimm mánuði og líkjast kvalir þess, sviða eftir sporðdrekabit.
6 In those days people will seek death, and will in no way find it. They will desire to die, and death will flee from them.
Þá munu menn reyna að fremja sjálfsmorð, en án árangurs – dauðinn mun forðast þá! Menn munu óska þess að deyja, en dauðann verður hvergi að finna.
7 The shapes of the locusts were like horses prepared for war. On their heads were something like golden crowns, and their faces were like people’s faces.
Engisprettur þessar líktust hestum búnum til bardaga. Á höfðinu báru þær eitthvað sem líktist gullkórónum og andlit þeirra voru eins og mannsandlit.
8 They had hair like women’s hair, and their teeth were like those of lions.
Þær höfðu sítt hár eins og konur, en tennur þeirra voru líkastar ljónstönnum.
9 They had breastplates like breastplates of iron. The sound of their wings was like the sound of many chariots and horses rushing to war.
Þær voru klæddar brynjum, sem virtust vera úr járni, og vængjaþytur þeirra var eins og gnýr frá vögnum sem bruna fram til orrustu.
10 They have tails like those of scorpions, with stingers. In their tails they have power to harm men for five months.
Þær höfðu hala sem gat stungið eins og broddar á sporðdrekum. Þar bjó valdið sem þeim hafði verið gefið til að kvelja mennina í fimm mánuði.
11 They have over them as king the angel of the abyss. His name in Hebrew is “Abaddon”, but in Greek, he has the name “Apollyon”. (Abyssos g12)
Foringi þeirra er konungur undirdjúpanna. Nafn hans er Abaddón á hebresku. Á grísku heitir hann Apollýón – eyðandinn. (Abyssos g12)
12 The first woe is past. Behold, there are still two woes coming after this.
Hér endar fyrsti þáttur hörmunganna, en tveim er enn ólokið!
13 The sixth angel sounded. I heard a voice from the horns of the golden altar which is before God,
Þegar sjötti engillinn þeytti lúðurinn, heyrði ég rödd sem kom frá fjórum hornum gullaltarisins, sem stendur fyrir framan hásæti Guðs.
14 saying to the sixth angel who had the trumpet, “Free the four angels who are bound at the great river Euphrates!”
Röddin sagði við sjötta engilinn: „Slepptu hinum fjórum illu og voldugu öndum sem eru í haldi við fljótið mikla Evfrat.“
15 The four angels were freed who had been prepared for that hour and day and month and year, so that they might kill one third of mankind.
Þar höfðu þeir beðið þessarar stundar og talið mánuðina og dagana, en nú var þeim sleppt svo að þeir gætu drepið þriðjung alls mannkynsins.
16 The number of the armies of the horsemen was two hundred million. I heard the number of them.
Þeir stjórnuðu her sem í voru 200 milljónir manna – mér var sögð talan.
17 Thus I saw the horses in the vision and those who sat on them, having breastplates of fiery red, hyacinth blue, and sulfur yellow; and the horses’ heads resembled lions’ heads. Out of their mouths proceed fire, smoke, and sulfur.
Það næsta sem ég sá í sýninni, var að hestar þeirra geystust fram. Flestir riddaranna voru í eldrauðum brynjum, en þó voru sumir í bláum og aðrir í gulum. Höfuð hestanna líktust mest ljónshöfðum og reykur, eldur og glóandi brennisteinn vall út úr skoltum þeirra, svo að þriðjungur mannkynsins lét lífið.
18 By these three plagues, one third of mankind was killed: by the fire, the smoke, and the sulfur, which proceeded out of their mouths.
19 For the power of the horses is in their mouths and in their tails. For their tails are like serpents, and have heads; and with them they harm.
Þeir notuðu ekki aðeins kjaftinn til þess að drepa, heldur einnig töglin og þau líktust helst eitruðum höggormum, sem valda banvænum sárum.
20 The rest of mankind, who were not killed with these plagues, didn’t repent of the works of their hands, that they wouldn’t worship demons, and the idols of gold, and of silver, and of brass, and of stone, and of wood, which can’t see, hear, or walk.
En þrátt fyrir þessar plágur vildu þeir, sem lifðu þær af, ekki enn snúa sér til Guðs. Þeir vildu ekki hætta að tilbiðja illu andana né skurðgoð úr gulli, silfri, eir, steini og tré – sem hvorki geta séð, heyrt né gengið.
21 They didn’t repent of their murders, their sorceries, their sexual immorality, or their thefts.
Þeir vildu ekki iðrast og hætta manndrápum, kuldi, göldrum, lauslæti og þjófnaði.
