Revelation 8

1 When he opened the seventh seal, there was silence in heaven for about half an hour.

അനന്തരം സപ്തമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം സാർദ്ധദണ്ഡകാലം സ്വർഗോ നിഃശബ്ദോഽഭവത്|

2 I saw the seven angels who stand before God, and seven trumpets were given to them.

അപരമ് അഹമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠതഃ സപ്തദൂതാൻ അപശ്യം തേഭ്യഃ സപ്തതൂര്യ്യോഽദീയന്ത|

3 Another angel came and stood over the altar, having a golden censer. Much incense was given to him, that he should add it to the prayers of all the saints on the golden altar which was before the throne.

തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂത ആഗതഃ സ സ്വർണധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദിമുപാതിഷ്ഠത് സ ച യത് സിംഹാസനസ്യാന്തികേ സ്ഥിതായാഃ സുവർണവേദ്യാ ഉപരി സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാസു ധൂപാൻ യോജയേത് തദർഥം പ്രചുരധൂപാസ്തസ്മൈ ദത്താഃ|

4 The smoke of the incense, with the prayers of the saints, went up before God out of the angel’s hand.

തതസ്തസ്യ ദൂതസ്യ കരാത് പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാഭിഃ സംയുക്തധൂപാനാം ധൂമ ഈശ്വരസ്യ സമക്ഷം ഉദതിഷ്ഠത്|

5 The angel took the censer, and he filled it with the fire of the altar, then threw it on the earth. Thunders, sounds, lightnings, and an earthquake followed.

പശ്ചാത് സ ദൂതോ ധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദ്യാ വഹ്നിനാ പൂരയിത്വാ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തവാൻ തേന രവാ മേഘഗർജ്ജനാനി വിദ്യുതോ ഭൂമികമ്പശ്ചാഭവൻ|

6 The seven angels who had the seven trumpets prepared themselves to sound.

തതഃ പരം സപ്തതൂരീ ർധാരയന്തഃ സപ്തദൂതാസ്തൂരീ ർവാദയിതുമ് ഉദ്യതാ അഭവൻ|

7 The first sounded, and there followed hail and fire, mixed with blood, and they were thrown to the earth. One third of the earth was burned up, and one third of the trees were burned up, and all green grass was burned up.

പ്രഥമേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം രക്തമിശ്രിതൗ ശിലാവഹ്നീ സമ്ഭൂയ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തൗ തേന പൃഥിവ്യാസ്തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, തരൂണാമപി തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, ഹരിദ്വർണതൃണാനി ച സർവ്വാണി ദഗ്ധാനി|

8 The second angel sounded, and something like a great burning mountain was thrown into the sea. One third of the sea became blood,

അനന്തരം ദ്വിതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം വഹ്നിനാ പ്രജ്വലിതോ മഹാപർവ്വതഃ സാഗരേ നിക്ഷിപ്തസ്തേന സാഗരസ്യ തൃതീയാംശോ രക്തീഭൂതഃ

9 and one third of the living creatures which were in the sea died. One third of the ships were destroyed.

സാഗരേ സ്ഥിതാനാം സപ്രാണാനാം സൃഷ്ടവസ്തൂനാം തൃതീയാംശോ മൃതഃ, അർണവയാനാനാമ് അപി തൃതീയാംശോ നഷ്ടഃ|

10 The third angel sounded, and a great star fell from the sky, burning like a torch, and it fell on one third of the rivers, and on the springs of water.

അപരം തൃതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം ദീപ ഇവ ജ്വലന്തീ ഏകാ മഹതീ താരാ ഗഗണാത് നിപത്യ നദീനാം ജലപ്രസ്രവണാനാഞ്ചോപര്യ്യാവതീർണാ|

11 The name of the star is “Wormwood.” One third of the waters became wormwood. Many people died from the waters, because they were made bitter.

തസ്യാസ്താരായാ നാമ നാഗദമനകമിതി, തേന തോയാനാം തൃതീയാംശേ നാഗദമനകീഭൂതേ തോയാനാം തിക്തത്വാത് ബഹവോ മാനവാ മൃതാഃ|

12 The fourth angel sounded, and one third of the sun was struck, and one third of the moon, and one third of the stars, so that one third of them would be darkened; and the day wouldn’t shine for one third of it, and the night in the same way.

അപരം ചതുർഥദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സൂര്യ്യസ്യ തൃതീയാംശശ്ചന്ദ്രസ്യ തൃതീയാംശോ നക്ഷത്രാണാഞ്ച തൃതീയാംശഃ പ്രഹൃതഃ, തേന തേഷാം തൃതീയാംശേ ഽന്ധകാരീഭൂതേ ദിവസസ്തൃതീയാംശകാലം യാവത് തേജോഹീനോ ഭവതി നിശാപി താമേവാവസ്ഥാം ഗച്ഛതി|

13 I saw, and I heard an eagle, flying in mid heaven, saying with a loud voice, “Woe! Woe! Woe to those who dwell on the earth, because of the other blasts of the trumpets of the three angels, who are yet to sound!”

തദാ നിരീക്ഷമാണേന മയാകാശമധ്യേനാഭിപതത ഏകസ്യ ദൂതസ്യ രവഃ ശ്രുതഃ സ ഉച്ചൈ ർഗദതി, അപരൈ ര്യൈസ്ത്രിഭി ർദൂതൈസ്തൂര്യ്യോ വാദിതവ്യാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടതൂരീധ്വനിതഃ പൃഥിവീനിവാസിനാം സന്താപഃ സന്താപഃ സന്താപശ്ച സമ്ഭവിഷ്യതി|