Numbers 10

1 Yahweh spoke to Moses, saying,

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

2 “Make two trumpets of silver. You shall make them of beaten work. You shall use them for the calling of the congregation and for the journeying of the camps.

۲ «برای خود دو کرنای نقره بساز، آنهارا از چرخکاری درست کن، و آنها را بجهت خواندن جماعت و کوچیدن اردو بکار ببر.

3 When they blow them, all the congregation shall gather themselves to you at the door of the Tent of Meeting.

۳ وچون آنها را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به درخیمه اجتماع جمع شوند.

4 If they blow just one, then the princes, the heads of the thousands of Israel, shall gather themselves to you.

۴ و چون یکی رابنوازند، سروران و روسای هزاره های اسرائیل نزد تو جمع شوند.

5 When you blow an alarm, the camps that lie on the east side shall go forward.

۵ و چون تیز آهنگ بنوازیدمحله هایی که به طرف مشرق جا دارند، کوچ بکنند.

6 When you blow an alarm the second time, the camps that lie on the south side shall go forward. They shall blow an alarm for their journeys.

۶ و چون مرتبه دوم تیز آهنگ بنوازید، محله هایی که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ بجهت کوچ دادن ایشان تیز آهنگ بنوازند.

7 But when the assembly is to be gathered together, you shall blow, but you shall not sound an alarm.

۷ و بجهت جمع کردن جماعت بنوازید، لیکن تیزآهنگ منوازید.

8 “The sons of Aaron, the priests, shall blow the trumpets. This shall be to you for a statute forever throughout your generations.

۸ «و بنی هارون کهنه، کرناها را بنوازند. این برای شما در نسلهای شما فریضه ابدی باشد.

9 When you go to war in your land against the adversary who oppresses you, then you shall sound an alarm with the trumpets. Then you will be remembered before Yahweh your God, and you will be saved from your enemies.

۹ وچون در زمین خود برای مقاتله با دشمنی که برشما تعدی می‌نمایند می‌روید، کرناها را تیزآهنگ بنوازید، پس به حضور یهوه خدای خودبیاد آورده خواهید شد، و از دشمنان خود نجات خواهید یافت.

10 “Also in the day of your gladness, and in your set feasts, and in the beginnings of your months, you shall blow the trumpets over your burnt offerings, and over the sacrifices of your peace offerings; and they shall be to you for a memorial before your God. I am Yahweh your God.”

۱۰ و در روز شادی خود و درعیدها و در اول ماه های خود کرناها را برقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی خودبنوازید، تا برای شما به حضور خدای شمایادگاری باشد. من یهوه خدای شما هستم.»

11 In the second year, in the second month, on the twentieth day of the month, the cloud was taken up from over the tabernacle of the covenant.

۱۱ و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر از بالای خیمه شهادت برداشته شد،

12 The children of Israel went forward on their journeys out of the wilderness of Sinai; and the cloud stayed in the wilderness of Paran.

۱۲ وبنی‌اسرائیل به مراحل خود از صحرای سینا کوچ کردند، و ابر در صحرای فاران ساکن شد،

13 They first went forward according to the commandment of Yahweh by Moses.

۱۳ وایشان اول به فرمان خداوند به واسطه موسی کوچ کردند.

14 First, the standard of the camp of the children of Judah went forward according to their armies. Nahshon the son of Amminadab was over his army.

۱۴ و علم محله بنی یهودا، اول با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او نحشون بن عمیناداب بود.

15 Nethanel the son of Zuar was over the army of the tribe of the children of Issachar.

۱۵ و بر فوج سبط بنی یساکار، نتنائیل بن صوغر.

16 Eliab the son of Helon was over the army of the tribe of the children of Zebulun.

۱۶ و بر فوج سبط بنی زبولون، الیاب بن حیلون.

17 The tabernacle was taken down; and the sons of Gershon and the sons of Merari, who bore the tabernacle, went forward.

۱۷ پس مسکن را پایین آوردند و بنی جرشون وبنی مراری که حاملان مسکن بودند، کوچ کردند.

18 The standard of the camp of Reuben went forward according to their armies. Elizur the son of Shedeur was over his army.

۱۸ و علم محله روبین با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیصور بن شدیئور بود.

19 Shelumiel the son of Zurishaddai was over the army of the tribe of the children of Simeon.

۱۹ و بر فوج سبط بنی شمعون، شلومیئیل بن صوریشدای.

20 Eliasaph the son of Deuel was over the army of the tribe of the children of Gad.

۲۰ و بر فوج سبط بنی جاد، الیاساف بن دعوئیل.

21 The Kohathites set forward, bearing the sanctuary. The others set up the tabernacle before they arrived.

۲۱ پس قهاتیان که حاملان قدس بودند، کوچ کردند و پیش از رسیدن ایشان، آنها مسکن را برپاداشتند.

22 The standard of the camp of the children of Ephraim set forward according to their armies. Elishama the son of Ammihud was over his army.

۲۲ پس علم محله بنی افرایم با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیشمع بن عمیهود بود.

23 Gamaliel the son of Pedahzur was over the army of the tribe of the children of Manasseh.

۲۳ و بر فوج سبط بنی منسی، جملیئیل بن فدهصور.

24 Abidan the son of Gideoni was over the army of the tribe of the children of Benjamin.

۲۴ و بر فوج سبط بنی بنیامین، ابیدان بن جدعونی.

25 The standard of the camp of the children of Dan, which was the rear guard of all the camps, set forward according to their armies. Ahiezer the son of Ammishaddai was over his army.

۲۵ پس علم محله بنی دان که موخر همه محله‌ها بود با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج اواخیعزر بن عمیشدای بود.

26 Pagiel the son of Ochran was over the army of the tribe of the children of Asher.

۲۶ و بر فوج سبطبنی اشیر، فجعیئیل بن عکران.

27 Ahira the son of Enan was over the army of the tribe of the children of Naphtali.

۲۷ و بر فوج سبطبنی نفتالی، اخیرع بن عینان.

28 Thus were the travels of the children of Israel according to their armies; and they went forward.

۲۸ این بود مراحل بنی‌اسرائیل با افواج ایشان. پس کوچ کردند.

29 Moses said to Hobab, the son of Reuel the Midianite, Moses’ father-in-law, “We are journeying to the place of which Yahweh said, ‘I will give it to you.’ Come with us, and we will treat you well; for Yahweh has spoken good concerning Israel.”

۲۹ و موسی به حوباب بن رعوئیل مدیانی که برادرزن موسی بود، گفت: «ما به مکانی که خداوند درباره آن گفته است که آن را به شماخواهم بخشید کوچ می‌کنیم، همراه ما بیا و بتواحسان خواهیم نمود، چونکه خداوند درباره اسرائیل نیکو گفته است.»

30 He said to him, “I will not go; but I will depart to my own land, and to my relatives.”

۳۰ او وی را گفت: «نمی آیم، بلکه به زمین و به خاندان خود خواهم رفت.»

31 Moses said, “Don’t leave us, please; because you know how we are to encamp in the wilderness, and you can be our eyes.

۳۱ گفت: «ما را ترک مکن زیرا چونکه تو منازل ما را در صحرا می‌دانی، بجهت ما مثل چشم خواهی بود.

32 It shall be, if you go with us—yes, it shall be—that whatever good Yahweh does to us, we will do the same to you.”

۳۲ و اگر همراه ما بیایی، هر احسانی که خداوند بر ما بنماید، همان را بر تو خواهیم نمود.»

33 They set forward from the Mount of Yahweh three days’ journey. The ark of Yahweh’s covenant went before them three days’ journey, to seek out a resting place for them.

۳۳ و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند، و تابوت عهد خداوند سفر سه روزه پیش روی ایشان رفت تا آرامگاهی برای ایشان بطلبد.

34 The cloud of Yahweh was over them by day, when they set forward from the camp.

۳۴ و ابر خداوند در روز بالای سر ایشان بود، و وقتی که از لشکرگاه روانه می‌شدند.

35 When the ark went forward, Moses said, “Rise up, Yahweh, and let your enemies be scattered! Let those who hate you flee before you!”

۳۵ و چون تابوت روانه می‌شد، موسی می‌گفت: «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و مبغضانت از حضور تو منهزم گردند.»

36 When it rested, he said, “Return, Yahweh, to the ten thousands of the thousands of Israel.”

۳۶ و چون فرود می‌آمد، می‌گفت: «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما.»