Matthew 14
1 At that time, Herod the tetrarch heard the report concerning Jesus,
තදානීං රාජා හේරෝද් යීශෝ ර‍්‍යශඃ ශ්‍රුත්වා නිජදාසේයාන් ජගාද්,
2 and said to his servants, “This is John the Baptizer. He is risen from the dead. That is why these powers work in him.”
ඒෂ මජ්ජයිතා යෝහන්, ප්‍රමිතේභයස්තස්‍යෝත්ථානාත් තේනේත්ථමද්භුතං කර්ම්ම ප්‍රකාශ්‍යතේ|
3 For Herod had arrested John, bound him, and put him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife.
පුරා හේරෝද් නිජභ්‍රාතු: ඵිලිපෝ ජායායා හේරෝදීයායා අනුරෝධාද් යෝහනං ධාරයිත්වා බද්ධා කාරායාං ස්ථාපිතවාන්|
4 For John said to him, “It is not lawful for you to have her.”
යතෝ යෝහන් උක්තවාන්, ඒත්සයාඃ සංග්‍රහෝ භවතෝ නෝචිතඃ|
5 When he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.
තස්මාත් නෘපතිස්තං හන්තුමිච්ඡන්නපි ලෝකේභ්‍යෝ විභයාඤ්චකාර; යතඃ සර්ව්වේ යෝහනං භවිෂ්‍යද්වාදිනං මේනිරේ|
6 But when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced among them and pleased Herod.
කින්තු හේරෝදෝ ජන්මාහීයමහ උපස්ථිතේ හේරෝදීයායා දුහිතා තේෂාං සමක්‍ෂං නෘතිත්වා හේරෝදමප්‍රීණ්‍යත්|
7 Therefore he promised with an oath to give her whatever she should ask.
තස්මාත් භූපතිඃ ශපථං කුර්ව්වන් ඉති ප්‍රත්‍යඥාසීත්, ත්වයා යද් යාච්‍යතේ, තදේවාහං දාස්‍යාමි|
8 She, being prompted by her mother, said, “Give me here on a platter the head of John the Baptizer.”
සා කුමාරී ස්වීයමාතුඃ ශික්‍ෂාං ලබ්ධා බභාෂේ, මජ්ජයිතුර‍්‍යෝහන උත්තමාඞ්ගං භාජනේ සමානීය මහ්‍යං විශ්‍රාණය|
9 The king was grieved, but for the sake of his oaths and of those who sat at the table with him, he commanded it to be given,
තතෝ රාජා ශුශෝච, කින්තු භෝජනායෝපවිශතාං සඞ්ගිනාං ස්වකෘතශපථස්‍ය චානුරෝධාත් තත් ප්‍රදාතුම ආදිදේශ|
10 and he sent and beheaded John in the prison.
පශ්චාත් කාරාං ප්‍රති නරං ප්‍රහිත්‍ය යෝහන උත්තමාඞ්ගං ඡිත්ත්වා
11 His head was brought on a platter and given to the young lady; and she brought it to her mother.
තත් භාජන ආනාය්‍ය තස්‍යෛ කුමාර‍්‍ය්‍යෛ ව්‍යශ්‍රාණයත්, තතඃ සා ස්වජනන්‍යාඃ සමීපං තන්නිනාය|
12 His disciples came, took the body, and buried it. Then they went and told Jesus.
පශ්චාත් යෝහනඃ ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය කායං නීත්වා ශ්මශානේ ස්ථාපයාමාසුස්තතෝ යීශෝඃ සන්නිධිං ව්‍රජිත්වා තද්වාර්ත්තාං බභාෂිරේ|
13 Now when Jesus heard this, he withdrew from there in a boat to a deserted place apart. When the multitudes heard it, they followed him on foot from the cities.
අනන්තරං යීශුරිති නිශභ්‍ය නාවා නිර්ජනස්ථානම් ඒකාකී ගතවාන්, පශ්චාත් මානවාස්තත් ශ්‍රුත්වා නානානගරේභ්‍ය ආගත්‍ය පදෛස්තත්පශ්චාද් ඊයුඃ|
14 Jesus went out, and he saw a great multitude. He had compassion on them and healed their sick.
තදානීං යීශු ර්බහිරාගත්‍ය මහාන්තං ජනනිවහං නිරීක්‍ෂ්‍ය තේෂු කාරුණිකඃ මන් තේෂාං පීඩිතජනාන් නිරාමයාන් චකාර|
15 When evening had come, his disciples came to him, saying, “This place is deserted, and the hour is already late. Send the multitudes away, that they may go into the villages, and buy themselves food.”
තතඃ පරං සන්ධ්‍යායාං ශිෂ්‍යාස්තදන්තිකමාගත්‍ය කථයාඤ්චක්‍රුඃ, ඉදං නිර්ජනස්ථානං වේලාප්‍යවසන්නා; තස්මාත් මනුජාන් ස්වස්වග්‍රාමං ගන්තුං ස්වාර්ථං භක්‍ෂ්‍යාණි ක්‍රේතුඤ්ච භවාන් තාන් විසෘජතු|
16 But Jesus said to them, “They don’t need to go away. You give them something to eat.”
කින්තු යීශුස්තානවාදීත්, තේෂාං ගමනේ ප්‍රයෝජනං නාස්ති, යූයමේව තාන් භෝජයත|
17 They told him, “We only have here five loaves and two fish.”
තදා තේ ප්‍රත්‍යවදන්, අස්මාකමත්‍ර පූපපඤ්චකං මීනද්වයඤ්චාස්තේ|
18 He said, “Bring them here to me.”
තදානීං තේනෝක්තං තානි මදන්තිකමානයත|
19 He commanded the multitudes to sit down on the grass; and he took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, he blessed, broke and gave the loaves to the disciples; and the disciples gave to the multitudes.
අනන්තරං ස මනුජාන් යවසෝපර‍්‍ය්‍යුපවේෂ්ටුම් ආඥාපයාමාස; අපර තත් පූපපඤ්චකං මීනද්වයඤ්ච ගෘහ්ලන් ස්වර්ගං ප්‍රති නිරීක්‍ෂ්‍යේශ්වරීයගුණාන් අනූද්‍ය භංක්ත්වා ශිෂ්‍යේභ්‍යෝ දත්තවාන්, ශිෂ්‍යාශ්ච ලෝකේභ්‍යෝ දදුඃ|
20 They all ate and were filled. They took up twelve baskets full of that which remained left over from the broken pieces.
තතඃ සර්ව්වේ භුක්ත්වා පරිතෘප්තවන්තඃ, තතස්තදවශිෂ්ටභක්‍ෂ්‍යෛඃ පූර්ණාන් ද්වාදශඩලකාන් ගෘහීතවන්තඃ|
21 Those who ate were about five thousand men, in addition to women and children.
තේ භෝක්තාරඃ ස්ත්‍රීර්බාලකාංශ්ච විහාය ප්‍රායේණ පඤ්ච සහස්‍රාණි පුමාංස ආසන්|
22 Immediately Jesus made the disciples get into the boat and go ahead of him to the other side, while he sent the multitudes away.
තදනන්තරං යීශු ර්ලෝකානාං විසර්ජනකාලේ ශිෂ්‍යාන් තරණිමාරෝඪුං ස්වාග්‍රේ පාරං යාතුඤ්ච ගාඪමාදිෂ්ටවාන්|
23 After he had sent the multitudes away, he went up into the mountain by himself to pray. When evening had come, he was there alone.
තතෝ ලෝකේෂු විසෘෂ්ටේෂු ස විවික්තේ ප්‍රාර්ථයිතුං ගිරිමේකං ගත්වා සන්ධ්‍යාං යාවත් තත්‍රෛකාකී ස්ථිතවාන්|
24 But the boat was now in the middle of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
කින්තු තදානීං සම්මුඛවාතත්වාත් සරිත්පතේ ර්මධ්‍යේ තරඞ්ගෛස්තරණිර්දෝලායමානාභවත්|
25 In the fourth watch of the night, Jesus came to them, walking on the sea.
තදා ස යාමින්‍යාශ්චතුර්ථප්‍රහරේ පද්භ්‍යාං ව්‍රජන් තේෂාමන්තිකං ගතවාන්|
26 When the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, “It’s a ghost!” and they cried out for fear.
කින්තු ශිෂ්‍යාස්තං සාගරෝපරි ව්‍රජන්තං විලෝක්‍ය සමුද්විග්නා ජගදුඃ, ඒෂ භූත ඉති ශඞ්කමානා උච්චෛඃ ශබ්දායාඤ්චක්‍රිරේ ච|
27 But immediately Jesus spoke to them, saying, “Cheer up! It is I! Don’t be afraid.”
තදෛව යීශුස්තානවදත්, සුස්ථිරා භවත, මා භෛෂ්ට, ඒෂෝ(අ)හම්|
28 Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the waters.”
තතඃ පිතර ඉත්‍යුක්තවාන්, හේ ප්‍රභෝ, යදි භවානේව, තර්හි මාං භවත්සමීපං යාතුමාඥාපයතු|
29 He said, “Come!” Peter stepped down from the boat and walked on the waters to come to Jesus.
තතඃ තේනාදිෂ්ටඃ පිතරස්තරණිතෝ(අ)වරුහ්‍ය යීශේරන්තිකං ප්‍රාප්තුං තෝයෝපරි වව්‍රාජ|
30 But when he saw that the wind was strong, he was afraid, and beginning to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”
කින්තු ප්‍රචණ්ඩං පවනං විලෝක්‍ය භයාත් තෝයේ මංක්තුම් ආරේභේ, තස්මාද් උච්චෛඃ ශබ්දායමානඃ කථිතවාන්, හේ ප්‍රභෝ, මාමවතු|
31 Immediately Jesus stretched out his hand, took hold of him, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”
යීශුස්තත්ක්‍ෂණාත් කරං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තං ධරන් උක්තවාන්, හ ස්තෝකප්‍රත්‍යයින් ත්වං කුතඃ සමශේථාඃ?
32 When they got up into the boat, the wind ceased.
අනන්තරං තයෝස්තරණිමාරූඪයෝඃ පවනෝ නිවවෘතේ|
33 Those who were in the boat came and worshiped him, saying, “You are truly the Son of God!”
තදානීං යේ තරණ්‍යාමාසන්, ත ආගත්‍ය තං ප්‍රණභ්‍ය කථිතවන්තඃ, යථාර්ථස්ත්වමේවේශ්වරසුතඃ|
34 When they had crossed over, they came to the land of Gennesaret.
අනන්තරං පාරං ප්‍රාප්‍ය තේ ගිනේෂරන්නාමකං නගරමුපතස්ථුඃ,
35 When the people of that place recognized him, they sent into all that surrounding region and brought to him all who were sick;
තදා තත්‍රත්‍යා ජනා යීශුං පරිචීය තද්දේශ්ස්‍ය චතුර්දිශෝ වාර්ත්තාං ප්‍රහිත්‍ය යත්‍ර යාවන්තඃ පීඩිතා ආසන්, තාවතඒව තදන්තිකමානයාමාසුඃ|
36 and they begged him that they might just touch the fringe of his garment. As many as touched it were made whole.
අපරං තදීයවසනස්‍ය ග්‍රන්ථිමාත්‍රං ස්ප්‍රෂ්ටුං විනීය යාවන්තෝ ජනාස්තත් ස්පර්ශං චක්‍රිරේ, තේ සර්ව්වඒව නිරාමයා බභූවුඃ|
