Mark 15
1 Immediately in the morning the chief priests, with the elders, scribes, and the whole council, held a consultation, bound Jesus, carried him away, and delivered him up to Pilate.
അഥ പ്രഭാതേ സതി പ്രധാനയാജകാഃ പ്രാഞ്ച ഉപാധ്യായാഃ സർവ്വേ മന്ത്രിണശ്ച സഭാം കൃത്വാ യീശും ബന്ധയിത്വ പീലാതാഖ്യസ്യ ദേശാധിപതേഃ സവിധം നീത്വാ സമർപയാമാസുഃ|
2 Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered, “So you say.”
തദാ പീലാതസ്തം പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയലോകാനാം രാജാ? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ സത്യം വദസി|
3 The chief priests accused him of many things.
അപരം പ്രധാനയാജകാസ്തസ്യ ബഹുഷു വാക്യേഷു ദോഷമാരോപയാഞ്ചക്രുഃ കിന്തു സ കിമപി ന പ്രത്യുവാച|
4 Pilate again asked him, “Have you no answer? See how many things they testify against you!”
തദാനീം പീലാതസ്തം പുനഃ പപ്രച്ഛ ത്വം കിം നോത്തരയസി? പശ്യൈതേ ത്വദ്വിരുദ്ധം കതിഷു സാധ്യേഷു സാക്ഷം ദദതി|
5 But Jesus made no further answer, so that Pilate marveled.
കന്തു യീശുസ്തദാപി നോത്തരം ദദൗ തതഃ പീലാത ആശ്ചര്യ്യം ജഗാമ|
6 Now at the feast he used to release to them one prisoner, whomever they asked of him.
അപരഞ്ച കാരാബദ്ധേ കസ്തിംശ്ചിത് ജനേ തന്മഹോത്സവകാലേ ലോകൈ ര്യാചിതേ ദേശാധിപതിസ്തം മോചയതി|
7 There was one called Barabbas, bound with his fellow insurgents, men who in the insurrection had committed murder.
യേ ച പൂർവ്വമുപപ്ലവമകാർഷുരുപപ്ലവേ വധമപി കൃതവന്തസ്തേഷാം മധ്യേ തദാനോം ബരബ്ബാനാമക ഏകോ ബദ്ധ ആസീത്|
8 The multitude, crying aloud, began to ask him to do as he always did for them.
അതോ ഹേതോഃ പൂർവ്വാപരീയാം രീതികഥാം കഥയിത്വാ ലോകാ ഉച്ചൈരുവന്തഃ പീലാതസ്യ സമക്ഷം നിവേദയാമാസുഃ|
9 Pilate answered them, saying, “Do you want me to release to you the King of the Jews?”
തദാ പീലാതസ്താനാചഖ്യൗ തർഹി കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാനം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?
10 For he perceived that for envy the chief priests had delivered him up.
യതഃ പ്രധാനയാജകാ ഈർഷ്യാത ഏവ യീശും സമാർപയന്നിതി സ വിവേദ|
11 But the chief priests stirred up the multitude, that he should release Barabbas to them instead.
കിന്തു യഥാ ബരബ്ബാം മോചയതി തഥാ പ്രാർഥയിതും പ്രധാനയാജകാ ലോകാൻ പ്രവർത്തയാമാസുഃ|
12 Pilate again asked them, “What then should I do to him whom you call the King of the Jews?”
അഥ പീലാതഃ പുനഃ പൃഷ്ടവാൻ തർഹി യം യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വദഥ തസ്യ കിം കരിഷ്യാമി യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?
13 They cried out again, “Crucify him!”
തദാ തേ പുനരപി പ്രോച്ചൈഃ പ്രോചുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|
14 Pilate said to them, “Why, what evil has he done?” But they cried out exceedingly, “Crucify him!”
തസ്മാത് പീലാതഃ കഥിതവാൻ കുതഃ? സ കിം കുകർമ്മ കൃതവാൻ? കിന്തു തേ പുനശ്ച രുവന്തോ വ്യാജഹ്രുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|
15 Pilate, wishing to please the multitude, released Barabbas to them, and handed over Jesus, when he had flogged him, to be crucified.
തദാ പീലാതഃ സർവ്വാല്ലോകാൻ തോഷയിതുമിച്ഛൻ ബരബ്ബാം മോചയിത്വാ യീശും കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ ക്രുശേ വേദ്ധും തം സമർപയാമ്ബഭൂവ|
16 The soldiers led him away within the court, which is the Praetorium; and they called together the whole cohort.
അനന്തരം സൈന്യഗണോഽട്ടാലികാമ് അർഥാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശും നീത്വാ സേനാനിവഹം സമാഹുയത്|
17 They clothed him with purple; and weaving a crown of thorns, they put it on him.
പശ്ചാത് തേ തം ധൂമലവർണവസ്ത്രം പരിധാപ്യ കണ്ടകമുകുടം രചയിത്വാ ശിരസി സമാരോപ്യ
18 They began to salute him, “Hail, King of the Jews!”
ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം നമസ്കർത്താമാരേഭിരേ|
19 They struck his head with a reed and spat on him, and bowing their knees, did homage to him.
തസ്യോത്തമാങ്ഗേ വേത്രാഘാതം ചക്രുസ്തദ്ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവഞ്ച നിചിക്ഷിപുഃ, തഥാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനുപാതം പ്രണോമുഃ
20 When they had mocked him, they took the purple cloak off him, and put his own garments on him. They led him out to crucify him.
ഇത്ഥമുപഹസ്യ ധൂമ്രവർണവസ്ത്രമ് ഉത്താര്യ്യ തസ്യ വസ്ത്രം തം പര്യ്യധാപയൻ ക്രുശേ വേദ്ധും ബഹിർനിന്യുശ്ച|
21 They compelled one passing by, coming from the country, Simon of Cyrene, the father of Alexander and Rufus, to go with them that he might bear his cross.
തതഃ പരം സേകന്ദരസ്യ രുഫസ്യ ച പിതാ ശിമോന്നാമാ കുരീണീയലോക ഏകഃ കുതശ്ചിദ് ഗ്രാമാദേത്യ പഥി യാതി തം തേ യീശോഃ ക്രുശം വോഢും ബലാദ് ദധ്നുഃ|
22 They brought him to the place called Golgotha, which is, being interpreted, “The place of a skull.”
അഥ ഗുൽഗൽതാ അർഥാത് ശിരഃകപാലനാമകം സ്ഥാനം യീശുമാനീയ
23 They offered him wine mixed with myrrh to drink, but he didn’t take it.
തേ ഗന്ധരസമിശ്രിതം ദ്രാക്ഷാരസം പാതും തസ്മൈ ദദുഃ കിന്തു സ ന ജഗ്രാഹ|
24 Crucifying him, they parted his garments among them, casting lots on them, what each should take.
തസ്മിൻ ക്രുശേ വിദ്ധേ സതി തേഷാമേകൈകശഃ കിം പ്രാപ്സ്യതീതി നിർണയായ
25 It was the third hour when they crucified him.
തസ്യ പരിധേയാനാം വിഭാഗാർഥം ഗുടികാപാതം ചക്രുഃ|
26 The superscription of his accusation was written over him: “THE KING OF THE JEWS.”
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി ലിഖിതം ദോഷപത്രം തസ്യ ശിരഊർദ്വ്വമ് ആരോപയാഞ്ചക്രുഃ|
27 With him they crucified two robbers, one on his right hand, and one on his left.
തസ്യ വാമദക്ഷിണയോ ർദ്വൗ ചൗരൗ ക്രുശയോ ർവിവിധാതേ|
28 The Scripture was fulfilled which says, “He was counted with transgressors.”
തേനൈവ "അപരാധിജനൈഃ സാർദ്ധം സ ഗണിതോ ഭവിഷ്യതി," ഇതി ശാസ്ത്രോക്തം വചനം സിദ്ധമഭൂത|
29 Those who passed by blasphemed him, wagging their heads and saying, “Ha! You who destroy the temple and build it in three days,
അനന്തരം മാർഗേ യേ യേ ലോകാ ഗമനാഗമനേ ചക്രുസ്തേ സർവ്വ ഏവ ശിരാംസ്യാന്ദോല്യ നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ, രേ മന്ദിരനാശക രേ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മായക,
30 save yourself, and come down from the cross!”
അധുനാത്മാനമ് അവിത്വാ ക്രുശാദവരോഹ|
31 Likewise, also the chief priests mocking among themselves with the scribes said, “He saved others. He can’t save himself.
കിഞ്ച പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തദ്വത് തിരസ്കൃത്യ പരസ്പരം ചചക്ഷിരേ ഏഷ പരാനാവത് കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി|
32 Let the Christ, the King of Israel, now come down from the cross, that we may see and believe him.” Those who were crucified with him also insulted him.
യദീസ്രായേലോ രാജാഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ ഭവതി തർഹ്യധുനൈന ക്രുശാദവരോഹതു വയം തദ് ദൃഷ്ട്വാ വിശ്വസിഷ്യാമഃ; കിഞ്ച യൗ ലോകൗ തേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഽവിധ്യേതാം താവപി തം നിർഭർത്സയാമാസതുഃ|
33 When the sixth hour had come, there was darkness over the whole land until the ninth hour.
അഥ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വോ ദേശഃ സാന്ധകാരോഭൂത്|
34 At the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lama sabachthani?” which is, being interpreted, “My God, my God, why have you forsaken me?”
തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ യീശുരുച്ചൈരവദത് ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ അർഥാദ് "ഹേ മദീശ മദീശ ത്വം പര്യ്യത്യാക്ഷീഃ കുതോ ഹി മാം?"
35 Some of those who stood by, when they heard it, said, “Behold, he is calling Elijah.”
തദാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിത് തദ്വാക്യം നിശമ്യാചഖ്യുഃ പശ്യൈഷ ഏലിയമ് ആഹൂയതി|
36 One ran, and filling a sponge full of vinegar, put it on a reed and gave it to him to drink, saying, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to take him down.”
തത ഏകോ ജനോ ധാവിത്വാഗത്യ സ്പഞ്ജേ ഽമ്ലരസം പൂരയിത്വാ തം നഡാഗ്രേ നിധായ പാതും തസ്മൈ ദത്ത്വാവദത് തിഷ്ഠ ഏലിയ ഏനമവരോഹയിതുമ് ഏതി ന വേതി പശ്യാമി|
37 Jesus cried out with a loud voice, and gave up the spirit.
അഥ യീശുരുച്ചൈഃ സമാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
38 The veil of the temple was torn in two from the top to the bottom.
തദാ മന്ദിരസ്യ ജവനികോർദ്വ്വാദധഃര്യ്യന്താ വിദീർണാ ദ്വിഖണ്ഡാഭൂത്|
39 When the centurion, who stood by opposite him, saw that he cried out like this and breathed his last, he said, “Truly this man was the Son of God!”
കിഞ്ച ഇത്ഥമുച്ചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ത്യജന്തം തം ദൃഷ്ദ്വാ തദ്രക്ഷണായ നിയുക്തോ യഃ സേനാപതിരാസീത് സോവദത് നരോയമ് ഈശ്വരപുത്ര ഇതി സത്യമ്|
40 There were also women watching from afar, among whom were both Mary Magdalene and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome;
തദാനീം മഗ്ദലീനീ മരിസമ് കനിഷ്ഠയാകൂബോ യോസേശ്ച മാതാന്യമരിയമ് ശാലോമീ ച യാഃ സ്ത്രിയോ
41 who, when he was in Galilee, followed him and served him; and many other women who came up with him to Jerusalem.
ഗാലീൽപ്രദേശേ യീശും സേവിത്വാ തദനുഗാമിന്യോ ജാതാ ഇമാസ്തദന്യാശ്ച യാ അനേകാ നാര്യോ യീശുനാ സാർദ്ധം യിരൂശാലമമായാതാസ്താശ്ച ദൂരാത് താനി ദദൃശുഃ|
42 When evening had now come, because it was the Preparation Day, that is, the day before the Sabbath,
അഥാസാദനദിനസ്യാർഥാദ് വിശ്രാമവാരാത് പൂർവ്വദിനസ്യ സായംകാല ആഗത
43 Joseph of Arimathaea, a prominent council member who also himself was looking for God’s Kingdom, came. He boldly went in to Pilate, and asked for Jesus’ body.
ഈശ്വരരാജ്യാപേക്ഷ്യരിമഥീയയൂഷഫനാമാ മാന്യമന്ത്രീ സമേത്യ പീലാതസവിധം നിർഭയോ ഗത്വാ യീശോർദേഹം യയാചേ|
44 Pilate was surprised to hear that he was already dead; and summoning the centurion, he asked him whether he had been dead long.
കിന്തു സ ഇദാനീം മൃതഃ പീലാത ഇത്യസമ്ഭവം മത്വാ ശതസേനാപതിമാഹൂയ സ കദാ മൃത ഇതി പപ്രച്ഛ|
45 When he found out from the centurion, he granted the body to Joseph.
ശതസേമനാപതിമുഖാത് തജ്ജ്ഞാത്വാ യൂഷഫേ യീശോർദേഹം ദദൗ|
46 He bought a linen cloth, and taking him down, wound him in the linen cloth and laid him in a tomb which had been cut out of a rock. He rolled a stone against the door of the tomb.
പശ്ചാത് സ സൂക്ഷ്മം വാസഃ ക്രീത്വാ യീശോഃ കായമവരോഹ്യ തേന വാസസാ വേഷ്ടായിത്വാ ഗിരൗ ഖാതശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവാൻ പാഷാണം ലോഠയിത്വാ ദ്വാരി നിദധേ|
47 Mary Magdalene and Mary the mother of Joses, saw where he was laid.
കിന്തു യത്ര സോസ്ഥാപ്യത തത മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യോസിമാതൃമരിയമ് ച ദദൃശതൃഃ|
