Luke 17
1 He said to the disciples, “It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come!
Исусо пхэндя пэстирэ сытярнэнди: — Всавори вряма авэла кода, со зумавэла тумэн, но грыжа колэсти, кастар авэл о зумавимос.
2 It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.
Ко екхэс андай кала цэкнэ шола кав бэзэх, авэлас бы лэсти фэдэр тэ пхандэн пэ кор бар и тэ шон лэс андэ лэн.
3 Be careful. If your brother sins against you, rebuke him. If he repents, forgive him.
Дикхэн пала пэстэ! Сар тиро пхрал стердя бэзэх, выпхэн лэсти, ай сар каисавэл, эртисар лэс.
4 If he sins against you seven times in the day, and seven times returns, saying, ‘I repent,’ you shall forgive him.”
И сар эхта молоря андо дес терэла англав тутэ бэзэх, и эхта молоря андо дес авэла тутэ и пхэнэла: «Мэ каисавав», — эртисар лэс.
5 The apostles said to the Lord, “Increase our faith.”
Апостолоря мангле Раес: — Тер андэ амэндэ майбаро патимос!
6 The Lord said, “If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this sycamore tree, ‘Be uprooted and be planted in the sea,’ and it would obey you.
Рай пхэндя: — Сар тумэндэ исин патимос, сар горчично ворзо, тумэ пхэнэнас бы акала тютинати: «Вышындюв корнёса и тховпэ андэ лэн», — то вой кандэлас бы тумэн.
7 But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say when he comes in from the field, ‘Come immediately and sit down at the table’?
Пхэнаса, тумэндэ исин бутярно, саво ганавэл и пхув или пасый бакрэн. Чи пхэнэна тумэ лэсти, кала вов авэла пай бути: «Майсыго зажа, бэш тэ хас»?
8 Wouldn’t he rather tell him, ‘Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me while I eat and drink. Afterward you shall eat and drink’?
Най, тумэ майсыго пхэнэна лэсти: «Гытосар манди тэ хас ай дикх пала мандэ, кала мэ хава и пава, а тунчи авэса тэ хас и тэ пэс ежэно».
9 Does he thank that servant because he did the things that were commanded? I think not.
Чи тумэ авэна тэ пхэнэн «наис» лэ бутярнэсти пала лэстирэ рындоря? Най.
10 Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, ‘We are unworthy servants. We have done our duty.’”
Кадя и тумэ, сар стирэна вся, со тумэнди сас припхэндо, пхэнэн: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ашас. Амэ качи тердям кода, со трэбуй сас тэ терас».
11 As he was on his way to Jerusalem, he was passing along the borders of Samaria and Galilee.
Пав дром андо Иерусалимо Исусо прожалас машкар Самария и Галилея.
12 As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.
Кала Вов зажалас андэ екх гав, Лэс удикхле дэш насвалэ проказаса. Онэ тэрдиле найдур
13 They lifted up their voices, saying, “Jesus, Master, have mercy on us!”
и фартэ цыпинас: — Исусо, Сытяримари! Тангосар амэн!
14 When he saw them, he said to them, “Go and show yourselves to the priests.” As they went, they were cleansed.
Кала Исусо лэн удикхля, Вов пхэндя: — Жантэ ай сикавэнпэ кай рашая. Онэ жыле и пав дром састярдиле.
15 One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.
Екх лэндар, сар качи удикхля, кай вов састярдо, рисайля, барэ гласоса лашарэлас Дэвлэс.
16 He fell on his face at Jesus’ feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.
Вов пэля кай и пэрнэ Исусостирэ, пхэнэлас «наис» Лэсти. И кадва мануш сас самарянино.
17 Jesus answered, “Weren’t the ten cleansed? But where are the nine?
— Чи на дэш мануша сас жужардэ? — пушля Исусо. — Кай кола иня?
18 Were there none found who returned to give glory to God, except this foreigner?”
Состар нико лэндар, сар акадва мануш андай авэр пхув, на рисайля, кай тэ лашарэл Дэвлэс?
19 Then he said to him, “Get up, and go your way. Your faith has healed you.”
И пхэндя самаряниности: — Вщи и жа. Тиро патимос фэрисардя тут.
20 Being asked by the Pharisees when God’s Kingdom would come, he answered them, “God’s Kingdom doesn’t come with observation;
Екхвар фарисеёря пушле Иисусостар, кала авэла о Тхагаримос Дэвлэско. Вов пхэндя лэнди: — Тхагаримос Дэвлэско на авэла кадя, со тумэ дикхэна лэс якхэнца.
21 neither will they say, ‘Look, here!’ or, ‘Look, there!’ for behold, God’s Kingdom is within you.”
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ» чи «Акэ, котэ». Тхагаримос Дэвлэско икхатар исин машкар тумэндэ.
22 He said to the disciples, “The days will come when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.
Тунчи Вов пхэндя сытярнэнди: — Авэла кацави вряма, кала тумэ закамэна тэ удикхэ екх дес андай деса Шавэс Манушыканэс и на удикхэна.
23 They will tell you, ‘Look, here!’ or ‘Look, there!’ Don’t go away or follow after them,
Тумэнди авэна тэ пхэнэн: «Акэ, Вов котэ» чи «Акэ, Вов катэ». Нэ тумэ на прастэн тэ дикхэн.
24 for as the lightning, when it flashes out of one part under the sky, shines to another part under the sky, so will the Son of Man be in his day.
Колэстар со, сар молния, сави запхабол и дэл удуд по болыбэн екха ригатар кай авэр риг, кадя авэла Шаво Манушыкано андо дес Пэско.
25 But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.
Нэ майанглал Лэсти трэбуй авэла тэ пэрэандярэл бари грыжа и Лэстар отпхэнэнапэ кала мануша.
26 As it was in the days of Noah, even so it will also be in the days of the Son of Man.
Сар сас андэ деса лэ Ноёстирэ, кадя авэла и андэ деса Шавэс Манушыканэс.
27 They ate, they drank, they married, and they were given in marriage until the day that Noah entered into the ship, and the flood came and destroyed them all.
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнян, жанас палав ром кав кодва дес, кала Ноё зажыля андо ковчего. Тунчи жыля фартэ баро брышынд, и всаворэ хасайле.
28 Likewise, even as it was in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;
Кадя сас и андэ деса Лотостирэ. Мануша ханас, пэнас, тинэнас, битинэнас, шонас ворзо, терэнас чера.
29 but in the day that Lot went out from Sodom, it rained fire and sulfur from the sky and destroyed them all.
Нэ андо дес, кала Лото выжыля андав Содомо, жыле пав болыбэн ягуно брышынд и сера, тай всаворэ хасайле.
30 It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.
Кадя авэла и андэ кодва дес, кала сикадёла Шаво Манушыкано.
31 In that day, he who will be on the housetop and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.
Андэ кодва дес, ко авэла упрэ по чер, а йида авэла андо чер, мэк на жал тэ лэл ла. Ай ко авэла пэ мал, мэк и вов на жал палпалэ.
32 Remember Lot’s wife!
Сэрэн палай ромни Лотостири!
33 Whoever seeks to save his life loses it, but whoever loses his life preserves it.
Ко камэла тэ фэрисарэл пэско жувимос, кодва хасарэла лэс, ай ко хасарэла пэско жувимос, кодва фэрисарэла лэс.
34 I tell you, in that night there will be two people in one bed. One will be taken and the other will be left.
Пхэнав тумэнди: андэ кодья рят дуй авэна пэ екх пато, екх авэла залино, ай авэр ашэлапэ.
35 There will be two grinding grain together. One will be taken and the other will be left.”
Дуй жувля авэна екхэтанэ тэ марэн ворзо, екх авэла залити, ай авэр ашэлапэ.
37 They, answering, asked him, “Where, Lord?” He said to them, “Where the body is, there the vultures will also be gathered together.”
— Кай, Рай? — пушле онэ. Исусо пхэндя: — Кай о трупо, кордэ стидёна и орлоря.
