Luke 13
1 Now there were some present at the same time who told him about the Galileans whose blood Pilate had mixed with their sacrifices.
අපරඤ්ච පීලාතෝ යේෂාං ගාලීලීයානාං රක්තානි බලීනාං රක්තෛඃ සහාමිශ්‍රයත් තේෂාං ගාලීලීයානාං වෘත්තාන්තං කතිපයජනා උපස්ථාප්‍ය යීශවේ කථයාමාසුඃ|
2 Jesus answered them, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans, because they suffered such things?
තතඃ ස ප්‍රත්‍යුවාච තේෂාං ලෝකානාම් ඒතාදෘශී දුර්ගති ර්ඝටිතා තත්කාරණාද් යූයං කිමන්‍යේභ්‍යෝ ගාලීලීයේභ්‍යෝප්‍යධිකපාපිනස්තාන් බෝධධ්වේ?
3 I tell you, no, but unless you repent, you will all perish in the same way.
යුෂ්මානහං වදාමි තථා න කින්තු මනඃසු න පරාවර්ත්තිතේෂු යූයමපි තථා නංක්‍ෂ්‍යථ|
4 Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell and killed them—do you think that they were worse offenders than all the men who dwell in Jerusalem?
අපරඤ්ච ශීලෝහනාම්න උච්චගෘහස්‍ය පතනාද් යේ(අ)ෂ්ටාදශජනා මෘතාස්තේ යිරූශාලමි නිවාසිසර්ව්වලෝකේභ්‍යෝ(අ)ධිකාපරාධිනඃ කිං යූයමිත්‍යං බෝධධ්වේ?
5 I tell you, no, but, unless you repent, you will all perish in the same way.”
යුෂ්මානහං වදාමි තථා න කින්තු මනඃසු න පරිවර්ත්තිතේෂු යූයමපි තථා නංක්‍ෂ්‍යථ|
6 He spoke this parable. “A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit on it and found none.
අනන්තරං ස ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාමකථයද් ඒකෝ ජනෝ ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රමධ්‍ය ඒකමුඩුම්බරවෘක්‍ෂං රෝපිතවාන්| පශ්චාත් ස ආගත්‍ය තස්මින් ඵලානි ගවේෂයාමාස,
7 He said to the vine dresser, ‘Behold, these three years I have come looking for fruit on this fig tree, and found none. Cut it down! Why does it waste the soil?’
කින්තු ඵලාප්‍රාප්තේඃ කාරණාද් උද්‍යානකාරං භෘත්‍යං ජගාද, පශ්‍ය වත්සරත්‍රයං යාවදාගත්‍ය ඒතස්මින්නුඩුම්බරතරෞ ක්‍ෂලාන්‍යන්විච්ඡාමි, කින්තු නෛකමපි ප්‍රප්නෝමි තරුරයං කුතෝ වෘථා ස්ථානං ව්‍යාප්‍ය තිෂ්ඨති? ඒනං ඡින්ධි|
8 He answered, ‘Lord, leave it alone this year also, until I dig around it and fertilize it.
තතෝ භෘත්‍යඃ ප්‍රත්‍යුවාච, හේ ප්‍රභෝ පුනර්වර්ෂමේකං ස්ථාතුම් ආදිශ; ඒතස්‍ය මූලස්‍ය චතුර්දික්‍ෂු ඛනිත්වාහම් ආලවාලං ස්ථාපයාමි|
9 If it bears fruit, fine; but if not, after that, you can cut it down.’”
තතඃ ඵලිතුං ශක්නෝති යදි න ඵලති තර්හි පශ්චාත් ඡේත්ස්‍යසි|
10 He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath day.
අථ විශ්‍රාමවාරේ භජනගේහේ යීශුරුපදිශති
11 Behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years. She was bent over and could in no way straighten herself up.
තස්මිත් සමයේ භූතග්‍රස්තත්වාත් කුබ්ජීභූයාෂ්ටාදශවර්ෂාණි යාවත් කේනාප්‍යුපායේන ඍජු ර්භවිතුං න ශක්නෝති යා දුර්බ්බලා ස්ත්‍රී,
12 When Jesus saw her, he called her and said to her, “Woman, you are freed from your infirmity.”
තාං තත්‍රෝපස්ථිතාං විලෝක්‍ය යීශුස්තාමාහූය කථිතවාන් හේ නාරි තව දෞර්බ්බල්‍යාත් ත්වං මුක්තා භව|
13 He laid his hands on her, and immediately she stood up straight and glorified God.
තතඃ පරං තස්‍යා ගාත්‍රේ හස්තාර්පණමාත්‍රාත් සා ඍජුර්භූත්වේශ්වරස්‍ය ධන්‍යවාදං කර්ත්තුමාරේභේ|
14 The ruler of the synagogue, being indignant because Jesus had healed on the Sabbath, said to the multitude, “There are six days in which men ought to work. Therefore come on those days and be healed, and not on the Sabbath day!”
කින්තු විශ්‍රාමවාරේ යීශුනා තස්‍යාඃ ස්වාස්ථ්‍යකරණාද් භජනගේහස්‍යාධිපතිඃ ප්‍රකුප්‍ය ලෝකාන් උවාච, ෂට්සු දිනේෂු ලෝකෛඃ කර්ම්ම කර්ත්තව්‍යං තස්මාද්ධේතෝඃ ස්වාස්ථ්‍යාර්ථං තේෂු දිනේෂු ආගච්ඡත, විශ්‍රාමවාරේ මාගච්ඡත|
15 Therefore the Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each one of you free his ox or his donkey from the stall on the Sabbath and lead him away to water?
තදා පභුඃ ප්‍රත්‍යුවාච රේ කපටිනෝ යුෂ්මාකම් ඒකෛකෝ ජනෝ විශ්‍රාමවාරේ ස්වීයං ස්වීයං වෘෂභං ගර්දභං වා බන්ධනාන්මෝචයිත්වා ජලං පායයිතුං කිං න නයති?
16 Ought not this woman, being a daughter of Abraham whom Satan had bound eighteen long years, be freed from this bondage on the Sabbath day?”
තර්හ්‍යාෂ්ටාදශවත්සරාන් යාවත් ශෛතානා බද්ධා ඉබ්‍රාහීමඃ සන්තතිරියං නාරී කිං විශ්‍රාමවාරේ න මෝචයිතව්‍යා?
17 As he said these things, all his adversaries were disappointed; and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by him.
ඒෂු වාක්‍යේෂු කථිතේෂු තස්‍ය විපක්‍ෂාඃ සලජ්ජා ජාතාඃ කින්තු තේන කෘතසර්ව්වමහාකර්ම්මකාරණාත් ලෝකනිවහඃ සානන්දෝ(අ)භවත්|
18 He said, “What is God’s Kingdom like? To what shall I compare it?
අනන්තරං සෝවදද් ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යං කස්‍ය සදෘශං? කේන තදුපමාස්‍යාමි?
19 It is like a grain of mustard seed which a man took and put in his own garden. It grew and became a large tree, and the birds of the sky live in its branches.”
යත් සර්ෂපබීජං ගෘහීත්වා කශ්චිජ්ජන උද්‍යාන උප්තවාන් තද් බීජමඞ්කුරිතං සත් මහාවෘක්‍ෂෝ(අ)ජායත, තතස්තස්‍ය ශාඛාසු විහායසීයවිහගා ආගත්‍ය න්‍යූෂුඃ, තද්‍රාජ්‍යං තාදෘශේන සර්ෂපබීජේන තුල්‍යං|
20 Again he said, “To what shall I compare God’s Kingdom?
පුනඃ කථයාමාස, ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යං කස්‍ය සදෘශං වදිෂ්‍යාමි? යත් කිණ්වං කාචිත් ස්ත්‍රී ගෘහීත්වා ද්‍රෝණත්‍රයපරිමිතගෝධූමචූර්ණේෂු ස්ථාපයාමාස,
21 It is like yeast, which a woman took and hid in three measures of flour, until it was all leavened.”
තතඃ ක්‍රමේණ තත් සර්ව්වගෝධූමචූර්ණං ව්‍යාප්නෝති, තස්‍ය කිණ්වස්‍ය තුල්‍යම් ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යං|
22 He went on his way through cities and villages, teaching, and traveling on to Jerusalem.
තතඃ ස යිරූශාලම්නගරං ප්‍රති යාත්‍රාං කෘත්වා නගරේ නගරේ ග්‍රාමේ ග්‍රාමේ සමුපදිශන් ජගාම|
23 One said to him, “Lord, are they few who are saved?” He said to them,
තදා කශ්චිජ්ජනස්තං පප්‍රච්ඡ, හේ ප්‍රභෝ කිං කේවලම් අල්පේ ලෝකාඃ පරිත්‍රාස්‍යන්තේ?
24 “Strive to enter in by the narrow door, for many, I tell you, will seek to enter in and will not be able.
තතඃ ස ලෝකාන් උවාච, සංකීර්ණද්වාරේණ ප්‍රවේෂ්ටුං යතඝ්වං, යතෝහං යුෂ්මාන් වදාමි, බහවඃ ප්‍රවේෂ්ටුං චේෂ්ටිෂ්‍යන්තේ කින්තු න ශක්‍ෂ්‍යන්ති|
25 When once the master of the house has risen up and has shut the door, and you begin to stand outside and to knock at the door, saying, ‘Lord, Lord, open to us!’ then he will answer and tell you, ‘I don’t know you or where you come from.’
ගෘහපතිනෝත්ථාය ද්වාරේ රුද්ධේ සති යදි යූයං බහිඃ ස්ථිත්වා ද්වාරමාහත්‍ය වදථ, හේ ප්‍රභෝ හේ ප්‍රභෝ අස්මත්කාරණාද් ද්වාරං මෝචයතු, තතඃ ස ඉති ප්‍රතිවක්‍ෂ්‍යති, යූයං කුත්‍රත්‍යා ලෝකා ඉත්‍යහං න ජානාමි|
26 Then you will begin to say, ‘We ate and drank in your presence, and you taught in our streets.’
තදා යූයං වදිෂ්‍යථ, තව සාක්‍ෂාද් වයං භේජනං පානඤ්ච කෘතවන්තඃ, ත්වඤ්චාස්මාකං නගරස්‍ය පථි සමුපදිෂ්ටවාන්|
27 He will say, ‘I tell you, I don’t know where you come from. Depart from me, all you workers of iniquity.’
කින්තු ස වක්‍ෂ්‍යති, යුෂ්මානහං වදාමි, යූයං කුත්‍රත්‍යා ලෝකා ඉත්‍යහං න ජානාමි; හේ දුරාචාරිණෝ යූයං මත්තෝ දූරීභවත|
28 There will be weeping and gnashing of teeth when you see Abraham, Isaac, Jacob, and all the prophets in God’s Kingdom, and yourselves being thrown outside.
තදා ඉබ්‍රාහීමං ඉස්හාකං යාකූබඤ්ච සර්ව්වභවිෂ්‍යද්වාදිනශ්ච ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යං ප්‍රාප්තාන් ස්වාංශ්ච බහිෂ්කෘතාන් දෘෂ්ට්වා යූයං රෝදනං දන්තෛර්දන්තඝර්ෂණඤ්ච කරිෂ්‍යථ|
29 They will come from the east, west, north, and south, and will sit down in God’s Kingdom.
අපරඤ්ච පූර්ව්වපශ්චිමදක්‍ෂිණෝත්තරදිග්භ්‍යෝ ලෝකා ආගත්‍ය ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යේ නිවත්ස්‍යන්ති|
30 Behold, there are some who are last who will be first, and there are some who are first who will be last.”
පශ්‍යතේත්ථං ශේෂීයා ලෝකා අග්‍රා භවිෂ්‍යන්ති, අග්‍රීයා ලෝකාශ්ච ශේෂා භවිෂ්‍යන්ති|
31 On that same day, some Pharisees came, saying to him, “Get out of here and go away, for Herod wants to kill you.”
අපරඤ්ච තස්මින් දිනේ කියන්තඃ ඵිරූශින ආගත්‍ය යීශුං ප්‍රෝචුඃ, බහිර්ගච්ඡ, ස්ථානාදස්මාත් ප්‍රස්ථානං කුරු, හේරෝද් ත්වාං ජිඝාංසති|
32 He said to them, “Go and tell that fox, ‘Behold, I cast out demons and perform cures today and tomorrow, and the third day I complete my mission.
තතඃ ස ප්‍රත්‍යවෝචත් පශ්‍යතාද්‍ය ශ්වශ්ච භූතාන් විහාප්‍ය රෝගිණෝ(අ)රෝගිණඃ කෘත්වා තෘතීයේහ්නි සේත්ස්‍යාමි, කථාමේතාං යූයමිත්වා තං භූරිමායං වදත|
33 Nevertheless I must go on my way today and tomorrow and the next day, for it can’t be that a prophet would perish outside of Jerusalem.’
තත්‍රාප්‍යද්‍ය ශ්වඃ පරශ්වශ්ච මයා ගමනාගමනේ කර්ත්තව්‍යේ, යතෝ හේතෝ ර‍්‍යිරූශාලමෝ බහිඃ කුත්‍රාපි කෝපි භවිෂ්‍යද්වාදී න ඝානිෂ්‍යතේ|
34 “Jerusalem, Jerusalem, you who kills the prophets and stones those who are sent to her! How often I wanted to gather your children together, like a hen gathers her own brood under her wings, and you refused!
හේ යිරූශාලම් හේ යිරූශාලම් ත්වං භවිෂ්‍යද්වාදිනෝ හංසි තවාන්තිකේ ප්‍රේරිතාන් ප්‍රස්තරෛර්මාරයසි ච, යථා කුක්කුටී නිජපක්‍ෂාධඃ ස්වශාවකාන් සංගෘහ්ලාති, තථාහමපි තව ශිශූන් සංග්‍රහීතුං කතිවාරාන් ඓච්ඡං කින්තු ත්වං නෛච්ඡඃ|
35 Behold, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord!’”
පශ්‍යත යුෂ්මාකං වාසස්ථානානි ප්‍රෝච්ඡිද්‍යමානානි පරිත්‍යක්තානි ච භවිෂ්‍යන්ති; යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, යඃ ප්‍රභෝ ර්නාම්නාගච්ඡති ස ධන්‍ය ඉති වාචං යාවත්කාලං න වදිෂ්‍යථ, තාවත්කාලං යූයං මාං න ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ|
